به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط محققان توضیح میدهند که چرا آموزش دیجیتال نمیتواند جایگزین آموزش حضوری در آموزش دانشگاهی شود، اما مطمئناً میتواند به عنوان یک ابزار مکمل باشد. آینده آموزش و یادگیری ممکن است در به اصطلاح یادگیری ترکیبی نهفته باشد که ترکیبی از آموزش حضوری و آنلاین است.
در دو سال گذشته، با توجه به همهگیری COVID-۱۹ و قرنطینهها، نه تنها اهمیت تماس بین فردی، بلکه ضرورت آموزش حضوری نیز بارها مورد توجه و بحث قرار گرفته است. پیش از این هرگز اساتید مجبور به تغییر و طراحی مجدد روش تدریس خود در مدت زمان کوتاهی نبودند. اتصال ضعیف به اینترنت، مشکلات در اجرای فنی و عدم تبادل شخصی، انتقال دانش و محتوای آموزشی را دشوارتر کرده است. برای آموزش دانشگاهی با کیفیت بالا، آموزش حضوری به عنوان یک جزء اصلی بسیار مهم در نظر گرفته میشود. با این حال، آموزش دیجیتال همچنین مزایا و فرصتهای غیرمنتظرهای را به همراه دارد، کمیسیون مطالعه و تدریس انجمن روانشناسی آلمان (DGPs) در گزارشی نشان میدهد که آموزش دیجیتال به دانشجویان و همچنین اساتید فرصتهای جدید و بیسابقهای را ارائه میدهد و شکل کاملاً جدیدی از آموزش و یادگیری را زنده میکند: «از یک طرف، انعطافپذیری از نظر زمان و فضا یکی از بزرگترین مزیتهای تدریس دیجیتال است، زیرا نه تنها در زمان بلکه در هزینهها نیز میتوان صرفهجویی کرد، مثلاً با حذف زمان رفت و آمد، استادان استقلال بیشتری دارند و میتوانند خودشان تصمیم بگیرند که چگونه زمان خود را مدیریت کنند و سمینارهای خود را سازماندهی کنند. علاوه بر این، میتوان از مطالب آموزشی ضبط شده مجدداً استفاده کرد.
در دو سال اخیر اغلب دانشآموزان احساس مشابهی دارند: آموزش دیجیتال به آنها امکان میدهد با سرعت شخصی خود یاد بگیرند و سخنرانیهای ضبط شده را هر چند وقت یکبار که لازم است تکرار کنند. با همه اینها بسیاری از مخافان سیستم آموزش مجازی معتقدند که آموزش حضوری و فرمتهای دیجیتالی نباید در مقابل یکدیگر قرار گیرند بلکه آموزش دیجیتال باید به عنوان یک وسیله مکمل برای ارتقای بیشتر کیفیت تدریس تلقی شود و اهمیت آموزش حضوری نباید فراموش شود.
حتی اگر یادگیری آنلاین مزایای بیشتری از آنچه در ابتدا انتظار میرفت به ارمغان بیاورد، عدم ارتباط بین اساتید و دانشجویان شکافهای زیادی را ایجاد میکند که نمیتوان آنها را به صورت آنلاین پر کرد.
از آنجا که حتی اگر یادگیری آنلاین مزایای بیشتری از آنچه در ابتدا انتظار میرفت به ارمغان بیاورد، عدم ارتباط بین اساتید و دانشجویان شکافهای زیادی را ایجاد میکند که نمیتوان آنها را به صورت آنلاین پر کرد. علاوه بر این، یکی از معایب اصلی بدون شک دشواری در حفظ نظم، تمرکز و انگیزه در جلوی کامپیوتر در یک دوره طولانی است. مخصوصاً برای دانشآموزان، این امر مستلزم نظم و انضباط و سازماندهی بیشتر نسبت به دورههای حضوری است.
یادگیری ترکیبی، یعنی ترکیب کلاس درس و آموزش دیجیتال میتواند روشیامیدوارکننده برای آموزش و یادگیری در آینده باشد. به عنوان مثال، در آموزش حضوری، تمرکز بیشتر بر تعامل و تبادل است، در حالی که در اشکال دیجیتالی آموزش و یادگیری، میتوان روی مطالب به صورت جداگانه کار کرد. بنابراین به نظر میرسد سیستم آموزشی در کل جهان در آستانه تغییرات جدی در ساختار است. در آینده، افراد بیشتری مایل به یادگیری و آموزش آنلاین خواهند بود، زیرا این فرصت را دارند که در هر زمان و هر مکان چه در جاده، در اتاق انتظار، در قطار یا در خانه به تحصیل خود ادامه دهند.