به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط حتی پس از دهه‌ها تحقیق، دلیل دقیق خوابیدن ما یکی از ماندگارترین و جذاب‌ترین راز‌ها در علم سلامت است. مطالعات نشان می‌دهد که خواب فوق‌العاده پیچیده است و تقریباً بر تمام سیستم‌های بدن تأثیر می‌گذارد. بخش‌های مختلفی از مغز در فرآیند‌های تولید هورمون‌ها و مواد شیمیایی که خواب و بیداری را تنظیم می‌کنند، درگیر هستند.
در حالی که هنوز چیز‌های زیادی در مورد پیچیدگی‌های نحوه عملکرد خواب وجود دارد، آخرین تحقیقات موجود، مکانیزم آنچه در مغز و بدن در طول خواب اتفاق می‌افتد را روشن می‌کند. این دانش نشان می‌دهد که چگونه خواب با عناصر متعددی از سلامت جسمی، عاطفی و روانی مرتبط است و بینش‌هایی در مورد چگونگی خواب بهتر افراد ارائه می‌دهد.
وقتی می‌خوابید چه اتفاقی می‌افتد؟
در عرض یک دقیقه پس از به خواب رفتن، تغییرات قابل توجهی بر مغز و بدن تأثیر می‌گذارد. دمای بدن کاهش می‌یابد، فعالیت مغز کاهش می‌یابد و ضربان قلب و تنفس نیز کند می‌شود. جای تعجب نیست که مصرف انرژی بدن در طول خواب کمتر است.
با این حال، مهم است که بدانیم آنچه در طول خواب اتفاق می‌افتد پویا است. در طول یک شب، شما در واقع در چرخه‌های خواب متعدد پیشرفت می‌کنید که هر کدام بین ۷۰ تا ۱۲۰ دقیقه طول می‌کشد و خواب از ۴ مرحله مجزا تشکیل شده است. این مراحل خواب برای نحوه عملکرد خواب اساسی هستند.
بدن چگونه خواب را تنظیم می‌کند؟
بدن با دو عامل کلیدی خواب را تنظیم می‌کند: هموستاز خواب-بیداری و سیستم هشدار شبانه روزی.
آنچه در طول خواب اتفاق می‌افتد پویا است. در طول یک شب، شما در واقع در چرخه‌های خواب متعدد پیشرفت می‌کنید که هر کدام بین ۷۰ تا ۱۲۰ دقیقه طول می‌کشد و خواب از ۴ مرحله مجزا تشکیل شده است. این مراحل خواب برای نحوه عملکرد خواب اساسی هستند.
«هموستاز خواب و بیداری»: این اصطلاح فنی چیزی را توصیف می‌کند که اکثر ما به طور ضمنی تجربه کرده‌ایم: هر چه بیشتر بیدار باشید، بیشتر احساس نیاز به خواب می‌کنید. این به دلیل خواب هومئوستاتیک است. سیستم خود تنظیمی بدن که در آن فشار برای خواب بر اساس مدت زمانی که بیدار بوده‌اید افزایش می‌یابد. همین انگیزه باعث می‌شود پس از یک دوره خواب ناکافی، طولانی‌تر یا عمیق‌تر بخوابید.
«سیستم هشدار شبانه روزی»: بخشی از ساعت بیولوژیکی بدن شما، ریتم‌های شبانه‌روزی تقریباً ۲۴ ساعت دوام می‌آورند و در بسیاری از فرآیند‌های بیولوژیکی از جمله خواب نقش اساسی دارند. قرار گرفتن در معرض نور بیشترین تأثیر را بر ریتم شبانه روزی دارد و باعث بیداری در روز و خواب آلودگی در شب می‌شود.
این دو عامل مستقیماً بر میزان نیاز بدن شما به خواب تأثیر می‌گذارند. علاوه بر این، طیف گسترده‌ای از عوامل خارجی می تواند بر هموستاز خواب و بیداری و سیستم هشدار شبانه روزی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، استرس یا گرسنگی ممکن است روند عادی تنظیم خواب شما را مختل کند. مصرف کافئین یا قرار گرفتن در معرض نور دستگاه‌های الکترونیکی نمونه‌های دیگری از این است که چگونه انتخاب‌های رفتاری می‌توانند سیستم‌های زیرین بدن را برای مدیریت خواب تغییر دهند.