چرا برای جبران دزدی‌ها، اختلاس‌ها و کسری‌های بودجه با فشار بر مردم نان خور و خسته و درمانده در تلاشید؟!
ادریس عزیزی
با ذکر دو ضرب‌المثل اصیل آذری سخن خود را آغاز می‌کنم:
۱- قورقانون یانانی چتدار!
۲- توخون آجدان خبری اولماز!
اکنون سخنم با نان خورهاست نه متنعمین تصمیم گیر بی‌خبر از معیشت اسفبار مردم و بازنشسته های محترم و آبرومند با فرهنگ، که می سوزند ولی دم بر نمی‌آورند و با سعه صدر و گشاده رویی با قلبی آکنده از حزن درونی، به چهره بشاشند !
درست است که عده‌ای برای متمایز شدن از عموم و جلب توجه و تفاخر و تظاهر به شخصیت کذایی خرامان از گرانی بی تفاوتند تا از نان انحصاری سنگک طیران یابند و با تخلیه حس درونی متمسک به استطاعت مالی نمایان شوند و محرومین محروم گشته از سنگک سه تومانی دو ماه پیش را به سخره گیرند و صف‌های خرید برای جنابان خلوت و تسریع گردد!
میان تیتر
آیا محرومیت از برنج کفایت نمی‌کرد که سنگک را نیز از سفره افراد مسن مبتلا به دیابت می‌ربایند؟!
آیا محرومیت از برنج خالی ۲۵۰ هزار تومانی بر تفاخرشان کفایت نمی‌کرد که چنین مزورانه سنگک را از سفره افراد مسن مبتلا به دیابت می‌ربایند و نوع مصرف خوراک نان را برای غنی و ندار تعریف می کنند!!
جناب آقای فرماندار منصوب و نماینده استاندار و دولت که بر شهر تصمیم می‌گیرید آیا از بنیه مالی عموم آگاهید؟ آیا به حضرتعالی فرموده اند که ۴۰٪ کارگران برای تامین حداقل معاش زندگی کارگری خود به شهرهای همجوار با بی سرپرست گذاشتن اهل و عیال بدون کوچکترین آذوقه سفر می‌کنند و در سواحل دریاها و در بوران سوزان زمستان زیر شلاق سرما و نم چادر تن می‌آزارند و بعضا با قهر دریا دست خالی بدون توشه شرمسار به منزل سر عید نوروز برمیگردند که خفت صد البته شیرین تر و زیبنده تر از آن برگشت و دیدار است؟!
آیا حجم ضربات سنگین فرکانس گرانی را بر تار و پود کارگر احساس کرده اید که چنین نشسته بر صندلی نرمین و چرمین پی در پی در عرض دو ماه نان سه تومانی را قریب به ۲۰ هزار تومان یعنی ۶۰۰ ٪ گران می کنید ؟!
آیا از افزایش ۲۰ ٪ حقوق سالانه کارکنان و بازنشستگان بی خبرید و یا قانون افزایش سالانه برابر تورم کشک و صوری بوده که وقعی به آن نمی نهید؟!
آیا نباید برای جبران این ناترازی افزایش زباله گردی و سرقت و خلاف و اعتیاد و قاچاق را انتظار کشید؟!
بلی، درست حدس زده شده هیچ عکس العملی و اعتراضی از مردم خسته و درمانده بر نخواهد خاست ، راستی انصاف و عدالت و دیانت کجا رفته است؟!
مگر مردم با ایثار و تحمل هشت سال دفاع مقدس امکانات را ودیعه پیش مسئولین نگذاشتند که چنین خدمت تعریف و تحریف و صداقت خادمین مخدوش می شود؟ و عده‌ای را به دور از کرامت نفس در صدد تامین مایحتاج زندگی می شکنند؟!
آیا مدیریت، تنها اعمال برنامه‌ها بر مردمی است که علیرغم سکوت و متانت از تهیه نان گران عاجزند؟
افسوس که بدون فراهم سازی بستر های مناسب در صدد جبران مافات کردارهای ناپسند گذشته و پنهان و دزدی و اختلاس و کسری بودجه با فشار بر مردم نان خور و خسته و درمانده در تلاشید!!
میان تیتر
کاستن نان خالی از سفره مردم ظلم مضاعف و نابخشودنی به خلق الله است!
دیگر وضعیت ۴۵ سال پیش نیست که از ۴۰ دانش آموز ۳۵ دانش آموز با لباس وصله دار در کلاس درس حاضر شوند و آن زمان نیست که زندگی بدون هزینه های آب و برق و گاز و تلفن و موبایل و اینترنت و ماشین و تحصیل بوده باشد و تنها با اندک درآمدی در کنار هم زندگی آرام و لذت بخشی داشته باشند. دیگر کاستن نان خالی از سفره مردم ظلم مضاعف و نابخشودنی به خلق الله است!
امید است تعقل جامه پوشد و انصاف به منصه نشیند تا از بار فشار وارده کاسته شود و تحقق این اهم، قلم اهل علم را می‌طلبد که از مطالبات اجتماعی است و نیاز به همدلی و همزبانی دارد که کارگر درگیر معاش است و فاقد قلم!