به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ مرتضی کاظمی کارشناس اقتصاد فرهنگ و هنر و معاون سابق امور هنری وزارت ارشاد درباره نقش حراج‌ها در رونق و کیفیت آثار هنری بر این باور است که این بحث‌ها در کشور ما تازه هستند و حتی به سی سال نمی‌رسند- و بنابراین طبیعی است که درباره نقش و کارکردهای آن‌ها اجماع کاملی وجود نداشته باشد.
درباره اقتصاد هنر
این کارشناس اقتصاد هنر با اشاره به این که «اقتصاد هنر در ایران عمری ۲۷ ساله دارد- و در سال ۱۳۷۶ در دولت اصلاحات در ایران به وجود آمده»؛ بر این باور است که «فعلا نمی‌شود درباره دستاوردهای این حراج‌ها قضاوت کرد و در واقع باید زمان بیشتری بگذرد تا نقش و تاثیرات حراج‌ها آشکارتر بررسی شوند».
به گفته معاون سابق امور هنری وزارت ارشاد؛ «ایران به دلیل موقعیت سیاسی و جغرافیایی‌اش در طول تاریخ ناقل اشیای سنتی بین شرق و غرب بوده و در واقع از همان قدیم در این کشور مبادله کالاهای فرهنگی ـ هنری انجام می‌گرفته است؛ و بنابراین صحبت درباره حراج‌های هنری یک صحبت جدید و بی‌سابقه و بی‌زمینه نیست. در واقع وقتی در ایران درباره اقتصاد هنر صحبت می‌شود، با توجه به این که همیشه در نظر ایرانی‌ها آثار هنری علاوه بر ارزش‌های معنوی و نمادین از نوعی ارزش اقتصادی هم بهره‌مند بوده، به این موضوع اشاره می‌شود که در ایران هنر همواره یک ارزش اقتصادی هم داشته است».
اقتصاد هنر در اقتصاد امروز
کاظمی با اشاره بر این که «هنر نه تنها هزینه‌بر نیست که ثروت‌آفرین است و این را در حوزه سینما و موسیقی به خوبی شاهدیم»؛ درباره عقب افتادن ایران از روندهای جهانی اقتصاد هنر نیز صحبت کرد. او در این زمینه گفت: «اقتصاد خلاق امروز اقتصاد هنر و فرهنگ و لایه‌هایی از فناوری‌های جدید را هم که می‌توانند در خدمت فرهنگ و هنر آیند، شامل است- که البته بالغ بر سه هزار میلیارد دلار گردش مالی جهانی می‌شود. در سال ۲۰۰۰ هنرهای تجسمی در دنیا ۴۱۰ میلیارد دلار گردش مالی داشته که ۲۰ برابرِ درآمد نفتی ماست. این در حالی است که سهم ما از جریان جهانی هنرهای تجسمی در دنیا ۱۰ میلیون دلار است که عدد شرم‌آوری است. یعنی به نیم‌درصد دنیا هم نمی‌رسد که جای تأسف دارد».
نقش حراج تهران
مرتضی کاظمی درباره نقش حراج تهران نیز گفت: «کافی است این سوال را از خود بپرسیم که اگر حراج تهران نبود، وضع هنرهای تجسمی ما چگونه بود؟ حراج تهران منزلت اجتماعی هنرهای تجسمی را در ایران ارتقاء داد. اقتصاد فرهنگ و هنر قبلا فقط مختص سینما و موسیقی و کتاب بود. اما حالا به گونه‌ی دیگری است. حراج تهران، توجه نظام سیاسی کشور را به هنرهای تجسمی جلب کرد. و در آخر حراج تهران، سهمی برای هنرهای تجسمی در تولید ناخالص ملی و همین طور صادرات کشور ایجاد کرد»...