خرداد ماه 1400 بود که آقای رئیسی با شعار «من آمده ام فساد را ریشه کن کنم ، مقابل اشرافی گری بایستم وعدالت را تحقق بخشم» توانست رای «آری» مردم را بگیرد، مردمی که به علت عدم رضایت از نحوه اداره کشور توسط مسئولین وقت، در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری مشارکتی کمتر از نصف را رقم زدند.
حالا که ایشان بر منصب ریاست جمهوری نشسته و مردم هم به تاسی از کلام مبارک« میزان رای ملت است » امام راحل، حمایت از این میزان را وظیفه خود می دانند، آیا رئیس جمهور هم هدفش حمایت از مردم است؟
با تامل در اولین لایحه بودجه ای که توسط ایشان تحویل مجلس داده شده است بر خلاف شعار مقابله با اشرافی گری، میزان مالیات بر ثروت نسبت به بودجه قبلی پنجاه درصد، مالیات بر درآمد یک درصد و مالیات بر واردات دو درصد کاهش و در مقابل، مالیات بر خدمات و کالاها یک درصد افزایش یافته است.
با یک نگاه اجمالی و سطحی _نه کارشناسانه_ به موارد مذکور هر کس متوجه می شود که واردکنندگان کالای مشمول کاهش مالیات 50درصدی، افراد عادی تشکیل دهنده اکثریت جامعه نیستند، ولی خدماتی که سهم استفاده اقشار متوسط از آن بسیار بالا می باشد تحت تاثیر افزایش مالیات مترتب بربودجه بندی رئیس جمهور قرار گرفته است.
حال، بدیهی ترین سئوالی که برای هر کدام از رای دهندگان به رئیس جمهور پیش می آید این است که؛ آیا در بودجه بندی آنچنانی لایحه بودجه 1401 «تحقق عدالت» مطمح نظر رئیس جمهور محترم محقق خواهد شد؟
در رابطه با «مقابله با فساد» از جمله ادعای سوء استفاده عده ای از ارز 4200 تومانی در همان لایحه بودجه 1401 به جای مسدودسازی راه های رانت، مبارزه با آن و برخورد با متخلفین، ساده ترین راه را انتخاب و ارز ترجیحی را حذف کرده اند. این اقدام دولت من را به یاد اقدام معلمی انداخت که وقتی با عدم توانایی حل مساله توسط دانش آموزان کلاسش مواجه شد به جای توضیح وتشریح راه حل، تخته پاک کن را برداشت و صورت مساله را منحل کرد و گفت اصلا این مساله باید پاک بشود.
دومین سئوالی که برای هر آدم منصفی در مواجهه با حذف ارز ترجیحی توسط دولت و جایگزین خلا ناشی از این حذف که بی شک افزایش قیمت ها را به شکل گسترده تر شاهد خواهیم بود، مطرح می شود این است که؛ آیا یارانه 45 هزارتومانی هم تغییر خواهد کرد و افزایش خواهد یافت؟
با مراجعه به اخبار منتشر شده از کمیسیون تلفیق بودجه 1401 برای اطلاع از واکنش نمایندگان مردم در خانه ملت به اقدام حذف ارز ترجیحی دولت از بودجه و جایگزین یارانه ای متناسب با آن، متوجه می شوم نه تنها نمایندگان مجلس انقلابی با این تصمیم دولت مردمی مخالفت نکرده اند بلکه در همراهی دولت همسو و هم راستا با مجلس سنگ تمام گذاشته و احتمالا برای عدم افزایش هزینه های دولت از افزایش یارانه 45 هزارتومانی نیز چشم پوشی کرده اند. در اینجا لازم می بینم به احترام همراهی نمایندگان مردم با اقدام مردم مدارانه دولت، کلاه خود را برداشته و زیر لب زمزمه کنم: از این و آن نیست «از ماست که بر ماست»!
«گوینده و فعال رسانه»
