اخبار ضد و نقیضی و مختلفی در خصوص به گوش رسیدن صدایی مهیب در محدوده نطنز منتشر شده است. روال افکار عمومی ایرانیان این است که بلافاصله بدترین سناریو را در نظر گرفته و ابعادش را توسعه بدهند! لیکن منطقی است تا روشن شدن نتیجه بررسی‌های دستگاه‌های مربوطه صبر کرده و از قضاوت‌های شتابزده خودداری کنیم.
بلافاصله پس از پایان نشست‌های مذاکراتی وین؛ تیم ایران به شکل بی‌سابقه‌ای از داخل و خارج و بعضا با کد‌های هماهنگ زیر ضرب گرفته شد! (پیش از این در یادداشتی مختصر از این قلم، درباره چنین موضوعی اطلاع‌رسانی شده بود). از قرار معلوم حالا نوبت زیر ضربه گرفتن اجزای اطلاعاتی و امنیتی "میدان" فرارسیده است. این مسئله نیز می‌تواند از جمله آفات و عادات ناپسند ناشی از قضاوت و جمع‌بندی‌های عجولانه باشد.
مزید استحضار مخاطبان ارجمند آنکه فرایند‌های "توزین" و نسبت و تناسب بستن بین گزینه‌های مختلف بانک اهداف "میدان" مدت‌ها قبل انجام شده است و امورات این حوزه به هماهنگی نهایی برای تدارک اقدام احتیاج دارد، لیکن فضای "دیپلماسی" پیچیده‌تر شده و خروجی معادله قوام‌بخش دیپلماسی-میدان، نیازمند به‌روزرسانی و فرموله کردن تدابیر و اقداماتی است که در هر دو عرصه سازگار بوده و کمترین عوارض را در صورت فعال شدن گسل‌های درهم‌پیچیده منطقه در پی داشته باشد.
کما اینکه تیر‌های غیب! به اندازه کافی و وافی زمان‌شناس هستند و در وقت تعیین شده، هدف انتخابی را مورد اصابت قرار خواهند داد.
ضرورت دارد تا کماکان نسبت به فعالیت شبکه سازمان‌یافته نفوذ تذکر داده شود. این جریان خزنده، سرپنجه دستگاه‌های اطلاعاتی غربی-عبری-عربی است و نه تنها از مچ یا بازو که باید از مفصل شانه قطع شود!
مناسب است تا در انتهای این نوشتار و در مقام پاسخ و هشدار به یأس‌آفرینان و عوامل رسمی و غیررسمی جریان نفوذ به بخشی از آیه ۴۲ از سوره مبارکه فاطر استناد کنیم:
وَلَا یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ: ﻭ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﺯﺷﺖ ﺟﺰ ﺍﻫﻠﺶ ﺭﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ