آینده هر مملکت با کودکان جامعه پیوند ناگسستنی دارد

آزاده خزایی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، کودکان در هر جامعه ای مورد توجه و اهمیت هستند و در عین حال به دلیل حساسیت و آسیب پذیری زیاد، احتیاج بیشتری به مراقبت از سوی بزرگسالان دارند. ایران هم از کشورهای جوان به شمار می رود، گرچه امروزه با توجه به پایین آمدن آمار ازدواج و فرزند آوری از طرف صاحب نظران هشدارهایی داده می شود که کاملا بجا و منطقی است، چرا که آینده هر مملکت با پویایی، دانایی و توانایی کودکان آن جامعه پیوند ناگسستنی دارد.
همچنین با توجه به تاکیدات فراوان دین مبین اسلام به پرورش کودکان سالم و تندرست لزوم توجه به آنان دو چندان می شود. پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله می‌فرماید: بَيْتٌ لا صِبْيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛ خانه اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد. [كنز العمّال ، ح ۴۴۴۲۵]
می توان گفت، جامعه ای که جمعیت کودک آن رو به کاهش است، از انواع برکات بی نصیب  خواهد بود؛چه از نظر نشاط اجتماعی و چه تبعاتی که بر اقتصاد خواهد داشت.

صاحب نظران عقیده دارند خانواده که محل رشد و پرورش کودک است، باید سرشار از صمیمیت و امنیت بوده و هر گونه تنشی موجب ناهنجاری در رفتار کودکان خصوصا در آینده خواهد شد. گاهی این مشکلات اجتناب ناپذیرند اما پدر و مادر مسئول می‌توانند با راهکارهایی، آسیب و صدمه ای که به کودک وارد می شود را تا حدود زیادی کاهش دهند. چرا که مهمترین عاملی که در رشد و پرورش هر كودك نقش بزرگی را ایفا می‌کند خانه و کانون خانوادگی اوست و اوضاع و احوالی که بر این کانون حکمفرمائی می‌کند ، شخصیت آینده او را می سازد  و کمتر دیده شده است که از یک خانواده متلاشی و مضطرب نوجوانی کامل و آرام پرورش بیابد. توجه و محبت پدر ومادر اولین نیاز کودک است. کودک باید توجه و محبت والدین خود را لمس کرده و همیشه این اعتماد را داشته باشد که تحت هر شرایطی از حمایت والدین خود بهره مند خواهد بود و این حس امنیت را داشته باشد. بسیاری از کودک آزاری ها در بستری رخ می‌دهد که کودک به دنبال محبت کسی غیر از والدین بوده. دومین نکته تربیت صحیح است. شاید برخی فکر کنند هر چقدر کودک را تحت شرایط سختگیرانه تربیت کنند خودساخته تر خواهند شد در حالی که تعادل بهترین راهکار است نه خشونت و سختگیری و نه رها کردن کودک به حال خود و بنده بی چون و چرای کودکان بودن و تامین تمام خواسته های نابجای آنها.
امام على عليه السلام در غررالحکم فرموده :لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛  با خشم، تربيت [ممكن ]نيست .

مورد بعدی، توجه به تغذیه و بهداشت و سلامت  کودک است. چیزی که امروزه از بدو تولد گاهی مورد غفلت قرار می گیرد تغذیه با شیر مادر که کاملترین و سالمترین غذا برای کودک است و استفاده نکردن از خوراکی‌های ناسالم. کودک در حال رشد اگر تغذیه مناسب نداشته باشد در آینده دچار انواع بیماری هایی خواهد شد که هم ضرر آن شامل خانواده و هم جامعه خواهد بود. فردی که دچار دیابت و یا بیماری های کبد و کلیه و... می‌شود علاوه هزینه هایی هم بر سیستم بهداشتی مملکت خواهد داشت،  همیشه شنیده ایم پیشگیری بهتر از درمان و این پیشگیری باید از کودکی انجام شود.
لزوم استفاده از غذای خوب و آب تمیز حق کودک است که والدین باید به آن اهمیت بدهند. برای رشد و سلامت کودک و شکوفایی استعداد کودکان پایگاه بعدی بعد از خانواده  مدرسه است که توسط  مربیان قابل اجرا می باشد. تحصیل رایگان و بهره مندی از معلمین آگاه و باسواد که به روح و روان کودکان هم توجه داشته باشند جزو ملزومات به حساب می آید. اینکه کودک را در مواجهه با انواع کلاس‌های غیر ضروری قرار دهیم متضمن رشد و آموزش صحیح او نیست. ابتدا علاقه و استعداد کودک باید شناخته  و سپس پرورانده شود.

در ایران برای رعایت حقوق کودکان قوانینی وضع شده که در اینجا به آن اشاره مختصری می‌کنیم. مجلس شورای اسلامی ایران درسال ۱۳۸۱ «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان» را تصویب کرد این قانون شامل همه افراد زیر هجده سال می‌شود. برای نخستین‌بار شکنجه روحی نیز جرم شناخته شده و از این مهم‌تر، کودک آزاری جرمی عمومی به شمار آمده است. بر این پایه، حق دادخواهی درباره آن از انحصار ولیّ کودک، که در بسیاری مواقع خود یا بستگانش متهم به ارتکاب آن هستند، خارج شده است و همه اشخاص دیگر، از جمله مادران، پرستاران و مددکاران، نیز می‌توانند برضد کودک‌آزار اعلام جرم کنند. براساس این قانون، هرگونه صدمه زدن و آزار رساندن به کودکان و نوجوانان، شکنجه جسمی و روحی و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت جسمی و روانی آن‌ها، جلوگیری کردن از تحصیل و خرید یا فروش آن‌ها، به کارگیری آن‌ها در کارهای خلاف، مانند قاچاق ، و بهره‌کشی از آن‌ها جرم و مشمول مجازات‌هایی است. مطابق این قانون، «کلیه افراد و مؤسسات و مراکزی که به نحوی مسئولیت نگاهداری و سرپرستی کودکان را به عهده دارند مکلف‌اند به محض مشاهده موارد کودک‌آزاری، مراتب را جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضایی اعلام کنند.
درباب کودک و باید ها و نبایدهای مربوط به آنان، سخن بسیار است که مجال آن در این گفتار نیست. هدف مادر این نوشته و در این روز، تلنگری بود برای توجه بیش از پیش به مساله ی کودک که ارتباط مستقیم با آینده جامعه دارد. هر چه امروز بکاریم، فردا درو خواهیم کرد. سلامت جسم و روح کودک متضمن سلامت آینده جامعه است ‌‌.