میثم پورغلامی، روانپزشک
مغز انسان بی تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح می دهد. هر چه زمان بیشتری را صرف بی تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری می کند تا در همین وضعیت باقی بماند. اگرچه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمیک نند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی می تواند آسیب ببیند. به رغم اینکه زوال عقل و سایر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده ورزش نکردن می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. ورزش نکردن خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد. بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک می شود و همین مسئله، در درازمدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق وخو می شود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است. به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها می گذرانند و این می تواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد می کند علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد می کند و همانطور که شروع به احساس ضعف می کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس می کنید بنابراین، میزان استرس افزایش می یابد. اگر به دلیل افزایش بی تحرکی در زندگی دچار استرس می شوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تأثیر بی تحرکی قرار می گیرد، سلامت روان است. هنگامی که بیتحرک می شوید، احتمال اینکه افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است. هورمون ها نقش اساسی در در تعادل خلق وخو دارند هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامیکه ترشح نمی شود، منجر به افسردگی و اضطراب می شود بنابراین وقتی تمام روز را دراز می کشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش می یابد. هنگامیکه غیرفعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمی کند بنابراین، افسرده می شوید و هنگامی که افراد احساس اضطراب یا افسردگی می کنند کمتر به فعالیت بدنی می پردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمی کنند و این یک چرخه معیوب ایجاد می کند که تنها با فعالیت بدنی می توان آن را تغییر داد. پیش بینی می شود با افزایش پشت میزنشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامه های سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهرنشین، باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.