چهار شرکت بورسی و فرابورسی، مجوز افزایش سرمایه ۵۴، ۷۶ ، ۲۴ و ۴۳ درصدی را از دو محل سود انباشته و مطالبات و آورده نقدی گرفتند و آماده برگزاری مجمع سالانه شدند.

اولین شرکت پروژه محور بورسی، آماده مرحله نخست افزایش سرمایه ۴۰۰ درصدی از محل آورده نقدی شد تا ۲ هزار میلیارد تومان به سرمایه اسمی بیفزاید.

رئیس اتاق ایران در نشست هیات نمایندگان اتاق ایران گفت: حذف نهادهایی مانند بورس و جایگزینی قیمت‌گذاری دستوری، به توسعه فساد منجر می‌شود و بنگاه‌ها را زیان‌ده و کاهش تولید را به دنبال خواهد داشت.

مجید عشقی گفت: سیمان نیم درصد هزینه تمام شده ساخت و ساز را در برمی‌گیرد و خروج سیمان از بورس به بهانه حل مشکلات مسکن آدرس غلط دادن است؛ چراکه این کار سیمان را گران‌تر به دست مصرف‌کننده واقعی می‌رساند. تلاش برای خروج محصولات از بورس، به سرمایه هراسی منجر می‌شود.

درآمد عملیاتی شستا به صورت حسابرسی نشده در پایان سال مالی منتهی به ۳۱ خرداد ماه ۱۴۰۲ رقم ۳۱ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان است که نسبت به سال مالی قبل رشد ۴۱ درصدی داشته است.

کارشناس بازارهای مالی مطرح کرد: آقای رئیسی در ابتدا وعده داده بودند رسیدگی به بازار سرمایه جزو اولویت‌های شان باشد، اما نه تنها این، عملی و اجرا نشد، بلکه به دلیل مشکلاتی که دولت در تامین مالی و کسری بودجه دارد، ما شاهدیم دولت به دفعات سعی کرده به سود سهامداران دست‌اندازی کند.

باید راه کاری در نظر گرفته شود تا در شرایط فعلی حتی المقدور بتوانیم تا حد امکان گلیم اقتصاد را از آب بیرون بکشیم. در واقع وقتی به رفع تحریم ها امیدی نداریم، باید با بررسی دقیق و واقع بینانه شرایط و توجه به بایدها و نبایدهایی که درنظر گرفتن شان لازم است، شرایط را برای توسعه نسبی در اقتصاد فراهم سازیم.

افزایش صندوق های سرمایه گذاری، عدم انتشار به موقع اخبار مهم در بازار سرمایه و عدم تحلیل پذیری بازار سرمایه باعث شده ماهیت سرمایه گذاری در بورس به خطر بیفتد.

اگر هدف دولت ساماندهی وضعیت ارزی کشور است، حذف ارز ترجیحی به تنهایی کافی نیست، بلکه حذف همه نرخ‌ها به‌غیر از نرخ تعادلی نظام عرضه‌و‌تقاضا باید در دستور کار قرار گیرد. در غیر این صورت زیان بی‌شمار ارز چند‌نرخی همچنان برقرار خواهد بود و چندی بعد باز هم همین اختلاف میان نرخ ارز اسمی و دستوری و نرخ ارز واقعی ایجاد خواهد شد.

تصمیم‌های هیجانی و غیرکارشناسی در صنعت پتروشیمی که برنامه ها را مغفول می کند، نه تنها توسعه را به رویایی محال تبدیل کرده است، بلکه گره های اقتصادی را روز به روز بیشتر و البته کورتر می کند.