چرا یک برنامه تخصصی رسمی برای هنرمندان تجسمی در صدا و سیما وجود ندارد؟
محمد خراسانی‌زاده، مدیرکل هنرهای تجسمی دولت سیزدهم و سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط، به چالش‌های حوزه هنرهای تجسمی اشاره و مطرح کرد: در حوزه هنرهای تجسمی تلاش کرده‌ایم با همفکری نخبگان، هنرمندان و صاحبنظران مسائل و دغدغه‌های حوزه هنرهای تجسمی را در سطح کلان و ملی پدیده‌های مختلف را در نظر بگیرم و راهکاری بیندیشیم. همچنین دستگاه‌های مختلف ملی بر مبنای این عمل بیش از پیش توجه کنند.
صدای نیازهای هنرمندان تجسمی هم کمتر به گوش دیگران خواهد رسید، در دولت سیزدهم تلاش‌ها و افق‌گشایی‌هایی صورت گرفت اما باز هم باید رسانه‌ها افکار عمومی را نسبت به عرصه هنرهای تجسمی روشن کنند و ظرفیت‌ها را به مردم معرفی کنند.
خراسانی‌زاده ادامه داد: اگر بخواهم دو چالش بزرگ را در این حوزه بگویم، یکی از اتفاقاتی که به نظر بنده بسیار جای کار دارد این است که هنرمندان تجسمی به واسطه نجابت خود و اینکه غالبا به صورت انفرادی کار خود را انجام می‌دهند، واقعا در بسیاری از پدیده‌ها پیشتاز هستند اما با این وجود خیلی چهره‌پروری یا سلبریتی به آن معنایی که در حوزه‌هایی همانند موسیقی و سینما وجود دارد در عرصه تجسمی نداریم و در این صورت صدای نیازهای هنرمندان تجسمی هم کمتر به گوش دیگران خواهد رسید، در دولت سیزدهم تلاش‌ها و افق‌گشایی‌هایی صورت گرفت اما باز هم باید رسانه‌ها افکار عمومی را نسبت به عرصه هنرهای تجسمی روشن کنند و ظرفیت‌ها را به مردم معرفی کنند.
رسانه‌ای در اختیار هنرمندان تجسمی نیست!
وی افزود: متاسفانه یک برنامه تخصصی رسمی که پایدار باشد، در صدا و سیما وجود ندارد، چرا اینگونه است؟ در حالی که تعداد هنرمندان تجسمی اصلا قابل قیاس نیست فقط در عرصه خوشنویسی ایران چند صدهزار نفر دارای رتبه‌بندی هستند پس یک ظرفیت میلیونی در حوزه هنرهای تجسمی وجود دارد اما رسانه‌ای در اختیارشان نیست. در حال حاضر همین گفتگوی من و شما نشانگر توجه رسانه‌ها به هنرهای تجسمی است پس این کمک می‌کند مطالبات بیشتر شنیده شود.
مدیرکل هنرهای تجسمی به چالش دوم اشاره و مطرح کرد: چالش دومی هم که نقش رسانه می‌تواند پررنگ باشد چالشی تحت عنوان بازارچه لاله است در کنار موزه هنرهای معاصر تهران این بازارچه متعلق به هنرهای معاصر تهران است که تقریبا ۳۵ سال پیش برای یک بازه زمانی کوتاه مدت در حوزه هنر و صنایع دستی در اختیار وزارت کار قرار گرفته بود که آنجا یک بازارچه کارآفرین کوتاه مدت شکل بگیرد اما متاسفانه با گذشت ۳۵ سال همه نوع کسب و کاری در آن است اما در حوزه هنر به جای اینکه کمک کار پردیس هنری تهران و ظرفیت باارزشی همانند موزه هنرهای معاصر تهران و موزه فرش باشد تبدیل به یک معضل و چالش شده است. برای ما مهم است کسانی که آنجا فعالیت می‌کنند کوچکترین آسیبی به معیشت آن‌ها وارد نشود اما در کل یک عزم ملی لازم است تا این بازارچه به هنرمندان بازگردد، این بازارچه برای فعالیت‌های هنری بود اما در حال حاضر هیچ استفاده‌ای نمی‌شود.
شهردار تهران فضای جایگزین در نظر بگیرد!
سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران به ارائه پیشنهادی اشاره کرد و گفت: پیشنهاد ما این است شهردار محترم تهران و مدیریت کلان شهری فضای جایگزینی با همین کیفیت حتی فضای بازتر در اختیار عزیزانی که آنجا هستند قرار دهند تا بتوانیم فاز دوم موزه هنرهای معاصر را با کمک شهرداری بسازیم به گونه‌ای که در فضای زیر زمین شهرداری بتواند برای خود پارکینگ فراهم کند و ما هم روی زمین بتوانیم فاز دوم موزه را ایجاد کنیم چرا که واقعا نیاز به یک فضای وسیع‌تری برای عرصه هنرهای تجسمی داریم.