جناب پناهیان؛ تبیین نادرست شما باورهای مردم را متلاشی می‌کند

پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛

سجاد عبادی، در سرمقاله امروز روزنام مردم سالاری با عنوان "جناب پناهیان؛ تبیین مخرب شما به کجا ‌می‌رود؟" نوشت: إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ»؛ همانا در آفرينش آسمان‌ها و زمين و در پىِ يكديگر آمدن شب و روز، نشانه‌هايى براى خردمندان است»، خداوند به بیان اهمیت عقل و تعقل پرداخت.
مدتی است که در برنامه‌های مختلف در رسانه ملی و غیره، تعابیر و یا حرکاتی از سوی بعضی از مبلغین و مادحین صادر می‌شود که مجموع اینها علاوه بر حرمت‌شکنیِ حریم مقدس معصومین علیهم‌السلام باعث آزرده خاطر شدن مؤمنین و بعضا تضعیف اعتقادات و نوعاً موجب سوء استفاده معاندین با مکتب تشیع و فراوانی طعنه‌های ناصواب به معارف دین می‌شود.
اینگونه از شیوه‌ سخن معادل تعابیر هتاکانه دشمنان در طول تاریخ اسلام می‌باشد که از سوی خودی‌ها و در رسانه فراگیر اتفاق می‌افتد و طبیعی است که بازتاب آن، تکمیل پازل‌هایی است که منجر به آغاز جریانی شود که تقدس‌زدایی از حریم معصومین صلوات الله و سلامه علیهم رویه‌ای عادی به خود بگیرد و نقطه شروعی برای هتاکی‌هایی شود که ابتدایش ترویج ناخواسته تضعیف عقائد و ادامه‌اش - که دیگر در اختیار ما نخواهد بود - تخریب عقائد خواهد شد، این نکته نیز بدیهی است که سرآغاز جریانات ضد دین از صدر اسلام تا کنون از موج کوچکی شروع و به سرعت تبدیل به فرهنگی می‌شود که سال‌ها معصومین علیهم‌السلام و اصحاب و مؤمنین واقعی تا امروز با آن مبارزه و در این راه هزینه داده‌اند.
تاریخ ظهور و تثبیت دین مبین اسلام، آنقدر آشکار می‌باشد که علل مدت رسالت پیامبر اکرم، اخلاق کریم و جاذبه ویژگی‌های فردی نبی رحمت را معلوم می‌کند و نیز علل و چگونگی جاذبه و دافعه امیرالمؤمنین را به صراحت بیان می‌کند؛ اینها امری است که نه تنها شیعیان امام علی علیه‌السلام بلکه دشمنان آن حضرت بر حقانیت مولای متقیان و پیروی از روش پیامیر(ص) اعتراف داشته و بر خلاف آنچه که جناب پناهیان گفته‌اند، ظهور ولایت و خلافت امیرالمؤمنین پس از سال‌ها گذشت از رحلت پیامبر اکرم(ص) جامعه را امیدوار و محبان و پیروان امیرالمؤمنین رو به فزونی و گسترش گذاشت و مسلمانان را امیدوار و به یاد ایام و دوران حیات پیامبر اکرم انداخت و اتفاقاً دشمنی‌ دشمنان، همین پیروی امیرالمؤمنین از قرآن و سنت پیامبر اعظم(ص) بود نه اموری مانند آنچه که ایشان از زبان خودشان یا تحلیل تفکر مخالفین امام علی علیه‌السلام به عنوان تلخ گوشت!!! بیان کرده‌اند.
از نوف بکایی نقل شده است که شبى حضرت اميرالمؤمنين امام علی علیه‌السلام را ديدم كه از بستر برخاست و به ستارگان نگريست و مرا فرمودند: «يَا نَوْفُ أَ رَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ؟ فَقُلْتُ بَلْ رَامِقٌ [يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ]. قَالَ: يَا نَوْفُ طُوبَى لِلزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا، الرَّاغِبِينَ فِي الْآخِرَةِ، أُولَئِكَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ بِسَاطاً وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِيباً وَ الْقُرْآنَ شِعَاراً وَ الدُّعَاءَ دِثَاراً، ثُمَّ قَرَضُوا الدُّنْيَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ الْمَسِيحِ. يَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ قَامَ فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ، فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لَا يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَهُ، إِلَّا أَنْ يَكُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَةٍ وَ هِيَ الطُّنْبُورُ أَوْ صَاحِبَ [كُوبَةٍ] كَوْبَةٍ وَ هِيَ الطَّبْلُوف؛ اى نوف، خواب هستى يا بيدار؟ گفتم: يا اميرالمؤمنين، بيدارم؛ فرمودند: اى نوف، خوشا به حال كسانى كه از دنيا بريده‌اند(آسمانی شدند) و به آخرت روى آورده اند. اينان مردمانى هستند كه زمين را فرش خود كرده‌اند و خاكش را بستر و آبش را عطر خوشبوى خود. درون خود را به قرآن آراسته اند و برون را به دعا.
آنچه که جناب پناهیان و دیگر افرادی که گاه با بی‌توجهی به آثار سخنان و رفتار خود نسبت به اهل بیت علیهم السلام در رسانه ملی و غیره باید بدان توجه داشته باشند، آن است که تبیین نادرست با سخنان ناشایست حتی به نقل از مخالفین و معاندین مکتب تشیع، موجب «تشویش اعتقادی» بلکه «تخریب اعتقادی» جامعه می‌شود که در عصر ارتباطات و حکومت رسانه‌ها بر اذهان، با ضرب بیشتری باورهای مردم را متلاشی می‌کند و در پی آن تحلیل‌های بی‌جای دیگران، فضای فکری جامعه را به «سمت سستی و تنزل اعتقادی» سوق می‌دهد.
حتماً جناب پناهیان به این نکته توجه دارند که در مباحث هنر و رسانه، عنوان «تداعی» یکی از مهم‌ترین علل نفوذ به اذهان و افکار مخاطبین می‌باشد؛ اگر تا کنون سیر اسلام، رفتار پیامبر اکرم، رفتار امام علی صلوات الله علیهما به عنوان شناختی صحیح از اسلام و معصومین علیهم السلام و ملکات اخلاقی و اعتقادی آنان رقم خورده است، تعابیری بکار برده شود که تا نام پیامبر و امامت و ولایت برده شود، این تعابیر در باره آن بزرگواران تداعی کند چه آثاری را در پی خواهد داشت، در اینجا نمونه‌ها و مثال‌های زیادی است که دشمنان اسلام مخصوصاً دشمنان تشیع، چقدر از این ترفند تداعیِ منفی در جهت تخریب چهره معصومین، مؤمنین و مکتب تشیع استفاده کرده‌اند که نیازی به بیان آنها نیست.
«الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ؛ کسانی که خدا را در حال قیام و نشسته و خوابیده، یاد می‌کنند و در ایجاد آسمان‌ها و زمین تفکر می‌نمایند و می‌گویند: ای پروردگار ما، این دستگاه عظیم خلقت را بیهوده نیافریدی، پاک و منزهی تو، ما را از عذاب آتش نگاهدار».