به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط نوروز جشن مهمی در ایران، آسیای میانه و فراتر از آن حتی در بخش‌هایی از بالکان و قاره آفریفا ب حساب می‌آید.
این جشن‌ها ریشه در آداب و رسوم و فرهنگ کهن ایرانیان دارد و در طول قرن‌ها جشن گرفته می‌شود. در میان همه این جشنواره‌ها یک مفهوم مشترک وجود دارد: تأکید بر ارزش خانواده و دوستی.
اما یکی از محبوب‌ترین جشن‌ها در ایران بدون شک نوروز است. ما برای نوروز به عنوان مهمترین روز تاریخ در تقویم فارسی، هفته‌ها قبل شروع به آماده شدن برای سال نو می‌کنیم. خانه‌های خود را بازسازی و تمیز می‌کنیم، لباس‌های نو می‌خریم و معمولاً در تعطیلات ۱۵ روزه خود برای یک سفر برنامه‌ریزی می‌کنیم. اما مهمتر از همه این‌ها خانواده دور هفت سین دور هم جمع می‌شوند و منتظر لحظه دقیق پایان زمستان هستند تا سال نو را جشن بگیرند. دیدار با اقوام و دوستان، خوردن شیرینی و آجیل (ترکیبی از انواع آجیل و میوه‌های خشک) و دادن هدایای کوچک به نام عیدی (به ویژه به کودکان) از آداب و رسوم ما در نوروز است.
تجربه مشترک در آخرین روز سال
اگر چه عده‌ای هفته‌ها قبل از رسیدن نوروز به فکر تدارک سفره هفت سین هستند اما امروز درست روزی است که همه ایرانیان دور این سفره می‌نشینند تا لحظه تحویل سال را جشن بگیرند.
در سفره هفت «سین». هر مورد معنای خاص و ویژه خود را دارد. در کنار این هفت مورد، موارد دیگری نیز وجود دارد که برای زیباتر و کاملتر شدن می‌توان اضافه کرد.
هفت سین یک سفره معنوی است که ایرانیان به قصد دور هم جمع شدن و رفع ناراحتی‌های اعضای خانواده و ایجاد صلح و آشتی و دوستی و همبستگی با افراد خانواده و همچنین با دیگران می‌چینند.
امروزه نیز ایرانیان سفره نوروزی خود را با هفت مورد تزئین می‌کنند که از رایج‌ترین آن‌ها می‌توان به سیب، سنبل، سنجد، سیر، سرکه ، سماق ، سبزه و سکه اشاره کرد.
در کنار این هفت مورد، چیز‌های دیگری مانند آینه، لاله، شمع، قرآن، یک کوزه با ماهی قرمز، چند تخم مرغ رنگ شده، انار قرمز و مقداری شیرینی نیز قرار داده می‌شود.هر یک از اقلام دارای معنا و مفهوم خاص و نمادین خود است که بر ادراکات مردم ایران از جهان و جهان هستی منعکس می‌شود.
در واقع هفت سین یک سفره معنوی است که ایرانیان به قصد دور هم جمع شدن و رفع ناراحتی‌های اعضای خانواده و ایجاد صلح و آشتی و دوستی و همبستگی با افراد خانواده و همچنین با دیگران می‌چینند.
این جشن مصادف با ۲۱ مارس است که بهار به ایران باستان می‌رسد و منطقه را بسیار سرزنده و سرسبز می‌کند. جو کاملاً تغییر می‌کند، مردم در خیابان‌ها شادتر و خندان‌تر هستند. مغازه‌ها با وسایل نوروزی تزیین شده‌اند و طبیعت با این مراسم همکاری می‌کند. حافظ شاعر زیبای پارسی‌گو می‌گوید: «دوباره بهار آمد/با طلسم گل سرخ. /به گونه‌های شادابشان بنگر/و گیاه تلخ غم/از دلت کنده شود».
قبل از آمدن سال جدید همه چیز باید تمیز و نو باشد. دلیل دیگر خرید مردم در این ایام خرید وسایل سفره نوروزی است. در این زمان از سال، اگر در خیابان‌های ایران قدم بزنید، با مغازه‌ها یا فروشندگان زیادی مواجه می‌شوید که گیاهان سبز، گل‌های معطر یا ماهی قرمز می فروشند.
در خانه اغلب ایرانیاین آخرین روز قبل از سال نو سبزی پلو و ماهی پخته می‌شود.
با این حال، برخی از مردم این غذا را نمادی برای بهار می‌بینند. سبزی‌ها را می‌توان بهار تعبیر کرد و برنج مظهر برکت است. ماهی را هم به شادی تعبیر می‌شود.