مردم با مسکن کوچک مقیاس از بحران بد مسکنی نجات پیدا می‌کنند!/هیچ‌گونه تناسبی بین پرداخت اجاره بها و حقوق و درآمد خانوار وجود ندارد

نبود مدیریت یکپارچه متمرکز و مقتدر بر بازار اجاره‌بها/ هرچه مسکن کوچک‌تر باشد، بانک‌ها تمایل بیشتری به تامین مالی می‌کنند

سید محسن طباطبایی، دبیر کل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خطوط، مطرح کرد: موضوع مسکن کوچک مقیاس و مسکن اقتصادی الزاما 25 متر یا 35 متر نیست؛ اگر نگاهی به حداقل متراژها کنیم متوجه خواهیم شد که هر 17/5متر برای یک فرد مناسب است از طرفی بهترین مدل ساخت مسکن اقتصادی از نوع مختلط مقیاس است، یعنی در یک مجتمع ابعاد کوچک، متوسط و بزرگ ساخته می‌شود اینگونه دیگر آن مشکلات اجتماعی و فرهنگی در این بخش مهار می‌شود.

طباطبایی اضافه کرد: به نظر بنده هرچه مسکن کوچک باشد مشروط بر رعایت حداقل استانداردها بانک‌ها تمایل بیشتری به تامین مالی و پرداخت تسهیلات مسکن می‌کنند چرا که هم پروژه زودتر به پایان می‌رسد هم بسته‌های حمایتی دولت‌ها می‌تواند محقق شود، هم درآمد ناشی از اجرای پروژه را برای سازنده‌ها می تواند بهتر کند و از همه مهم‌تربانک‌ها بهتر می‌توانند تسهیلات خود را وصول کنند، یعنی دوران بازپرداخت تسهیلات به ساخت واحدهای مسکونی کوتاه خواهد شد. از طرف دیگر در آورده متقاضی هم کاهش جدی صورت می‌گیرد یعنی متقاضی می‌تواند با آورده‌ای اندک و تسهیلات بانکی مناسب با مسکن کوچک مقیاس سریع‌تر صاحب خانه شود و از بحران جدی بی‌خانمانی یا به عبارتی بحران بد مسکنی نجات پیدا کند.

تمایل بیشتر برای زندگی در مسکن‌های کوچک متراژ

هرچه مسکن کوچک باشد مشروط بر رعایت حداقل استانداردها بانک‌ها تمایل بیشتری به تامین مالی و پرداخت تسهیلات مسکن می‌کنند چرا که هم پروژه زودتر به پایان می‌رسد هم بسته‌های حمایتی دولت‌ها می‌تواند محقق شود هم درآمد ناشی از اجرای پروژه را برای سازنده‌ها می تواند بهتر کند.

طباطبایی ادامه داد: با توجه به اینکه عمده تمرکز جمعیت در شهرها به خصوص کلانشهرها صورت می‌گیرد، تمایل اسکان مردم به سکونت در خود شهرها می‌باشد چرا که رفتن به گوشه و کنارهای شهرها باعث ایجاد افزایش هزینه زندگی، رفت و آمد بیشتر، خستگی و موارد مشابه دیگر می‌شود. بنابراین طبیعی است که بسیاری ترجیح می‌دهند در مسکن کوچک‌تر، اما در دل شهرهای مناسب از جمله کلانشهرها به لحاظ مسائل مربوط به شغل و تحصیل و سایر مولفه‌ها ساکن شوند تا از سایر مشکلات مشابه رهایی یابند.

وی افزود: موضوع هزینه اجاره بها در اصل هزینه‌های از دست رفته زندگی است، اما در مسکن اقتصادی و کوچک مقیاس عملا چون فرد صاحبخانه می‌شود امید به زندگی، آرامش و رفاه اجتماعی آن بیشتر خواهد شد. این قبیل طرح‌ها از جمله مسکن اقتصادی در بیشتر کشورهای اروپایی و آسیایی از جمله ژاپن به شکل جدی دنبال می‌شود. بنابراین نه اینکه ما از نظر فرهنگی از آن‌ها فاصله داشته باشیم؛ خیر! اما از بعد جمعیتی و فعالیت‌های اقتصادی تا حدی به هم نزدیک هستیم. پس طبیعی است که یک سری موضوعات یا پدیده‌های اجتماعی و مولفه جمعیتی تاثیر بسیار زیادی روی کنترل مسکن مورد نظر و تامین مسکن مورد نیاز برای مردم داشته باشد.

لزوم خروج از وضعیت افسارگسیخته اجاره بها

دبیر کل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در پایان متذکر شد: باید هرچه سریع‌تر بی‌خانمان‌ها را نجات داد و از وضعیت افسارگسیخته اجاره بها خروج پیدا کنیم که علی رغم اینکه نقش‌های مختلف سعی دارند روی این موضوع مدیریت داشته باشند، اما به لحاظ مولفه‌های مختلف از جمله پراکندگی تصمیم‌گیری و نبود مدیریت یکپارچه متمرکز و مقتدر، متاسفانه تا به این لحظه بازار اجاره بها به طور جامع و کامل کنترل نشده و تناسبی بین پرداخت اجاره بها و حقوق و درآمد خانوار وجود ندارد.