به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، کلمه «جامعه» دو تعریف متفاوت دارد. جامعه را میتوان اینگونه تعریف کرد: «گروهی از مردم که در یک مکان زندگی میکنند یا دارای یک ویژگی مشترک هستند» یا «احساس معاشرت با دیگران، در نتیجه اشتراک نگرشها، علایق و اهداف مشترک».
جامعه و نقش جامعه در زندگی اقشاری که در آن اجتماع زندگی میکنند بسیار موثر است. در این گزارش قصد بررسی نقش جامعه بر زندگی نوجوانان و بسترهای مورد نیاز شهری مناسب با توجه به زیست این قشر جامعه مدنظر است.
به طور کلی، جامعه توسط گروهی از افراد مشخص میشود که به یکدیگر اهمیت میدهند و احساس میکنند که به هم تعلق دارند. یک گروه میتواند به ایجاد حس تعلق، حمایت متقابل، نفوذ بیشتر و کاوش برای نوجوانان جوان کمک کند.
یک جامعه سالم میتواند به رشد مهارتهای اجتماعی شدن یک نوجوان کمک اصلی را داشته باشد. جامعه میتواند با دادن مسئولیت و فرصت به نوجوان آنها را به انسانهایی خلاق، پویا و اثرگذار برای آینده کشور تبدیل کند. البته بی توجهی به نوجوانان هم میتواند سلامت اجتماعی جامعه را نشانه بگیرد. یکی از راههایی که میتواند فرصتهای جدیدی را برای نوجوانان ایجاد کند فراهم کردن فضاهای مشارکت است حتی کشاندن آنها به کار خدماتی میتواند از آنها انسانهای مسئولیت پذیر بسازد که هم در سن نوجوانی شخصیت بهتری داشته باشند و هم در آینده در برابر مشکلات و معضلات کشورشان مطالبه درستی داشته و تنها نقش طلب بهبود نداشته باشند بلکه خودشان نیز در کنار مطالبات، گامهایی برای بهبود داشته باشند.
برخورد با نوجوانان اهمیت استراتژیک دارد
جامعه سالم که توجه مناسب به سن حساس و مهم نوجوانی دارد میتواند مهارتهای حل تعارض و تصمیم گیری موثر را به نوجوان بیاموزد. برنامه ریزی درست اجتماعی برای تربیت نوجوانان میتواند فرصت آموزش بخشش اجتماعی را برایشان ایجاد و این مهم باعث میشود که انسانهای آرام تری برای یک جامعه تربیت شوند، اینگونه آمار خشونت کاهش یافته و چیدمان درست تربیت اجتماعی که مسئولیت آن در جامعه به بخشهای آموزش و شهرداری و مدیریت استراتژیک کشور بر میگردد باعث شکل گیری روابط سالم افراد میشود که ستون آن در سنین نوجوانی محکم میشود. برخورد مناسب با نوجوانان اثر مستقیم با سرنوشت آینده یک کشور در همه ابعاد دارد. جامعه دیدگاه ما را تغییر میدهد.
دنیای نوجوانان هم شلوغ است و هم منزوی
شناخت و اهمیت دادن به نوجوانان یک کشور مهم است، زیرا آنها در همین سنین شخصیت اجتماعی خود را شکل میدهند. نوجوانان دنیای خاص خود را دارند حتی تصویر آنها از جسم و بدنشان حال و هوای رده سنی خودشان را دارد. بسیاری از آنها آرزو دارند که جامعه حمایت کننده و پذیرنده آنها باشد و به عبارتی جامعه حوصله سن و رفتار سنین آنان را داشته باشد. بعضی هایشان تمایل دارند آنها را رها کنند و سکوت و تنهایی را طی کنند. دوره سنی آنها با استرس درگیر است. فشار زیادی را از طرف همسالان، والدین و جامعه احساس میکنند. آنها در معرض خطر مشکلات روحی و جسمی هستند.
برخی از نوجوانان که جمعیت کمی را نیز ندارند پیگیر فضاهای خشن، تصاویر خشن، فیلمهای خشن، رفتارهای خشن میشوند حتی ممکن است در فعالیتها و رفتارهای جنسی پرخطر شرکت کنند؛ و با وجود این شرایط آنها فاقد مربیان، الگوها و قهرمانان خوب هستند و وقتی این شرایط حاکم باشد آنها وسوسه میشوند که الگوهای ناسالم را با مواد مخدر و الکل شروع کنند
نیاز نوجوانان از شهر چیست؟
وقتی در شهرهای ایران قدم میزنید کمتر فضاهایی را مشاهده میکنید که مختص سن نوجوانی باشد. سن کودکی و بزرگسالی برنامه ریزیهایی را به خود معطوف کرده اند، اما نوجوانی جای خالی برنامه ریزیهای شهری است در حالیکه تربیت اجتماعی هر فرد در این سن شکل میگیرد.
شاید بد نیست مسئولان شهری بدانند که حتی طراحی محلی برای قدم زدن نوجوانان در شهر و به اصطلاح پاتوقهای نوجوانی چقدر مهم است و باید تفاوتهای خاص و مطلوب این رده سنی را مورد توجه قرار دهد. نوجوانان اکثرا، شب شهرهای شان را دوست دارند. پیاده روی یک نوجوان در شب نیاز به ایجاد فضای امن برای او دارد و طراحی و هدایت میخواهد. نور و فضا مخصوص آنها و امنیت آنها باید مدنظر باشد. محلهای مخصوص نوجوانان باید با عصر و دوره آنها همخوانی داشته باشد، جایی که بتوانند خود را در آن رها کنند و البته باید آنقدر طراحان از نوجوانان شناخت داشته باشند که مرز کودکی و بزرگسالی را درک کنند و فیک سازی نکنند.
نوجوانان باید ضمن حضور در فضاهایی که حس کنند به آنها اهمیت داده اند بتوانند انرژی پرشور خود را تخلیه کنند. اهمیت این تخلیه انرژی از آنجا شکل میگیرد که فقر این نقاط در شهر برای نوجوانان از آنها انسانهایی میسازد که خشونت و پرخاشگری به جای آرامش و تعامل و درک در وجودشان شکل میگیرد.
محرومیت شهری دختران نوجوان بیشتر از پسران
نوجوان چه میخواهد؟ وقتی با نوجوانان صحبت میکنیم بسیاری میگویند که میخواهند مکانهای پاتوقی داشته باشند. میخواهند در فضای باز به موسیقی گوش دهند، بدون اینکه مجبور به پرداخت بلیط باشند. (توان مالی نوجوان کم است) میخواهند که مکانهای تفریحی هیجانی داشته باشند که برای استفاده از آنها نباید حتما پول کلان خرج کنند. نوجوان وجودش پر از انرژی است و باید این انرژی را در فضاهای پرهیجان و خلاق استفاده کند. نکتهای که در میان صحبت کردن با نوجوانان تاکید شد این بود که فضای شهری برای سن نوجوانی برای دختران خیلی کمتر از پسران است./ رکنا