حامد تیزرویان فعال محیط زیست، در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط، به مناسبت روز جهانی حیات وحش مطرح کرد: حیات وحش کشور به بخشهای مختلف تقسیم میشود که به طور کل وضع هیچ کدامشان خوب نیست، شاید مناطق محدودی در ایران باشد که مدیریت حفاظتیش خوب باشد که تعداد این مناطق به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد. در کل با سیاستهایی که دولت در پیش گرفته وضعیت حیات وحش رو به نابودی است.
بیشتر بخوانید: مداخلات سیاسی و امنیتی دنیا روز به روز وضعیت را بدتر میکند!/با تحریمها نمیتوانیم به تعهدات محیط زیستمان عمل کنیم
تیزرویان در رابطه با تعداد پلنگ در کشور گفت: تخمین دقیقی از جمعیت پلنگ در ایران نیست، اما در کل جمعیت پلنگ در یک سری از نقاط کشور بسیار کم شده است که یکی از دلایل آن تعارض بیش از حد به دامهای اهلی است، یک پلنگ مجبور است برای پیدا کردن غذا به سمت دامهای اهلی رود که نتیجهاش از بین بردن پلنگ میشود. مردم هیچگونه همکاری برای افزایش جمعیت طعمه پلنگ نمیکنند طبیعتاً وقتی طعمههای طبیعی پلنگ از بین رود نتیجهاش حمله پلنگ به دامها میشود ضمن اینکه دامها همانند گاوهای اهلی هیچگونه نگهبانی در جنگل ندارند. در جهت حفظ یک پلنگ در درجه اول باید زیستگاه و طعمههای آن حفظ شود تا یک پلنگ بتواند دوام بیاورد.
بیشتر بخوانید: مسیر توسعه کشور باید اصلاح شود/۸۰ درصد آبهای تجدید پذیر ایران توسط چاههای کشاورزی استخراج میشود!
وی متذکر شد: سازمان محیط زیست باید خط مقدم حفاظت از حیات وحش باشد که متاسفانه در این راستا کار خاصی نکرده است، یک تعداد محیطبانهای واقعی، دلسوز و زحمتکش هستند که دارند حیات وحش را حفظ میکنند. با روندی که سازمان محیط زیست و دولت در پیش گرفتهاند متاسفانه روند استخدام محیط بانان که خط مقدم حفاظت هستند به بدترین شکل ممکن دارد انجام میشود، شاید فقط ۵ تا ۱۰ درصد از آدمهایی که از طریق آزمون دارند جذب میشوند به درد حفاظت از حیات وحش بخورند که البته سوالات این آزمون هم هیچ ارتباطی با شغل محیط بانی ندارد فقط یک سری سوالات عمومی است.
این فعال محیط زیست ادامه داد: به طور کلی روندی که سازمان در پیش گرفته بسیار ضعیف است، متاسفانه مدیران ناکارآمد هستند، بودجه خوبی به محیطبانان داده نمیشود، اکثر ماشینهای حفاظت خراب است حتی این محیطبانان پول بنزین ماشین هم ندارند. چیزی که در آینده میتواند بسیار کمک کننده در این حوزه باشد این است که دولت و سازمان حفاظت از محیط زیست به خودشان بیایند و دوم اینکه آگاهی مردم در این راستا افزایش پیدا کند شاید اینگونه بتوانیم امیدوار باشیم که آسیبهای حیات وحش هم کمتر خواهد شد.