دکتر حسن خسروی، مدرس دانشگاه و متخصص امور برنامه و بودجه کشور با عنوان "المپیک پاریس ؛ قوت ها و ضعفها ؟!؟" نوشت: وسعت جغرافیایی کشور آمریکا و چین نزدیک به هم است ( هر کدام حدودا 9 میلیون کیلومتر مربع ) اما جمعیت چین تقریبا چهار برابر بیشتر از جمعیت آمریکاست. با این مقدمه اگر نگاهی به جدول مدالهای کسب شده در المپیک 2024 پاریس داشته باشیم ملاحظه میکنیم که کشور آمریکا برتری معناداری نسبت به سایرین دارد. به عبارت دیگر؛ دو شاخصه مهم جمعیت و وسعت جغرافیایی به تنهایی و الزاما؛ به نظر میرسد باعث ثروت آفرینی و برتری و ایجاد ارزش افزوده نمیشوند بلکه این مدیریت؛ زیر ساختها و امکانات؛ برنامه و بودجه مناسب و علم و دانش است که سرآمدی میآورد. این فاکتورها دقیقا و عمدتا چیزهایی بودند که ورزشکاران ایرانی به نوعی در آن زمینه ها ضعف اساسی داشته و دارند. اگر ورزش کشتی؛ تکواندو و سه چهار تا ورزش دیگرمان را کنار بگذاریم واقعا تصور کنید در جدول مدالهای المپیک چه وضعیت اسفباری داشتیم. حقیقت آن است که ما به ورزش باید به چشم یک صنعت ثروت آفرین نگاه کنیم و آنرا از هرگونه نگاه سیاسی؛ سلیقه ای؛ مقطعی و متعصبانه فاقد عقلانیت بدور نماییم. قبلا هم گفته ام که ورزش جدای از ابعاد و جوانب آن دو ویژگی مهم دارد : 1 - صنعت و اقتصاد است. 2 - دیپلماسی است در روابط بینالملل . در ورزش باید نگاه جزیره ای را کنار گذاشته و با در نظر گرفتن عدالت و انصاف؛ حق و حقوق هر کس و هر کجا که استعداد و پتانسیل قابل دفاعی دارد را بدرستی ادا کنیم. جزیره ای کار کردن باعث میشود هم افزایی صورت نگرفته و ارزش افزوده ایجاد نشده و در نتیجه ثروت و سرآمدی حاصل نشود. ساختار وزارت ورزش و جوانان ما ساختاری نامتجانس و نا هماهنگ است زیرا در آن نه به ورزش میتوان توجه کرد و نه به جوانان و باید برای این امر فکری کرد. ما نیازمند مدیران خلاق آینده نگر کاربلد و مقتدری هستیم که بتوانند با نسخه ای مناسب و چاره ساز دورنمای خوبی را برای اقتصاد ورزش و دیپلماسی ورزش ترسیم نمایند. از سوی دیگر؛ ظاهرا المپیک 2028 قرار است در لس آنجلس آمریکا برگزار شود و با پیشینه روابطی که در طول چهل سال گذشته میان ایران و آمریکا بوده واقعا برای المپیک بعدی باید فکر راهبردی راهگشایی داشت تا نزدیک المپیک 2028 دچار چکنم چکنم نشویم. المپیک پاریس نشان داد که علم و تکنولوژی و مدیریت و امکانات همچنان در دست کشورهای جهان اول است و بر ما فرض و واجب میباشد که دانش؛ بینش و توانش خود را تا المپیک بعدی به سرعت ارتقاء و بهبود ببخشیم و نیک بدانیم که فقط با طرح و برنامه مناسب و مدیریت کارآمد و راهبردهای صحیح و بدور از هرگونه تعصب بیجا و هیجان کاذب است که میتوانیم در عرصه رقابتها حرفی برای گفتن داشته باشیم.