پایگاه خبری تحلیلی خطوط : طی چند وقت اخیر خبر استیضاح دو تن از وزرای کابینه دولت سیزدهم منتشر شده که البته به نظر می‌رسد احتمال برکناری آن‌ها با وجود استیضاح کم است. اما اینکه چرا با وجود گذشت زمان اندکی که کمتر از یک سال است از عمر دولت سیزدهم دو وزیر قرار است استیضاح شود و حتی احتمال استیضاح وزیر سوم هم وجود دارد، شاید کمبود نیروی متخصص و باتجربه در حلقه‌ای باشد که رئیس‌جمهور دولت سیزدهم به آن‌ها اعتماد دارد. در این میان می‌توان اینگونه تحلیل کرد که با وجود نگاهی که نسبت به نیرو‌های کاردان و متخصص در این دولت هست، دولت کنونی حلقه اطرافیانش را کوچک کرده است. در دولت‌های مختلف در طول سال‌های پس از انقلاب روسای جمهور تلاش کردند تا بیشتر از نزدیکان و معتمدان و همفکران خود به عنوان وزرای کابینه انتخاب کنند. اما بهترین دولت در گذشته دولت مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی بود که از جناح‌های مختلف در آن حضور داشتند و آنچه که ملاک تشخیص و عمل بود فقط کارایی بود و اشخاص فقط باید با دولت از نظر کاری هماهنگ باشند و حتی مخالفین دولت هم می‌توانستند سمت بگیرند. گواه این مدعا هم آقای میردامادی است که به عنوان استاندار خوزستان منصوب شده بود در صورتی که طیف ایشان دائماً علیه دولت می‌نوشتند. اما در حال حاضر مشاهده می‌کنیم که رویه متفاوتی در پیش گرفته شده است. بنابراین دولت سیزدهم برای اینکه بتواند چنین چالشی را پشت‌سر گذارد باید بتواند دایره انتخابش را بزرگ‌تر کند. در کشور آدم‌های توانمندی وجود دارند که می‌توانند در حل مشکلات به دولت کمک نمایند. اما با رویه‌ای که در مجلس و دولت دیده می‌شود در خصوص بحث استیضاح وزرا بعید می‌دانم استیضاحی صورت پذیرد. معمولاً مباحثی از این دست در حد حرف باقی می‌ماند و به عمل نمی‌انجامد. پرسش اینجاست که چطور همین وزرا با رأی اعتماد مجلس چند ماه پیش با رای بالا انتخاب و وزیر شده‌اند، اما حالا بحث استیضاح آن‌ها مطرح است. چطور است که پس از چند ماه بحث استیضاح به میان آورده می‌شود. از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم تاکنون هنوز چند ماهی نگذشته است و اصلاً برای آزمودن وزیر این زمان کافی نیست! در این زمان کوتاه نمی‌توان فهمید شخصی کارایی دارد یا خیر؟
سیدافضل موسوی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی