مهدی تهرانی‌دوست، روانپزشک کودک
واقعیت این است که ناسازگاری کودکان نیاز به بررسی دارد؛ ناسازگاری اگر به این معنا باشد که کودکان با والدین مخالفت جویی و لجبازی می کنند و تحریک پذیر و پرخاشگر هستند، ممکن است معمولا این نوع ناسازگاری ها توأم با پیش فعالی و پرتحرکی باشد. بخشی از این حالت ها در سنین پایین می تواند طبیعی تلقی شود و در سنین ۳-۴ سالگی مقداری بی قراری دارند و ممکن است ناسازگاری را تجربه کنند، اما ا گر بیش از حد معمول باشد و برای خانواده و اطرافیان ناراحت کننده باشد، نیاز به یک مداخله درمانی دارد. پزشکان عمومی می توانند این موارد را بررسی کنند، اما جزئیات این موارد نیاز به مداخلات تخصصی تر دارد؛ در نتیجه به همین دلیل نیاز است اگر پزشکان عمومی در قالب پزشک خانواده قرار است این بررسی ها را انجام دهند، باید حتما در دوره های مخصوص آموزش های لازم را ببینند که این موضوع در برنامه آموزش پزشک خانواده گنجانده شده است تا با رفتارها و مداخلات لازم با این کودکان آشنا شوند. همچنین با نوع مداخله و احیانا داروهایی که استفاده می شود، آشنا شوند. البته ما به عنوان داروی آرامبخش از این داروها نام نمی بریم، بلکه داروهای خاصی است که می تواند رفتار را کنترل کرده و در حد معمول و معقول باشد؛ ضمن اینکه در مواردی که پزشک خانواده نتواند چنین حالت هایی را کنترل کند، باید حتما به روانپزشک کودک ارجاع دهد تا مداخلات تخصصی صورت گیرد./ آرمان ملی