ب
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ جنگ شیمیایی شامل استفاده از خواص سمی مواد شیمیایی به عنوان سلاح است. در طول دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیروهای هوایی ارتش عراق با حمله به مناطق غربی کشور ۳ نقطه پر ازدحام در سردشت را مورد حمله با گاز خردل قرار دادند. در این حمله ۱۱۰ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر کشته شده و ۸هزار نفر دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند. روز هشتم تیر ماه سالروز این جنایت وحشیانه علیه مردم مظلوم سردشت است.
هر ساله در سالگرد بمباران شیمیایی سردشت گزارشهایی در شرح ابعاد تلخ این فاجعه منتشر میشود. این جنایت وحشتناک بعثیها علیه مردم مظلوم سردشت در حالی اتفاق افتاد که استفاده از سلاحهای شیمیایی پس از جنگ جهانی اول ممنوع اعلام شده بود. اما افسوس که نمونههای زیادی از حملات شیمیایی محلیتر وجود دارد که ثابت میکند تا زمانی که عوامل جنگ شیمیایی وجود دارند، کسانی خواهند بود که بخواهند از آنها استفاد کنند. درست مثل فاجعهای که در سال ۱۳۶۶ و سالها بعد از تصویب قانون منع استفاده از سلاحهای شیمیایی و بیولوژیکی، رخ داد.
زنان و مردان قربانی حمله شیمیایی سردشت سالهاست که با زخمها و دردهای خود میجنگند و هر ساله نیز با فرا رسیدن سالگرد این جنایت هولناک از رنجهایی که کشیدهاند میگویند. این در حالی است که آنها ۲ سال گذشته را به دلیل شیوع ویروس مرگبار کرونا با ترس و دلهره بیشتری از مردم عادی، پشت سر گذاشتند.
فاطمه عزیزپور یکی از قربانیان این حمله میگوید: «بدن من از آن زمان از آلرژی رنج میبرد. سرفه و مشکل تنفسی دارم. برای مفاصل و کمرم تحت عمل جراحی قرار گرفتهام. به دلیل دیابت تزریق میکنم.»
سرفههای مداوم، مشکل در تنفس و بیماری ریوی لیلا معروفزاده یکی دیگر از قربانیان حمله شیمیایی است را روزی هزار بار به یاد آن روز حمله میاندازد. او درباره روند درمان خود میگوید: « داروی ساخت ایران در اختیار ما قرار میگیرد که نسبت به داروهای وارداتی اثرگذاری کمتری دارد».
وحید امینی دارؤساز نیز در این باره توضیح میدهد که قربانیان بیشتر داروهای خود را به صورت رایگان دریافت میکنند: «بیشتر داروهای آنها رایگان است اما ما برای داروهایی که تحت پوشش بیمه درمانی آنها نیستند از آنها پول میگیریم. به آنها فاکتور میدهیم. آنها فاکتور را به اداره بیمه میبرند تا پرداخت شود. در مورد کمبود دارو، ما مشکلات بیشتری داریم. داروهایی مانند اسپریهای تنفسی.»
با این حال او تأکید کرد که در زمان شیوع ویروس کرونا و ادامه تحریمهای آمریکا علیه ایران بسیاری از قربانیان سردشت با مشکل تهیه دارو رو به رو شدند.
فاطمه عزیزپور یکی از قربانیان این حمله میگوید: «بدن من از آن زمان از آلرژی رنج میبرد. سرفه و مشکل تنفسی دارم. برای مفاصل و کمرم تحت عمل جراحی قرار گرفتهام. به دلیل دیابت تزریق میکنم.»
در طول تاریخ، بشر به هر شکلی همیشه از سلاحهای شیمیایی استفاده کرده است از پیکانهای مسموم، تیغههای شمشیر و کفشهای رکابی آغشته به سم گرفته تا دود خفهکننده گیاهان. با توسعه شیمی، ارتش کشورها نیز شروع به استفاده فعالانه از آن کردند. به عنوان مثال، در طول محاصره سواستوپل در طول جنگ کریمه، انگلیسیها سعی کردند از دی اکسید گوگرد علیه نیروهای روسی که در سازههای مهندسی پنهان شده بودند، استفاده کنند و همین انگلیسیها در سالهای ۱۸۹۹-۱۹۰۲ در جریان جنگ آنگلو بوئر با گلولههای اسید پیکریک به طرف مخالفان خود شلیک کردند که باعث استفراغ آنها میشد.
در نهایت خطر جنگ شیمیایی توسط همه قدرتهای بزرگ به رسمیت شناخته شد. در همین زمان ماده ۲۳ در کنوانسیون لاهه ۱۸۹۹ تصویب شد و ممنوعیت استفاده از مهمات را اعلام کرد که تنها هدف آن ایجاد مسمومیت نیروهای دشمن بود. با این حال سؤال تا اوایل قرن بیستم، مقیاس «جنگهای شیمیایی» ناچیز بود و تعداد قربانیان آن در بدترین حالت دهها نفر، تخمینزده میشد. اما در آستانه جنگ جهانی اول، بزرگترین ارتشهای جهان شروع به جستجوی وسایل جدید و حتی مرگبارتر برای قتل عام کردند. مسلسل اولین قدم در این مسیر بود، سپس نوبت به هواپیما رسید. چرا که جنگاوران با استفاده از این ابزار میتوانستند به سرعت از منطقه آلوده فرار کنند.
ترس از یک ابزار جدید جنگی به طور غیرعادی زیاد بود و سرعت توسعه و انباشت گازهای جنگی به طور غیرعادی بالا بود. خطر نه تنها در خود تسلیحات شیمیایی، بلکه در نگرش نظامیان نسبت به آنها نیز نهفته بود.
هنوز نفسهای بازماندگان سردشت بوی خردل میدهد. آنها بیش از ۳ دهه است که با زخمها و دردهای خود روزگار میگذرانند. خردل گوگردی بیشتر به عنوان \"گاز خردل\" شناخته میشود. این نام \"گاز خردل\" برای اولین بار در هنگام اسپری شدن این ماده شیمیایی در طول حملات در جنگ جهانی اول استفاده شد. خردل گوگردی هیچ ارتباطی با خردل ندارد، اما نام خود را از رنگ زرد و بوی خردل گرفته است که هنگام مخلوط شدن با سایر مواد شیمیایی به خود میگیرد.