پایگاه خبری تحلیلی خطوط: در روزهای اخیر همگی فعالین اقتصادی بخش خصوصی دل نگران حواشی ایجاد شده بر سر انتخابات اخیر اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران هستند، اتاقی که از زمان پيدايش خود به دست حاج حسين امين الضرب در ۱۴۰ سال پیش -که ابتدا با نام مجلس وکلای تجار ایران و یا مجلس تجارت می‌خواندند- تا كنون به عنوان مرجع برنامه ریزی و تصمیم گیری فعالان بخش خصوصی و مرکز هماهنگی و همکاری بین بازرگانان، صاحبان صنایع و معادن با نهادهای دولتی شناخته شده و قدیمی ترین و قویترین نهاد اقتصادی خصوصی موجود در ایران است.فارغ از چرایی حواشی ایجاد شده؛ از نگاه دیگر، دامنه و وسعت بحران مذکور که مجلس، وزارتخانه صمت و دولت را هم درگیر خود کرده است، نشان دهنده اهمیت این اتاق و نقش بی همتا و جایگاه آن در تصمیم سازی اقتصادی کشور است، جایگاهی که بخش خصوصی طی سال های متمادی برای ایجاد آن تلاش کرده است و ثمره آن درخت تنومندی است که البته متأسفانه این روزها دچار تندباد حوادث گردیده است.در این نگاه، بدون هیچ شکی بایستی پذیرفت که بانیان و پایه گذاران اتاق ایران فرصت مغتنمی را برای تمامی فعالان اقتصادی بخش خصوصی مهیا کرده اند تا فضا و امکان چانه زنی و گفتگو با دولت برای این بخش فراهم گردد که البته ناگفته پیداست در برهه های مختلف بنا به توان مدیران و متولیان جلوس کرده بر کرسی مدیریت آن، قوی و یا ضعیف به کار خود ادامه داده است.باید اذعان کرد؛ آنچه که به دست آمده است قطعا حاصل تدبیر گذشتگانی بوده که تمرکز و تجمیع توان و ظرفیت های موجود در قالب یک پیکره واحد به نام "اتاق ایران" را پایه‌گذاری نموده اند. حال سوال این است؛ اظهارنظرها، افعال و اقدامات امروز ما چه نتایجی در پی خواهد داشت و چه ثمره هایی در آینده به بار خواهد نشاند؟ و این نتایج در آینده چگونه قضاوت خواهند شد؟ و آیندگان، از تدابیر امروز ما چه سخن هایی خواهند گفت و یا از تقصیرمان چه شکایت هایی خواهند داشت؛ فرصت انتخاب با ماست!
حسام گودرزی