پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ سال‌ها انتظار برای گشوده شدن قفل دارایی‌های بلوکه شده ایران، با پیشرفت‌های اخیر در مذاکرات با آمریکا، امیدواریم رنگ واقعیت به خود گیرد. در این گزارش قصد داریم تاثیر آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده در صورت توافق با آمریکا را برتورم و نرخ ارز بررسی کنیم.
این دارایی‌ها، که حاصل فروش نفت و دیگر منابع ملی در سال‌های گذشته بوده و به دلیل تحریم‌های بین‌المللی در حساب‌های خارجی مسدود شده‌اند، اکنون می‌توانند به مثابه خون تازه‌ای در رگ‌های اقتصاد ایران جریان یابند. اما سوال اینجاست که آیا این تزریق مالی، درمانی قطعی برای بیماری‌های مزمن اقتصاد ایران خواهد بود، یا صرفا تسکینی موقتی برای دردهای عمیق؟
در شرایطی که اقتصاد ایران سال‌هاست با تحریم‌های کمرشکن دست و پنجه نرم می‌کند، آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده می‌تواند روزنه‌ای از امید برای بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی باشد. انتظار می‌رود که با ورود این منابع، دولت بتواند بخشی از بدهی‌های خود را پرداخت کرده، پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام را به سرانجام رسانده، و در نهایت، با تزریق نقدینگی به بخش‌های تولیدی، به رونق اقتصادی کمک کند. یکی از مهم‌ترین اثرات مورد انتظار، کاهش فشار بر بازار ارز است. با افزایش عرضه ارزهای خارجی، انتظار می‌رود که نرخ ارز کاهش یافته و از نوسانات شدید آن جلوگیری شود. این امر می‌تواند به کاهش هزینه واردات کالاهای اساسی و مواد اولیه کمک کرده و در نتیجه، از افزایش بیشتر قیمت‌ها جلوگیری کند.
علاوه بر این، آزادسازی دارایی‌ها می‌تواند به بهبود تراز تجاری کشور کمک کند. با دسترسی به منابع مالی بیشتر، ایران می‌تواند صادرات خود را افزایش داده و وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش دهد. این امر می‌تواند به ایجاد یک اقتصاد متنوع‌تر و پایدارتر کمک کند. با وجود تمامی امیدواری‌ها، باید به این نکته توجه داشت که آزادسازی دارایی‌ها به تنهایی نمی‌تواند مشکلات اقتصادی ایران را حل کند. این منابع مالی، همچون تیغی دو لبه، می‌توانند هم فرصت‌ساز و هم تهدیدآفرین باشند. یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها، خطر افزایش تورم است. ورود یکباره حجم بالای ارز به بازار، می‌تواند با افزایش نقدینگی، تورم را تشدید کند. برای جلوگیری از این امر، دولت باید سیاست‌های پولی و مالی خود را به دقت تنظیم کرده و از تزریق بی‌رویه نقدینگی به بازار جلوگیری کند.
علاوه بر این، نحوه مدیریت و استفاده از این دارایی‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. اگر این منابع صرف واردات کالاهای مصرفی و غیرضروری شوند، تاثیر چندانی بر بهبود وضعیت اقتصادی نخواهند داشت. در مقابل، اگر این منابع در بخش‌های تولیدی و زیرساختی سرمایه‌گذاری شوند، می‌توانند به ایجاد اشتغال، افزایش تولید و رونق اقتصادی کمک کنند.
همچنین، باید به این نکته توجه داشت که آزادسازی دارایی‌ها به معنای پایان تحریم‌ها نیست. تا زمانی که تحریم‌های ثانویه آمریکا علیه ایران پابرجاست، شرکت‌های خارجی تمایل چندانی به سرمایه‌گذاری در ایران نخواهند داشت. برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی، دولت باید تلاش کند تا با ایجاد یک فضای کسب‌وکار جذاب و شفاف، اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کند.
سیاست‌گذاری هوشمندانه؛ کلید بهره‌برداری از فرصت پیش‌آمده
برای اینکه آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده به یک فرصت واقعی برای بهبود وضعیت اقتصادی ایران تبدیل شود، دولت باید سیاست‌های هوشمندانه‌ای را در پیش گیرد. به طور کلی، آزادسازی دارایی‌های بلوکه شده، فرصتی بی‌نظیر برای اقتصاد ایران است. اما این فرصت، به تنهایی نمی‌تواند مشکلات ساختاری اقتصاد را حل کند. برای بهره‌برداری از این فرصت، دولت باید سیاست‌های هوشمندانه‌ای را در پیش گیرد و با مدیریت صحیح منابع، از تبدیل شدن آن به یک تهدید جلوگیری کند.