به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط ؛ رحیم نوروزی در برنامه «رخ به رخ» با اشاره به برداشت‌های نادرست از گفتگوهایش بیان کرد: من آمده‌ام اینجا که آخرین گفتگوی خود را در زندگی چه تلویزیونی و چه مطبوعاتی با هر رسانه‌ای انجام داده باشم. پیش از این یک تجربه ناموفق گفتگو داشتم. البته خودِ تجربه خیلی بد نبود اما حواشی ایجاد شده مرا اذیت کرد.
وی در توضیحی بیشتر افزود: بخشی از دوستان رسانه‌ای ما که علاقه‌مند به معرفی‌های تک‌پاراگرافی و دو پاراگرافی از تمام شخصیت و سابقه کاری افراد هستند و دارند کارشان را هم انجام می‌دهند به پس و پیش صحبت‌ها کاری نداشته و دریافت خودشان را منتشر کردند.
بازیگر «نفس گرم» ادامه داد: در همین گفتگوی اخیر از من پرسیده شد که هیچ‌وقت در زندگی بی‌انگیزه و ناامید شده‌ام؟ که من هم پاسخ مثبت دادم و گفتم در این ۱۰ سال گذشته از این اتفاقات زیاد افتاده است. من هرگز نگفتم که پشیمان شدم که بازیگر هستم. متاسفانه از زبان من تیتر کردند که «از بازیگر شدن پشیمانم» چون در ۱۰ سال گذشته اتفاقات مختلفی افتاده است.
وی در ادامه افزود: اتفاقاً من در ۱۰ سال گذشته درخشان‌ترین و پخته‌ترین کارهایم را انجام داده‌ام. در همین بازه زمانی من دانشگاه رفتم، نزدیک ۵۰ سالگی فوق لیسانسم را گرفتم. در همین دهه من بازیگر برتر سال تئاتر شدم به خاطر بازی در نقش مورسو در نمایش بیگانه. از سال ۹۳ تا ۹۸ که من در دانشگاه هنر تهران درس می‌خواندم حدود ۱۲ تئاتر حرفه‌ای و سنگین کار کردم. در همین سال‌ها من سریال‌های «بوم و بانو»، «وارش»، «معمای شاه»، «ایراندخت» و بسیاری از سریال هایی را کار کردم که خیلی دوست‌شان دارم، اینها همه ثمره ۱۰ سال گذشته است.
بازیگر «یوسف پیامبر» گفت: بله من آنجا گفتم کمی بی‌انگیزه شدم. این معرفی رسانه‌ای از کسی که در حوزه تصویر کار می‌کند قشنگ نیست. یک عبوری از کنارت می‌کنند و یک برخورد کوتاه مدت را تیتر می‌کنند باعث می‌شود برداشت‌های نادرستی از آدم منتشر شود.
نوروزی ادامه داد: دوست داشتم بیایم اینجا یک بار صادقانه گپ بزنیم و بگویم آقا این چهره‌ای که از من می‌شناسید قاتل، نقش منفی، اخمو، عبوس، پس از باران و … تمام شد. اینها مال زندگی شخصی من نیست. من آدم منضبطی هستم، اصول‌گرا هستم و روی اصولی که در کارم دارم، فکر می‌کنم هر چیزی باید جای خودش باشد.
آرزویم یک پشت صحنه آرمانی است
وی ادامه داد: تصورم این است که رفتار پشت‌صحنه گروه‌های فیلم‌سازی ما درگیر عادت‌های غلط و جا افتاده‌ای است. یعنی به محض اینکه پیش تولید شروع می‌شود می‌گویند خب گروه گریم، تدارکات، سرویس و … می‌خواهیم، یک چیزهایی در ذهن‌مان جا افتاده که اینها را باید بچینیم توی پیش تولید و در چیدمان عوامل، عناصر و رده بندی به نیازهایی که برای تولید یک اثر وجود دارد دقت نمی‌کنیم و خلاق عمل نمی‌کنیم.
این بازیگر عنوان کرد: من یکی از آرزوهایم این است که فیلم بسازم برای اینکه بتوانم یک پشت صحنه آرمانی درست کنم. پشت صحنه‌ای باشد که کسی در آن فریاد نزند، آدم اضافی نایستد. بگویند سکوت آماده آماده. توضیح اضافی نمی‌خواهد، یک آدمی را که انتخاب کردیم و می‌دانیم درست است و به او باور داریم.
بازیگر «تب» درباره حضور در فضای مجازی ادامه داد: من هرگز از حاشیه کارم نان نخوردم. اینکه ما در تلویزیون کار کردیم و قواعد بازی تبلیغاتی، به قول فرنگی‌ها پرزنت کردن خودمان و بازی‌های اینستاگرامی و فضای مجازی را بلد نبودیم یا بلد نبودیم برویم در مدلینگ و تجارت‌های دیگر دلیل بر دون‌پایه بودن من نسبت به آنهایی نیست که در صف اول سینمای خانگی یا سینما دارند کار می‌کنند. ما درجه دو نیستیم. تنوع کاری من بسیار وسیع‌تر از بخشی از کسانی هست که نامبر وان سینما هستند. اصلاً دلیل نمی‌شود که من چون سیمرغ دستم نبوده یا جایزه حافظ، یا اخبار حاشیه‌ای در اینستاگرام ندارم کارم را بلد نباشم به هر حال من که بیکار نمی‌مانم.
نقش درخشان زندگی‌ام را هنوز بازی نکرده‌ام
وی ادامه داد: من نقش درخشان زندگی‌ام را شاید هنوز بازی نکرده‌ام. یک نقش می‌خواهم که یک انفجاری در کار حرفه‌ای من باشد، دلم می‌خواهد رابینسون کروزوئه یا تارزان بازی کنم، یک ضد قهرمان، یک ابر قهرمان، من هنوز دلم می‌خواهد هملت بازی کنم، یک نقطه اوجی باشد که لااقل این اندوخته من یک جایی تبلور پیدا کند.
بازیگر «وارش» درباره تجربه بازی در سریال‌های رمضانی گفت: «چراغ های خاموش» که در گروه کودک تولید شد یک سریال رمضانی بود. شاید اولین بازی مهدی سلوکی بود که به همراه من و رضا حیدری سه جوانی بودیم که موتور سوار بودیم. آن موقع جوان‌تر بودم و موهای بلندی داشتم. بعدش «روز حسرت» را با آقای سیروس مقدم کار کردم. «نردبام آسمان» هم به ضرورت ماه رمضان پخش شد ولی عنوان سریال ماه رمضانی نداشت.