طراحی کامل‌ترین موتور خودرو‌های هیبریدی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، شرکت‌های خودروسازی تاکنون انواع موتور‌های الکتریکی و هیبریدی را طراحی و مورد استفاده قرار داده اند که برخی از خلاقیت‌های اولیه نسبتا ناکارآمد بوده و محصول فناوری موجود در آن زمان بودند.

شرکت سیتروئن جز پیشگامان این حوزه بوده وبا توجه به تمایلش به ساخت خودرو‌های عجیب و غریب، در اواخر دهه ۱۹۹۰، Saxo Dynavolt آزمایشی را با باتری‌های NiCad که توسط یک موتور دو زمانه ۲۰۰ سی سی شارژ می‌شد، عرضه کرد. پس از یک سال یا بیشتر، برلینگو دایناولت با یک بسته باتری NiCad، مسافت ۱۰۰ کیلوکمتری را با یک موتور ۵۰۰ سی سی دو سیلندر لومباردینی چهار زمانه پشتیبانی کرد.

این موتور برخلاف افزایش دهنده‌های برد کلاسیک، نیرویی تولید می‌کرد که مستقیماً به موتور محرکه الکتریکی رفته و ایده موتور فوق این بود که خودرو در شب با باتری خالی و آماده برای شارژ به حالت اولیه برمی گردد. بسیاری از ایده‌های مشابه از آن زمان به وجود آمدند، از جمله Jaguar’s Limo Green، یک برداشت اجرایی از همان مفهوم با استفاده از واحد توسعه دهنده برد لوتوس و سیلندر‌های دوقلو با یک ژنراتور یکپارچه طراحی کرد.

تا این زمان به نظر می‌رسید که موتور‌های دو سیلندر اصلی‌ترین موضوع مورد توجه توسعه دهندگان این فناوری باشند، تا زمانی که آئودی ثمرات برنامه A ۱ E-tron را در سال ۲۰۱۰ نشان داد. آئودی A ۱ الکتریکی از یک بسته باتری یونی لیتیوم ۱۲ کیلو وات ساعتی پشتیبانی می‌کرد که توسط یک موتور چرخشی ۲۵۴ سی سی پشتیبانی می‌شد. این موتور در مواقع لزوم با سرعت ثابت ۵ هزار دور در دقیقه، یک ژنراتور ۱۵ کیلوواتی را هدایت می‌کرد.

این موتور تقریباً کاملاً بی صدا بود و با شروع شارژ کامل، ماشین می‌توانست تقریباً ۲۴۰ کیلومتر را با ۱۲ لیتر بنزین (که به اندازه باک خودرو بود) طی کند.

در این زمان مزدا نخستین نسخه انقلابی خود با عنوان R-EV را عرضه کرد که با موتور چرخشی تک دیسکی ۸ C و ۸۳۰ سی سی که تقریباً مانند واحد کوچکتر A ۱ عمل می‌کند، شرایط طراحی موتور‌های هیبریدی را به کلی عوض کرد.

اگرچه این موتور هنوز نسبتاً کوچک است، اما با شعاع روتور ۱۲۰ میلی متر و عرض کلی ۸۴۰ میلی متری و برد باتری ۱۷.۸ کیلووات ساعتی ۵۳ مایل و قدرت محرک الکتریکی ۱۶۸ اسب بخار با گشتاور ۱۹۲ پوند به مراتب با نسل‌های پیشین خود تفاوت داشت.

موتور‌های دوار مزدا در گذشته به دلیل گشتاور کم، مصرف سوخت سنگین‌تر و چالش‌های بیشتر در کنترل آلایندگی مورد انتقاد قرار گرفته اند. اما در این طراحی جدید به طور کامل از پیشرانه مکانیکی جدا شده و توانست نقش ایده آل خود را پیدا کند./ صدا و سیما