حسینعلی_ضیائی*
زمانیکه انقلاب شکوهمند اسلامی با عنایت پروردگار متعال، رهبری امام عزیز و همّت همه مردم ایران، بخصوص زنان و یاران گهوارهای سال١٣۴٢ حضرتامام خمینی به پیروزی رسید، کشور عزیزمان درگیر انواع دسیسهها از طرف سلطنتطلبان، گروهکهای معاند و محارب در چهارگوشه و مرکز کشور بود و متعاقب همه این بلایا حمله صدام که با پشتیبانی ٩٠ درصد کشورهای قدرتمند جهان برای ساقط کردن نظاماسلامی کمر همّت بسته بودند، توسط جوانان انقلابی با انگیزه، که ظاهراً فاقد سابقه؛ سیاسی، اداری، اقتصادی، نظامی و اجتماعی بودند ولی انگیزههای پاک ملی و الهی داشتند و از کلاسهای درس پا به میدان کارزار و اداره کشور گذاشته بودند، نجات پیدا کرد.
اینک که انقلابی دیگر در عرصه مردمسالاری دینی و ملی به وقوع پیوسته است، بایستی طرحی نو با همّت نیروهای کارآمد و دانشمندان مجرّب جوان انداخته شود، تا امید مردم بدست مجاهدین روز شنبه و مدیران دورههای گذشته (امثالبنده) در دوره ریاست جمهوری جناب آقای دکتر پزشکیان عالم، پروفسور، سلحشور و حقیقتا ً انقلابی به ناامیدی مبدّل نشود.
برای اینکه فرصت طلبان کار آزموده امکان ظهور و بروز مدیران جوان را نابود نسازند و انقلاب ما را به سرنوشت انقلاب کبیر شوروی مبتلا نکنند، بهتر است از شیوه غلط و سرنوشت ناگوار آنان پند گیریم.
فراموش نشود تا قبل از فروپاشی شوروی افراد انقلابی در اولیه، قدرت اجرائی را بدست دیگران منتقل نکردند تا شاید با مشاوره، حضور و نظارت مجرّبین دیرینه از اضمحلال و تجزیه شوروی جلوگیری شود. طبیعتاً میخائیلگورباچف که ٢۴ سال بعداز پیروزی انقلابشان بدنیا اومده بود بعید بود قدر انقلاب کبیر روسیه را بداند و بتواند دستاوردهای انقلاب و تمامیّت شوروی را حفظ کند (کاری که چین مفلوک ۴۵ سال قبل، با جوانسازی در عرض ۴٠ سال، توانسته است امروزه خود را به یکی از قدرتهای قوی جهان مبدل سازد) .
برای اینکه سرنوشت کشور ما را دچار وضعیت اجرائی شوروی نسازند، لازم است به شروط احراز شرائط تعیین شده برای انتخاب وزراء و مدیران اداره کشور شرط سنی حداکثر ۵٠ سال برای وزراء محترم و ۴۵ سال برای استانداران تعیین شود و از هر استان حداقل یک نفر وزیر منظور شود تا کمیته انتخاب با دقت و بدون طمع و قومگرائی بهترین گزینهها را با رعایت کامل شرائط، خدمت جناب آقای رئیس جمهوری معرفی و پیشنهاد کنند.
* نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی