حسین جابری انصاری طی یادداشتی در شماره امروز ایران نوشت: ۱. اسرائیل ۴۰ روز حجر و شجر و بشر (سنگ و درخت و انسان) غزه را جنون‌آمیز بمباران کرد، اما نه تنها نتوانست حماس را ریشه کن کند، ناچار شد با این جنبش برای آتش‌بس موقت توافق کند. حتی یک اسیر اسرائیلی را نتوانست آزاد کند و اینک در ازای هر اسیر اسرائیلی، ۳ اسیر فلسطینی آزاد می‌شود.
۲. اسرائیل در آغاز جنگ اعلام کرد از ورود آب و نان و انرژی به غزه ممانعت می‌کند و حال در توافق پذیرفته است که نیاز‌های اولیه مردم غزه وارد این منطقه شود. ده‌ها نظامی و شمار بسیار زیادی از تانک‌ها و تجهیزات نظامی خود را از دست داد، اما تنها توانست در مناطق پیرامونی شمال غزه پیشروی کند.
۳. اسرائیل سال‌ها کوشیده است غزه را از کرانه باختری جدا کند، اما اینک مردم و مقاومت در غزه بمباران شده و شهید می‌شوند و در عملیات تبادل، اسرای فلسطینی اهل قدس و کرانه باختری آزاد می‌شوند؛ نشانه‌ای آشکار از اتحاد ملت فلسطین و مبارزه مشترک آن‌ها برای رهایی از اشغال و دستیابی به استقلال و آزادی.
۴. اسرائیل با پیگیری سیاست زمین سوخته در این ۴۰ روز و شب بمباران وحشیانه غزه کوشید فلسطینی‌ها را ناچار به کوچ اجباری از سرزمین خود کند، اما فلسطینی‌ها حداکثر کاری که کردند از مناطق شمالی غزه به جنوب آن رفتند و در همان ساعات نخست آتش‌بس، موج بازگشت دوباره به سمت خانه‌هایشان آغاز شد.
۵. ۱۵ هزار فلسطینی که ۷۵ درصد آن‌ها زنان و کودکان بودند، شهید شدند و شمار زیادی از خانه‌های غزه ویران شد، اما روحیه شکوهمند فلسطینیان همین است که از زبان آن پیرمرد دنیادیده فلسطینی شنیده شد: «ما پیروزیم. آن‌ها خانه‌هایمان را ویران می‌کنند و ما دوباره می‌سازیم و در سرزمین خود می‌مانیم.»
۶. اسرائیل پیش از ۷ اکتبر، مسأله فلسطین را فراموش شده می‌پنداشت و در حال پیشبرد پروسه عادی‌سازی روابط با کشور‌های اسلامی بود، اما اینک ابتکار عمل مقاومت و ایستادگی ملت، امواج گسترده حمایت از فلسطین و مخالفت با اسرائیل را آفریده و چهره واقعی اشغالگران و نسل‌کشی آن‌ها را آشکار کرده است.
۷. فلسطین دوباره در صدر مسائل جهان قرارگرفته و سیاست نسل‌کشی و هولوکاست و تروریسم دولتی اسرائیل علیه فلسطینیان در برابر دوربین‌های زنده، جهان و جهانیان را متوجه مشکل اصلی کرده است: تداوم اشغال فلسطین. در نبردی نامتقارن میان اسرائیل و ملت و مقاومت فلسطین، اگر این‌ها موفقیت نیست، پس چیست؟