۷۰۰ آسیب‌دیده بی‌سرپناه و دست‌کم ۷زن جان خود را در دوسال گذشته از دست داده‌اند!
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، ۲۸ شهریورماه امسال، آخرین روز فعالیت کانکس‌های خلازیر بود. کانکس‌هایی که طی ۳ سال اخیر، با عنوان «ایستگاه خدمات کاهش آسیب»، تحت مدیریت موسسه مردم نهاد «نور سپید هدایت» به کارتن‌خواب‌ها، معتادهای متجاهر و کودکان کار خدمات شبانه‌روزی ارایه می‌کرد.
کمتر از یک ماه پس از تعطیلی همیشگی «مرکز جامع کاهش آسیب بانوان» در منطقه ۱۲ تهران به همت «زاکانی» و تیم او در شهرداری تهران، با شروع نیمه سرد سال حالا شهرداری منطقه ۱۹ دو ایستگاه کاهش آسیب سازمان بهزیستی را که توسط موسسه مردم نهاد نور سپید هدایت اداره می‌شد، برای همیشه تعطیل کرد. این ایستگاه ها در واقع کانکس‌هایی بودند که طی سه سال گذشته به صورت شبانه روزی، غذا، لباس مناسب فصل و خدمات کاهش آسیب به افراد بی‌سرپناه شهر ارائه می‌کردند.
حدود چهارصد زن و کودک بی‌سرپناه بزرگترین و پرخطرترین پاتوق شهر تهران خلازیر، روزانه به این دو کانکس مراجعه و خدمات دریافت می‌کردند. این اتفاق در حالی رقم خورد که هنوز برنامه بهتر و یا جایگزینی برای ارائه خدمات به این افراد توسط شهرداری تهیه و تدوین نشده است. موسسات غیردولتی سال‌ها تلاش کردند تا اعتماد آسیب دیدگان را جلب کرده و بستر را برای رساندن کمک‌های خیرین به نیازمندان به اصلاح «تهِ خطی» فراهم کردند. امروز اما متاسفانه، تمام این تلاش‌ها، به لطف مدیریت غیر کارشناسانه مسوولان دولتی ناکام ماند.
تعطیلی و جمع‌آوری کانکس‌های ارایه خدمات خلازیر در پی چند روز اقدام عجیب شهرداری تهران انجام شد. چند روز پیش از تعطیلی، از معاونت اجتماعی شهرداری منطقه ۱۹ به محل مراجعه کرده و لوگوی شهرداری را از بنِر نصب‌شده روی کانکس بُریده و با خود برده بودند. تهدیدها و عدم همکاری‌ها برای خارج شدن کانکس‌ها از منطقه به صورت مکرر ادامه داشت.
تعطیل کانکس‌های ارایه خدمات خلازیر اما، آخرین حلقه از زنجیره‌ی قلع‌وقمع‌های زاکانی در حوزه آسیبهای اجتماعی است. شهردار تهران که امروز به دستیاری ویژه رییس جمهوری در امور آسیبهای اجتماعی نیز منصوب شده، تیر آخر را به تنِ نیمه‌جان مراکز رسیدگی به معتادهای متجاهر و بی‌سرپناهان یکی از پرجمعیت‌ترین پاتوق‌های پایتخت زد. تصمیمی که تنها یکی از پیامدهایش رونق‌گرفتن دوباره‌ی پاتوق‌ها در این منطقه است. علاوه بر این، شنیده‌ها حاکی از این است که تنها در یک سال اخیر، ۷ زن آسیب‌دیده به دلیل بی‌سرپناهی جان خود را در خیابان‌های پایتخت از دست داده‌اند.
با تعطیل مرکز جامع کاهش آسیب پارک شوش در ماه گذشته و جمع‌آوری کانکس‌های خلازیر در ۲۸ شهریورماه، در حالی که هیچ ابزار جایگزینی برای آن اندیشیده نشده، حدود ۷۰۰ نفر از کودکان بی‌سرپناه، معتادان متجاهر و زنان و مردان کارتن‌خواب تنها در طول یک‌ماه، در خیابان‌های تهران سرگردان شدند. از پیامدهای پرخطر اجتماعی و بهداشتی این تصمیم شهرداری زاکانی اگر بگذریم، با فرارسیدن زمستان، تنها یکی از خطراتی که آسیب‌دیده‌ها را تهدید می‌کند، جان‌باختن از فشار سرما، گرسنگی و بی‌سرپناهی است.
