سقف قراردادهای استقلال و پرسپولیس چگونه دو برابر شد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، در سایت کدال که مربوط به بورس است آمده که امسال استقلال حدود ۳۴۳ میلیارد تومان باید برای قرارداد مربیان و بازیکنان پرداخت ‌کند و این رقم در پرسپولیس حدود ۲۲۰ میلیارد تومان است. در این میان چند نکته را هم باید در نظر گرفت اول این که هزینه قراردادهای مربیان و بازیکنان نسبت به فصل گذشته بیش از دو برابر شده در حالی که قرار بود هر سال فقط ۲۰ درصد روی قرارداد کادر فنی و بازیکنان بیاید.

 نکته دیگر این که ارقام ذکر شده بدون احتساب یک سری از آپشن هاست و مسئله دیگر اینکه قرارداد خارجی ها هم به سبب افزایش قیمت ارز بالا رفته و به جرات می‌توان گفت با ارقام فعلی جذب بازیکن خارجی معمولی اصلاً مقرون به صرفه نیست .این مهم را در نظر داشته باشید که فصل گذشته استقلال فقط ۱۶۰ میلیارد تومان برای کادر فنی و بازیکنان هزینه کرد و با همین مبلغ که البته هزینه های جاری به آن اضافه شده است، توانست بدون شکست قهرمان شود. این که بر چه اساسی ناگهان هزینه‌ها به ۳۴۳ میلیارد تومان می رسد را باید از مدیران باشگاه پرسید.

شاید آنها هم پاسخی برای این سوال مهم داشته باشند اما به هر حال این اعداد و ارقام فقط مختص به پرسپولیس و استقلال هم نیست و شامل چند تیم صنعتی هم می شود. در واقع به جرات می توان گفت هر سال به جای اینکه فقط ۲۰ درصد به مبلغ قرارداد بازیکنان اضافه شود، بیش از ۱۰۰ درصد اضافه می‌شود و این نکته ای نیست که بتوان به راحتی آن را کتمان کرد.اگر فردا قرار بود ۲۰ درصد به قرارداد ۱۶۰ میلیاردی پارسال استقلال اضافه شود امسال آنها باید تیمشان را با حدود ۱۹۲ میلیارد تومان می‌بستند اما می بینیم که رقم قرارداد مربیان، بازیکنان و البته اعضای تیم‌های پایه استقلال خیلی بیشتر از این حرف هاست و همین مسئله در مورد پرسپولیس و حداقل پنج تیم لیگ برتری دیگر هم صدق می کند. اینکه چه راهکاری برای جلوگیری از افزایش بی رویه هزینه ها وجود دارد را مدیران باشگاه ها بهتر می دانند مسئله اصلی اینجاست که یک مدیر نهایتا یک یا دو سال در یک باشگاه می ماند و بعد از جدایی آن باشگاه را باکوهی از هزینه ها و بدهی های معوقه به مدیر جدید واگذار می‌کند.

همین حالا مصطفی آجورلو و رضا درویش وارث میلیاردها تومان بدهی هستند که هیچ ربطی به آن ها ندارد اما نکته اینجاست که خود آنها هم قراردادهای سنگینی بسته اند که ریشه آن را باید در فشار اعضای کادر فنی و هواداران در فضای مجازی جستجو کرد به طور مثال پرسپولیس نزدیک به سه ماه درگیر خرید یک مهاجم خارجی بود و یحیی گل محمدی بارها و بارها در این رابطه مصاحبه کرد که البته باید به او هم حق داد اما در نهایت می‌بینیم که هزینه‌های تیم های پرطرفدار ایران مثل تیم های صنعتی هر سال به بالا و بالاتر می‌رود و خروجی کار از نظر فنی و فوتبالی  اصلاً جالب توجه و قابل دفاع نیست.