قادر نصیری ترزنق
چرا از سهم وزیران کابینه پزشکیان سر اردبیل بی‌کلاه می‌ماند؟
قبل از هر چیز می‌گویم حالا که بازار «حذف و اضافه» انتخاب وزیران پیشنهادی گرم و تنورش متأثر از اوج گرمای استثنایی نیمه مرداد ماه سال ۱۴۰۳ داغ است، شما هم تا دیر نشده می‌توانید «می» فعل مضارع « می‌ماند » تیتر «چرا از سهم وزیران کابینه پزشکیان سر اردبیل بی‌کلاه می‌ماند؟» را حذف بفرمایید تا شاید شما هم در همین حد و اندازه بتوانید برای استان کاری کرده باشید و گر نه به احتمال زیاد در مدت زمان بسیار کم خود به خود حذف خواهد شد.
و اگر پاسخ به سوال: آیا ضرب المثل معروف «در سر عقل می بایدت بی کلاهی عار نیست!» تسلی بخش دل مردم استانی که در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری بیش از ۸۰ درصد به دکتر مسعود پزشکیان رأی دادند هم خواهد بود یا نه؟ را به عاقلان وا گذاریم، سریع می‌روم سر اصل مطلب و آن مطلب، این است که مردم استان اردبیل علی‌رغم مشارکت حداکثری در انتخابات و باز علی‌رغم رأی اکثریت (بیش از ۸۰ درصد) به دکتر پزشکیان، اما آنطور که ظاهر امر نشان می‌دهد، سر اردبیل از حضور حداقل یک وزیر از این استان در کابینه دولت چهاردهم حداقل تا نگارش این مجیزه بی‌کلاه مانده است!
اما نگارنده پاسخ به چرایی این تسامح و تساهل و شاید تغافل را با طرح چند سئوال بر عهده مخاطبان فهیم وامیگذارد.
سئوال اول: آیا آقای دکتر پزشکیان باید از میان انبوهی از کارشناسان، استانداران سابق ، مجریان و نمایندگان ادوار و فعلی استان اردبیل یک نفر را انتخاب می‌کرد تا مردم استان ایشان را مقصر عدم انتخاب یک وزیر از این استان نمی‌دانستند؟
سئوال دوم: آیا نمایندگان فعلی مجلس باید یک نفر جامع الشرایط را از میان صدها و هزاران نفر حایز شرایط به دکتر پزشکیان معرفی می‌کردند تا مردم استان آنها را مقصر عدم انتخاب یک وزیر از این استان نمی‌دانستند ؟
سئوال سوم: آیا نمایندگان ادوار مجلس باید یک نفر جامع الشرایط را از میان صدها و هزاران نفر حایز شرایط به دکتر پزشکیان معرفی می‌کردند؟
سئوال چهارم: آیا فعالان ستادهای انتخاباتی دکتر پزشکیان و در رأس آنها روسای ستادها باید یک نفر جامع الشرایط را از میان صدها و هزاران نفر حایز شرایط به دکتر پزشکیان معرفی می‌کردند؟
سئوال پنجم: آیا خود کارشناسان استان باید وارد گود می‌شدند و یک نفر جامع الشرایط را از میان صدها و هزاران نفر حایز شرایط به دکتر پزشکیان معرفی می‌کردند؟
سئوال ششم: آیا مردم استان باید ورود می‌کردند و یک نفر جامع الشرایط را از میان صدها و هزاران نفر حایز شرایط به دکتر پزشکیان معرفی می‌کردند؟
سئوال هفتم: از موارد فوق الاشاره به غیر از نمایندگان فعلی مجلس، کدامیک قریب به واقعیت جامه عمل پوشاندن به این کار بودند؟
سئوال هشتم: با فرض اتفاق نظر بر سوال ششم، چرا نمایندگان فعلی مجلس در معرفی یک نفر از نخبگان استان به دکتر پزشکیان کوتاهی کردند؟
سئوال نهم: سئوال تک تک مردم استان از مجمع نمایندگان استان اردبیل که علی‌رغم عدم حمایت از دکتر پزشکیان در انتخابات، از «السابقون» نمایندگان دیدار کننده با رئیس جمهور پزشکیان بودند این است که مطالبه شما از رئیس جمهور، فارغ از تبریک گویی سوری! اگر مطالبه قوم و قبیله و منافع شخصی نبود پس چه بود که اکنون سر اردبیل اینگونه بی کلاه مانده است؟
سئوال دهم: چطور آقای قالیباف رقیب دکتر پزشکیان در انتخابات می‌تواند سه معاون سابق فاقد شایستگی را به دکتر پزشکیان برای تصدی پست وزارت تحمیل کند، اما مجمع نمایندگان یک استان نمی‌توانند فقط یک نخبه استان خود را آنهم نه به خاطر هم استانی بودن، بلکه به خاطر شایستگی و داشتن سابقه ریاست کمیسیون مجلس شورای اسلامی در کارنامه خود، به دکتر پزشکیان معرفی کنند؟!
سئوال یازدهم: آیا استان اردبیل از منتهی الیه جنوب آن یعنی شهرستان های خلخال و کوثر گرفته تا شمال استان اعم از شهرستان های گرمی و مشکین شهر و پارس‌آباد و بیله‌سوار و ... یک نفر حائز شرایط حضور در کابینه دکتر پزشکیان وجود نداشت؟ _ البته که وجود دارد _ اما چه کسانی مقصر بودند و هستند؟
مقام معظم رهبری، در آخرین دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی با معظم له اولین تأکیدشان این بود که؛ نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید «پاسخگو» باشند!
مردم منتظر پاسخگویی نمایندگان هستند و پاسخگویی یا عدم پاسخگویی در این مورد بخصوص را نه تنها فراموش نخواهند کرد، بلکه در حافظه تاریخی خود ثبت و ضبط خواهند کرد!