پیرچشمی و راهکارهای درمان

حمیدآریایی‌تبار، متخصص چشم

پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛

افراد به تدریج و با افزایش سن نیازمند عینک برای دیدن فواصل نزدیک خواهند شد و این عارضه به تدریج از سن ۴۰ سالگی به بعد بروز پیدا میکند. با افزایش سن، عضلات چشم که مسئول تغییر انحنای عدسی یا همان لنز چشم هستند، قدرت تطابقشان برای فاصله نزدیک کم میشود، همین امر موجب میشود که افراد به تدریج با افزایش سن نتوانند فواصل نزدیک را به خوبی ببینند. افرادی که قبل از سن ۴۰ سالگی دوربین هستند، پیرچشمی زودتر بروز پیدا کرده و در افرادی که نزدیک بین باشند این اتفاق خیلی دیرتر رخ می دهد، در هر صورت تمام افراد به پیرچشمی مبتلا شده و از سن ۴۰ سالگی به بعد به تدریج نیازمند استفاده از عینک برای دیدن فواصل نزدیک خواهند شد. پیرچشمی قابل پیشگیری نیست و استفاده از برخی داروها حتی ممکن است روند آن را تسریع کند، داروهایی که روی سیستم عصبی مرکزی اثرگذار باشند بر تسریع روند پیرچشمی موثرند که از جمله این داروها می توان به داروهای ضدافسردگی و داروهای ضداضطراب اشاره کرد و همچنین مصرف دارویی مانند آنتیهیستامین هم در تسریع روند پیرچشمی موثر است.

در حال حاضر در خصوص درمان عارضه چشمی داروهایی به فرد داده می شود که تحریک تطابق چشم را بهبود بخشیده و اگر فرد مشکلی چشمی خاصی نداشته باشد برای او تجویز می شود، اما استفاده از این داروها به معنای درمان قطعی نیست و با قطع دارو مجددا فرد نیازمند استفاده از عینک خواهد بود.

علاوه بر این، هرگونه بیماری سیستم عصبی مرکزی یا ضربه به مغز هم ممکن موجب تسریع روند پیرچشمی شود و در عین حال روند پیرچشمی تا حد مشخصی ادامه دارد در حالیکه برخی افراد نگرانند که پیرچشمی تا پایان عمر آنها ادامه داشته و نهایتا منجر به نابینایی شود، این عارضه روند مشخصی دارد و معمولا حد نهایت آن ضعیف کردن نزدیک بینی چشم تا حدود ۲.۵ تا سه نمره است. در حال حاضر در خصوص درمان این عارضه داروهایی به فرد داده می شود که تحریک تطابق چشم را بهبود بخشیده و اگر فرد مشکلی چشمی خاصی نداشته باشد برای او تجویز می شود، اما استفاده از این داروها به معنای درمان قطعی نیست و با قطع دارو مجددا فرد نیازمند استفاده از عینک خواهد بود./ آرمان ملی