یک معدندار چقدر سود می‌کند که 20درصد عوارض و 5درصد هم مالیات بدهد؟/ تا به امروز هر تصمیمی گرفته شده بدون کارشناسی بوده!
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، در ادامه سلسله نشست‌های معدنی خطوط با موضوع "عوارض معدنی"، بخش سوم صحبت‌‌‌های آقایان حسینقلی، رئیس اتحادیه سرب و روی ایران همچنین دکتر بهرام شکوری، رئیس انجمن مس و سنگ ایران را مشاهده می‌کنید. بخش اول این گفتگو روز پنج‌شنبه 27مهرماه و بخش دوم آن روز پنج‌شنبه 4 آبان‌ماه در این صفحه منتشر شده بود. آنچه در ادامه می‌بینید بخش پایانی این گفتگو است.
خطوط: در مورد اصل 44 توضیح می‌فرمایید؟
شکوری: ای کاش مبالغ فوق، مدیریت و برای زیرساخت‌ها هزینه می‌شد. زمانی که رهبری در سمت ریاست جمهوری بوده‌اند، فرمودند اصل 44 باید اصلاح شود، دو بند به این اصل اضافه کردند: یک اصل این بود که بخش خصوصی را تقویت کنیم. ما به بخش خصوصی اجازه بزرگ شدن نداده‌ایم و از طرفی انتظار داریم بخش خصوصی به طور مثال ایران‌خودرو را خریداری کند در حالی که چنین چیزی نداریم.
در اصل دیگر یک بند (ج) به این بند اضافه و دولت را مکلف کرده‌اند در برنامه توسعه 5 بعد از سال 85 سالی 20 درصد خودش را کوچک کند و بعد از پایان 5 سال برنامه توسعه، تصدی‌گری‌اش را از بنگاه اقتصادی بردارد.
خطوط: پیشنهادتان برای بهتر شدن اوضاع فعلی چیست؟
حسینقلی: آقایانی که در مجلس می‌نشینند و تصمیم می‌گیرند بهتر است کار کارشناسی انجام دهند و از مرکز پژوهش‌های مجلس، بخش خصوصی و اتاق بازرگانی هم استفاده کنند. طبق قانون، دولت هر تصمیمی را بخواهد بگیرد باید با بخش خصوصی مشورت کند و نظر او را هم بگیرد. 5 سال است که ورود ماشین‌آلات معدنی را ممنوع کرده‌اند و در حال حاضر که با قطره چکان در حال ورود ماشین‌آلات هستیم کسانی این تصمیم را گرفته‌اند که مافیای ماشین و به نوعی معدندارهای بزرگ هستند که در دولت نفوذ دارند و به دولت دستور می‌دهند. بخشنامه‌ای که برای ورود ماشین‌آلات آمده، اینگونه است که شما ماشینی را می‌توانید وارد کنید که در معادن بزرگ استفاده می‌شود.
خطوط: محصولاتی که وارد می‌کنند را تولید داخل نداریم؟
ما گروگان هپکو و دروغگوهای دیگری هستیم که می‌فرمایند در داخل تولید می‌کنیم! شرکت‌های تولید داخل واردکننده هستند و در ایران مونتاژ می‌کنند!
تعداد ماشین‌آلات معدنی در حال تولید در داخل، کفاف نیاز کشور را نمی‌دهد. کل تولید داخل کشور به 50 میلیون دلار هم نمی‌رسد.
حسینقلی: دروغ بزرگ این است و ما در حال حاضر گروگان شرکت هپکو هستیم و گروگان دروغگوهای دیگری که می‌فرمایند ما در داخل تولید می‌کنیم. شرکت‌های تولید داخل واردکننده هستند و در ایران مونتاژ می‌کنند، هیچ کدامشان نه گیربکس و نه موتوری را تولید می‌کنند بلکه فقط در ایران مونتاژ می کنند و نام تولید کننده را به خود اختصاص می‌دهند و سپس اجازه واردات نمی‌دهند.
شکوری: تعداد ماشین‌آلاتی که به همین شکل در حال تولید در داخل است، کفاف نیاز کشور را نمی‌دهد. کل تولید داخل کشور به 50 میلیون دلار نمی‌رسد. در حال حاضر برای این که بخواهیم 450 میلیون تن تولیدمان را فقط حفظ کنیم به 11 هزار ماشین همچنین مبلغی بالغ بر 2 میلیارد دلار برای خرید تجهیزات ماشین‌آلات نیازمند هستیم.
خطوط: با تمام این مشکلات عوارض باید پرداخت شود یا خیر؟
شکوری: ارتباط بانکی نداریم و نوع معاملاتمان با دنیا ریسکی است. در معاملاتمان به دلیل تحریم‌ها و مشکلات بانکی باید محصولمان را 30 الی40 درصد زیر قیمت بفروشیم. مشکلاتی از قبیل ارتباط با دنیا را داریم، از تکنولوژی‌های روز دنیا نمی‌توانیم استفاده کنیم و مسائل مربوط به قطعی برق و گاز و آب و...
یک کارآفرین: با این نوع سیاست‌گذاری‌ها، انگیزه را از تولیدکننده می‌گیرند و نه تنها نمی‌توان تولیدکننده خارجی را جذب کرد بلکه تولیدکنندگان داخلی هم بی‌انگیزه می‌شوند. با این کار عملا کشور را تبدیل به خرابه می‌کنیم در حالی که از آبادانی می‌شود مالیات گرفت، از خرابه چیزی نمی‌توان گرفت و به نوعی برای خرابه نمی‌توان حکومت کرد. نوع نگاه حاکمیت باید به بخش تولید و تولیدکننده تغییر کند.
طبق قانون، دولت هر تصمیمی را بخواهد بگیرد باید با بخش خصوصی مشورت کند؛ پنج سال است که ورود ماشین‌آلات معدنی را ممنوع کرده‌اند و اکنون با قطره چکان در حال ورود ماشین‌آلات هستیم کسانی این تصمیم را گرفته‌اند که مافیای ماشین و به نوعی معدندارهای بزرگ هستند که در دولت نفوذ دارند و به دولت دستور می‌دهند.
تا به امروز هر تصمیمی که در وزارتخانه‌ها و یا دولت گرفته شده بدون کارشناسی و یک برگه کارشناسی در پشتش نبوده است و همچنین با بخش خصوصی مشورتی صورت نگرفته است. در کشوری هستیم که باید 20 درصد از 25 درصد سودمان را عوارض پرداخت کنیم، مگر یک کارآفرین و یا یک سرمایه‌گذار و یا معدندار با وجود مشکلات چقدر سود می‌کند که 20 درصد هم عوارض پرداخت کند و 5 درصد باقی مانده را مالیات بدهد؟! یک معدندار می‌تواند معدن خود را با این سیاست‌گذاری بفروشد و به بانک‌های خصوصی بگذارد که 23 درصد هم سود می‌دهند و هیچ مالیاتی را هم پرداخت نکند.
نگاه حاکمیت باید به بخش تولید و تولیدکننده تغییر کند
عملا با این نوع سیاست‌گذاری‌هایی که می‌شود، انگیزه را از تولیدکننده می‌گیرند و نه تنها نمی‌توان تولیدکننده خارجی را جذب کرد بلکه تولیدکنندگان داخلی هم بی‌انگیزه می‌شوند. با این کار عملا کشور را تبدیل به خرابه می‌کنیم در حالی که از آبادانی می‌شود مالیات گرفت، از خرابه چیزی نمی‌توان گرفت و به نوعی برای خرابه نمی‌توان حکومت کرد. نوع نگاه حاکمیت باید به بخش تولید و تولیدکننده تغییر کند.
چشم انداز 1404 کاملا غلط و مزخرف است!
حسینقلی: ما با هرگونه اخذ عوارض مخالف هستیم مخصوصا عوارضی که غیر کارشناسی است. چون برنامه توسعه در کشور نداریم، نمی‌دانیم چه کاری را در حال انجام هستیم و آقایان محترم هم پشت سر هم قوانین می‌نویسند و مصوب می‌کنند و با خود می‌گویند پول نیاز داریم و باید پول بگیریم.
اگر ثبات قوانین نداشته باشیم، امنیت سرمایه‌گذاری ایجاد نکنیم و بسترهای لازم برای همانند آب، برق، گاز ، جاده و ... درست نکنیم، تولیدی رخ نمی‌دهد. برنامه‌ای که 20 سال پیش نوشته شد مبنی بر چشم انداز 1404 کاملا غلط و مزخرف است!
