در تیم ملی کشتی فرنگی گل لگد نمی‌کنیم/ باخت در تورنمنت بین‌المللی خیلی ملاک نیست

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، محمد بنا درباره اینکه آیا عدم حضور محمدعلی گرایی در مبارزه سوم پنجمی جام لهستان یک تصمیم تاکتیکی بود که از سوی کادر فنی تیم ملی اتخاذ شد، اظهار کرد: این‌که علی با حریف مستقیمش اینجا کشتی نمی‌گرفت بهتر بود، آن‌هم با حالی که داشت. علی چندوقتی پایش صدمه دیده بود و دکتر اجازه تمرین نمی‌داد، به همین خاطر یک مدت استراحت کرد و بعد کم‌کم تمریناتش شروع شد. اعزام ما به جام پیتلاسینسکی به سه شکل مختلف صورت گرفت؛ یکی اعزام مصطفی رضایی، علی‌اصغر سام‌دلیری و محمدحسین محمودی بود که برای پشتوانه‌سازی اتفاق افتاد. آن دو تا کوچکتر‌ها برای آینده دورتر و محمودی که بزرگتر از رضایی و سام‌دلیری بود برای آینده نزدیک‌تر. علی (گرایی) و هادی (ساروی) هم برای اینکه ۹ ماه در میدان نبودند، قرار شد یک کشتی بگیرند و نتیجه هم اصلاً مهم نبود، خصوصاً در مورد گرایی که مصدومیت را پشت‌سر گذاشته بود.

وی ادامه داد: برای محمدی پیغام فرستادم که "اصلاً به برد و باخت کاری نداشته باشید"، فقط قرار است این‌ها در میدان باشند. علی به‌خاطر مصدومیتش کم‌کم تمرین را شروع کرده است، اما هادی سفت‌وسخت تمرین می‌کند، چون دیدمان این بود که صرفاً یک میدان ببینند به هیچ وجه فشار تمرینات را کم نکردیم، یعنی این بچه‌ها در فشار تمرین به تورنمنت رفتند، چون بخشی از مسیر است، البته هادی، چون سلامت بود و خیلی خوب تمرین کرده بود، خوب هم جواب داد و هم داور و هم رقبایش را برد، کشتی‌گیران خوبی هم بودند، ولی علی تمرینش را کم‌کم شروع کرده بود. وقتی بدنت صدمه دیده باشد و در فشار تمرینات به مسابقه بروی، دچار اُفت می‌شوی، نگاه ما فقط به این مسابقه نبود.

محمد بنا در مورد اینکه آیا عملکرد محمدعلی گرایی در آخرین تورنمنت بین‌المللی پیش از اعزام به مسابقات جهانی نگران‌کننده بود یا خیر، تصریح کرد: اصلاً جای نگرانی نیست، بعد از مسابقات با او صحبت کردم، برایش استوری هم در واتس‌آپ گذاشتم، گفتم "به برخی مسائل توجه نکن، شاید خیلی‌ها وضعیت تو را ندانند که با پای ضرب‌دیده و بدون تمرین رفته‌ای". ما دل‌مان می‌خواست که در میدان باشد، هر چهار کشتی‌اش را هم دیدم، خیلی موارد را نیز از آن‌ها درآوردم، حتی جلوی کشتی‌گیر مجار با اینکه به آن شکل باخت یک اشتباه کار را خراب کرد. همان لحظه اول که در سرپا آمد کمرش را بگیرد، می‌نشیند، اگر نشستن را ادامه می‌داد راحت لوای مجاری را در پل گرفته بود، اصلاً خیلی خوب است که شما کشتی‌گیر را قبل از مسابقه اصلی به تورنمنت ببری و یک‌سری چیز‌ها دربیاید. اولین مسئله، آمادگی جسمانی است که از همین ساعت که کشتی تمام شد، شما حق نداری یک لحظه پا عقب بگذاری.

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در پاسخ به این سؤال که «آیا مصدومیت گرایی بهبود یافته است و برای او در مسابقات جهانی مشکل‌ساز نخواهد شد؟»، اظهار کرد: پایش ۳۰ درصد پارگی دارد، یعنی همیشه داشته است و با فیزیوتراپی بهتر می‌شود، اما هر لحظه امکان این را تا زمانی که کاملاً خوب نشده است، باید بدهی که این آسیب‌دیدگی برایش مشکل‌ساز شود. یک آدمی مثل میثم دلخانی را چه‌کسی فکرش را می‏‌کرد با آن بدن آماده، وقتی ۱۱ کشتی گیر را برده است، یکی فن را بزند دستش را بگذارد زمین، در حالت معمولی بیفتد و تمام عضلات دستش پاره شود؟ ذات کشتی همین است، همه کشتی‌گیران با آسیب‌دیدگی کار را پیش می‌برند. خود هادی (ساروی) قبل از رفتن، تا چند روز کتف راستش گرفتگی شدید داشت که هر روز دکتر با سوزن سعی می‌کرد مشکل را رفع کند. بچه‌های ما کلاً در فشار تمرینات آسیب می‌بینند. در طول این سال‌ها یکی مثل حسین اسدی که کتفش را عمل کرده است، پنج سال همین کتف را با خودش می‌کشد. او عضله کتفش را قوی می‌کند، ولی با یک فشار صدمه بیشتر می‌شود تا آخر مجبور به عمل جراحی شود.

محمد بنا با اشاره به اینکه باخت در تورنمنت بین‌المللی خیلی ملاک نیست، یادآور شد: در مجموع هم برد‌ها و هم باخت‌ها، همه مثبت هستند. یک مسابقه تدارکاتی بوده است که تیم را در فشار تمرینات اعزام کرده‌ایم. من یادم هست سال ۲۰۰۵ که برای اولین بار حمید سوریان را به جهانی بردم، او را به همین جام پیتلاسینسکی بردم. نازاریان ارمنی در دور اول مقابل حریف ژاپنی ضربه شد و کشتی‌گیر ژاپنی طلا گرفت. همان سال ۲۰۰۵ در جهانی، نازاریان فینال را با علی اشکانی گرفت و او را برد و قهرمان شد، اما حریف ژاپنی‌اش اوت شد، به همین خاطر می‌گویم تورنمنت ملاک نیست.

نایب قهرمان پیشین کشتی فرنگی جهان در مورد حضور الکسانیان حریف مستقیم محمدهادی ساروی در تورنمنت لهستان که مثل گرایی مقابل حریفش کشتی نگرفت، گفت: الکسانیان کشتی‌گیر شناخته‌شده‌ای است و جلوی حریفش از جمهوری چک نیامد روی تشک. او ۱۰ سال است که در سطح اول کشتی دنیا حضور دارد و این‌طور نیست که نخواهد دستش رو شود. حالا هر کسی فکری دارد، مثل جریان علی گرایی که ما جلوی آکژول محموداف نخواستیم کشتی بگیرد. لازم نبود کشتی بگیرد، چون ما دل‌مان می‌خواست فقط روی تشک باشد و خیلی هم خوب روی تشک نبود، چون بدنش در فشار بود، آماده نبود، امکان داشت حالتی ببازد که از نظر روحی هم به او ضربه بزند و این‌که محموداف بعد از شکست‌های قبلی، ترسش از علی بریزد.

سرمربی تیم ملی فرنگی در پاسخ به این پرسش که مبارزه بعدی ساروی و الکسانیان را چطور پیش‌بینی می‌کند، عنوان کرد: قبل از مسابقات برای مربیان پیغام فرستادم و یک‌سری راهکار دادم. فکر می‌کردم آنجا با هم کشتی می‌گیرند، بعد گفتم اصلاً هادی، الکسانیان را له می‌کند. او دیگر الکسانیان سابق نیست، ضمن اینکه هادی ساروی ما غولی شده است که فکر نمی‌کنم در دنیا کسی ببرش باشد، غیر از اتفاقاتی که در کشتی قابل پیش‌بینی نیست.

محمد بنا درباره مسابقات جهانی ۲۰۲۲ بلگراد گفت: کلاً مسابقات صربستان با نروژ زمین تا آسمان فرق می‌کند. البته این هم یک مسابقه جهانی است، مسابقات سال ۲۰۲۳ از آن هم مهم‌تر است که سهمیه المپیک به شمار می‌آید، ولی جهانی ۲۰۲۲ فقط قهرمانی جهان است که دنبال این هستیم با توجه به لیاقت بچه‌ها نتیجه خوب بگیریم، اما کار خیلی سخت است.

وی همچنین در مورد اینکه قبلاً نگران شرایط وزنی محمدرضا گرایی بود و این صحبت به گوش می‌رسید که او شاید در مسابقات جهانی امسال کشتی نگیرد، خاطرنشان کرد: رضا این مدتی که مرتب در اردو بود وزنش بین ۷۰ و نیم یا ۷۰ و ۶۰۰ گرم بود. او اینقدر باهوش و حواس جمع هست که وقتی بحث این شد که به ۷۲ کیلوگرم بیاید، این را متوجه شود که دو طلای جهانی و المپیک او در ۶۷ کیلوگرم است. فکرش این بود امسال را نگیرد و از سال بعد برای المپیک بیاید، ولی به او گفتم باید در همان ۶۷ کیلو کشتی بگیرد و مدال‌هایش را بیشتر کند، چون این توانایی را دارد. وقتی با او صحبت کردیم، وزنش را کنترل کرد و روز به روز هم شرایطش بهتر می‌شود.

بنا درباره اینکه چقدر می‌شود به تکرار طلای محمدرضا گرایی امیدوار بود، گفت: قابل پیش‌بینی نیست، آنهم برای رضا که شش امتیاز می‌دهد و بعد ضربه فنی می‌کند. به این شیوه در کشتی دنیا یک جا گیر می‌کنی، دو امتیاز می‌دهی و بعد دیگر نمی‌توانی بگیری. برخی حرف‌ها گفته می‌شود که یک اشتباه چند بار تکرار می‌شود. یک کشتی‌گیر که اسمش را نمی‌گویم، یک اشتباهاتی لب تشک انجام می‌داد که روی آن خیلی کار کردیم، اما ما دو ضمیر داریم یکی خودآگاه که کشتی‌گیر موقع تمرین توجه می‌کند که اشتباهش را برطرف کند، اما وقتی یک چیزی ملکه ذهن شود، به ناخودآگاه رفته و در آن هیجان مسابقه که ضربان قلب به ۲۰۰ می‌رسد و در فشار یک کشتی‌گیر تهاجمی رو به جلو قرار می‌گیرد دوباره آن اشتباه را انجام می‌دهد، چون کشتی‌گیر رده نوجوانان نیست. ما سعی می‌کنیم کار کردن در همه جای تشک، تاکتیک و تکنیک را بگوییم. همین چند وقته چقدر طالب نعمت‌پور روی همین دفاع بارانداز علی (گرایی) کار کرد، ولی وقتی شرایط روحی خوب نباشد در ناخودآگاه بارانداز می‌شود، بیشترین زمان را مربیان ما روی این مسئله کار کردند، اما این‌ها به آمادگی جسمانی و ذهنیت کشتی‌گیر هم بستگی دارد. در المپیک کشتی‌های رضا را ببینید چقدر خوشگل در خاک حرکت می‌کند، بعد او را به قزاقستان می‌بریم و آنطور کشتی می‌گیرد.

سرمربی تیم ملی فرنگی ایران در سه دوره متوالی المپیک در مورد اینکه محمدرضا گرایی در تورنمنت تورلیخانوف برای چهارمین بار مقابل شرماخانبت قزاق تن به شکست داد و آیا این کشتی‌گیر به رقیب سنتی کشتی‌گیر کشورمان تبدیل خواهد شد، تأکید کرد: رضا غیر از این دوره، در زمان‌هایی باخته است که هنوز مدعی نشده بود، ضمن اینکه با توجه به شرایط شرماخانبت همیشه نباید منتظر رویارویی این دو نفر بود، ممکن است آن قزاق قبل از اینکه به رضا برسد، ببازد. مثل من که وقتی جام پیتلاسینسکی شروع شد یکسری چیز‌ها در رابطه با کشتی هادی با الکسانیان گفتم، اما اصلاً این دو به هم نرسیدند. کشتی‌ها در مسابقات جهانی در دو گروه هست، ممکن است در یک گروه نباشند، که آن وقت باید هر دو به فینال برسند که مقابل هم قرار بگیرند. در مورد این‌ها صد درصد نمی‌شود گفت. ما مرتب روی همین چیز‌هایی که می‌دانیم امکان دارد ضربه بخورد کار می‌کنیم.

محمد بنا درباره قیاسی که این روز‌ها درباره دو رشته آزاد و فرنگی و چرخه آن‌ها صورت می‌گیرد، خاطرنشان کرد: فرنگی ما با آزادمان فرق می‌کند. در این سه سال و خرده‌ای که توانستیم یک تیم قهرمان جهان درست کنیم هنوز این زمان را نداشتیم که داده‌های کشتی جوانان را تحویل بگیریم. داریم سعی می‌کنیم جوانان را به رده بزرگسالان وارد کنیم. رسول گرمسیری از سال گذشته تا امسال زمین تا آسمان فرق کرده است، هرچند که جوان نیست. یا سام دلیری که به اردوی بزرگسالان می‌آید یکی از چهار کشتی‌گیر ۱۷ ساله‌ای است که در جام پیتلاسینسکی حضور داشت. ما همین‌جوری سعی می‌کنیم پشتوانه‌ها را زیاد کنیم. دو سال است سعی می‌کنیم ناصر علیزاده را اضافه کنیم، یا دو سال پیش ساروی که نفر سوم ۸۷ کیلو بود را به ۹۷ کیلو آوردیم. کلاً شرایط ما با کشتی آزاد خیلی فرق می‌کند.

وی با اشاره به استان خوزستان که قطب کشتی فرنگی ایران است، گفت: مثلاً خوزستان مگر کمیت ندارد؟ کسی دقت نکرده این استان که این همه قهرمان نوجوانان و جوانان داده کلاً دو نفر از آن‌ها مدال بزرگسالان گرفته‌اند. قدرت خوزستان هم فقط به ۳۰، ۴۰ سال اخیر برنمی‌گردد، قبل از انقلاب هم آن‌ها همین اندازه مدعی بودند، اما فقط یک سعید عبدولی مدال گرفته است و یک حبیب اخلاقی. خوزستان که قطب کشتی فرنگی ماست، با این همه کمیت، دو مدال گرفته است، ولی یک شهر کوچک جویبار که آنجا هم قطب کشتی آزاد است، آنقدر کیفیت و کمیت دارد که آن همه باشگاه می‌زنند. پدر و مادر‌ها آنقدر از کشتی استقبال می‌کنند و از آنجا این همه کشتی‌گیر مدال می‌گیرند. شما ببینید کشتی فارس کمیت ندارد، ولی کشتی‌اش کیفیت دارد. کیفیت بیشتر در بزرگسالان هست. همین تعدادی که از قبل ماندند و یک آرش نگهداری، چون در کلاس گیوی و گرایی‌ها بوده آمده است خودش را به آن‌ها برساند. خیلی چیز‌های ریز هست که دیده نمی‌شود و این‌ها همه در نوع انتخاب، فرآیند و چرخه و این چیز‌های آزاد و فرنگی تأثیر دارد.

بنا تصریح کرد: در این سه سال زجر کشیدیم تا این پنج شش مدال را گرفتیم. مثلاً در نروژ کشتی فرنگی چهار طلا می‌گیرد یا در المپیک یک طلا که کشتی آزاد با آن همه کیفیت و کمیتش نمی‌تواند بگیرد. کار خیلی سخت است. در همین مسابقات جهانی که در پیش است، مجار‌ها خیلی مدعی هستند یا دانمارک که کشتی‌گیر ۸۷ کیلویش در قهرمانی اروپا با ۳۳ امتیاز و بدون امتیاز از دست داده قهرمان می‌شود و رامین ما (طاهری) با مشکل داوری به او می‌بازد یا صربستان که از گرجستان کشتی‌گیر می‌آورد. تعداد تیم‌هایی که کیفیت دارند، خیلی زیاد است. کار فرنگی در قهرمانی جهان خیلی سخت‎تر است. من خودم عاشق کشتی آزادم و ان‌شاءالله با این نیرو‌هایی که دارند موفق هم می‌شوند، اما حکایت آزاد با فرنگی زمین تا آسمان فرق می‌کند. اصلاً نمی‌شود این‌ها را قیاس کرد که شما اردو کم گذاشتی، ما زیاد، شکل انتخاب کشتی آزاد اینطور بود و فرنگی آنطور و .... ما به اردو‌های ملی نیاز داریم و کارمان زمان‌بر است. من هر کدام از نفرات تیمم را خارج از اردو بفرستم در بازگشت می‌شوند صفر.

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی افزود: مثلاً امین میرزازاده را می‌فرستیم به خانه و او به گُتوند می‌رود. شما نگاه کنید آنجا چه سنگین وزنی هست که با امین تمرین کند؟ اما امیرحسین زارع که به شهرش می‌رود هم با یوسفی می‌تواند تمرین کند و هم کلی کشتی‌گیر دیگر هستند. یا حسن یزدانی یک باشگاه دارد که ۵۰ نفر آنجا تمرین می‌کند و می‌تواند با کامران قاسم‌پور و امیرحسین فیروزپور تمرین کند. در شیراز هم که هیچ‌کدام‌شان یک جا جمع نمی‌شوند. بعد فکر می‌کنند ما داریم در اردوی ملی گِل لگد می‌کنیم! سه سال از جهانی نورسلطان می‌گذرد، تیم‌مان آنجا یازدهم جهان شده بود. ما مخلص کادر فنی قبلی هم هستیم، اما شما در این سه ساله پیشرفت را نگاه کنید. اگر این پیشرفت صرفاً در استان‌ها اتفاق افتاده است، باید همان زمان هم می‌شد. بیشترش در اردو‌های ملی اتفاق افتاده است.

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در المپیک ۲۰۱۲ لندن با تأکید بر کار سخت این رشته گفت: هر کشتی‌گیری قرار نیست در اردوی تیم ملی قهرمان جهان شود، قهرمان جهان شدن در فرنگی خیلی سخت است. می‌گویند چرا پشتام و گرمسیری را نمی‌بری، آقا جان من، هر کسی کلاس کشتی خودش را دارد. منی که با کادر فنی‌ام ۲۴ ساعت در اردو هستیم و موارد مختلف را زیر نظر می‌گیریم، یعنی صد را کنار می‌گذارم که ۵۰ را ببرم؟ یعنی این پسرخاله من است؟ مهم برای من تیم ملی است.

وی در واکنش به عدم حضور روس‏‌ها در مسابقات جهانی بلگراد و اینکه این مسئله چقدر شانس تیم ملی را برای قهرمان شدن افزایش می‌دهد، تأکید کرد: روس‌ها که صد درصد نمی‌آیند، اما در همین جام پیتلاسینسکی مجار‌ها در بیشتر وزن‌ها خیلی قوی آمدند، البته تیم کاملی نیستند و کامل‌ترین تیم ما هستیم. با این حال بعضی وزن‌ها مدال پایین‌تر از ما می‌گیرند و در برخی اوزان مدال خوش‌رنگ‌تر از ما. ما کلاً تیم‌تر هستیم. گرجستان، آذربایجان که چند وقت پیش قهرمان اروپا شد، ترکیه که الان تیم خیلی خوبی است، این‌ها هم خوب هستند. ارمنستان، ایتالیا در برخی اوزان، یا همین صرب‌ها و آلمان‌ها، حتی فنلاند، از گوشه گوشه دنیا مدعی مدال هستند. مثل کشتی آزاد نیست که در نبود روسیه، یک تیم آمریکا رقیب ما باشد. نبود روسیه برای کشتی آزاد یک حُسن است که حالا تنها رقابت تیمی‌اش با آمریکاست، ولی برای ما فرقی نمی‌کند. البته که تیم روسیه خیلی قوی‌تر بود، ولی الان ما می‌شویم همان روسیه‌ای که نیست. نگاه کنید روسیه در کشتی آزاد یک دفعه پنج طلا می‌گیرد، بروید نتایج تمام این سال‎های‌شان را بررسی کنید، اما در نروژ ما چهار طلا گرفتیم و شش طلای دیگر بین شش کشور تقسیم شد. رقابت اینجا خیلی سخت‌تر است.

محمد بنا در مورد اینکه چقدر به موفقیت تیمش در بلگراد امیدوار است، گفت: تمامش برمی‌گردد به همین ۴۰، ۵۰ روزی که وقت داریم، بچه‌ها همت کنند این قابلیت را داریم که در بالاترین رتبه قرار بگیریم. به والله هر کاری لازم بوده است، کردم، به‌عنوان وظیفه هم کردم و هیچ ادعایی هم ندارم. به نمایندگی از طرف همه اینجا هستم، زوری هم نمانده‌ام. فعلاً مأموریتی است که گردن من قرار دادند و بر حسب وظیفه کار می‌کنم. من همیشه هم مربی معرفی می‌کنم که می‌گویند فعلاً نه. به هرحال یکسری هم دوست دارند سرمربی تیم ملی شوند. من هم دیگر ۲۰ سال شده است که کل زندگی‌ام در خانه کشتی گذشته است. این خودش یک عمر است. مربی را به خانه کشتی می‌آورم پنج روز نشده دیوانه می‌شود. شما حساب کنید ۲۰ سال، ۲۰ تا ۳۶۵ روز چقدر می‌شود، یعنی من تمام عمرم را اینجا گذراندم، آیا این امکان وجود داشت که بی‌خودی من را ۲۰ سال اینجا نگه دارند؟ پشتش حتماً کارنامه و رزومه بوده است. می‌گویند پاقدم تو خوب است، یا خدا بغلت کرده، شانس داری، من هم قبول دارم، خدا و لطفش جای خودش، یعنی من زحمتی نکشیدم؟ رزومه نداشتم؟