مشاوران املاک: مردم قدرت پرداخت قسط ۸ میلیونی را ندارند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، قیمت مسکن در پنج سال اخیر بیش از سه برابر و در مناطقی از تهران به بیش از 10 برابر رسیده است اما قدرت خرید مردم به همین اندازه رشد نداشته و همین امر موجب شده تا وام مسکن خیلی گره از مشکل خرید آپارتمانی حتی کمتر از 40 متر را برای قشر متوسط و پایین تر را باز نکند.

هفته گذشته محمدحسن علمداری، عضو هیات مدیره بانک مسکن درباره تخفیف 50 درصدی در بهای اوراق خرید مسکن، اینطور گفته بود که « متقاضیان دریافت تسهیلات 400 میلیون تومانی از محل اوراق در شهر تهران، که پیش از این برای دریافت این تسهیلات باید 800 فقره اوراق خریداری و به بانک ارائه می کردند، هم اکنون تنها با خرید و ارائه 400 فقره اوراق می توانند تسهیلات 400 میلیون تومانی را دریافت کنند». براساس این گفته، یک زوج ساکن تهران در آذرماه جاری برای دریافت وام 400 میلیونی از محل اوراق، به جای پرداخت حدود 90 میلیون تومان، حدود 45 میلیون تومان باید پرداخت کنند که اگر اوراق وام جعاله را هم اضافه کنند، حدود 9 میلیون دیگر اضافه می شود و جمعا برای وام 480 میلیونی لازم است 54 میلیون بپردازند.

طبق مصوبه تخفیف 50 درصدی هزینه اوراق مسکن، مجردهای ساکن تهران نیز می‌توانند تا ۲۸۰ میلیون تومان تسهیلات دریافت کنند که شامل ۲۰۰ میلیون تومان تسهیلات خرید مسکن و ۸۰ میلیون تومان وام جعاله می‌شود و برای دریافت ۲۰۰ میلیون تومان تسهیلات، ۲۲ میلیون و ۵۶۰ هزار تومان پرداخت کنند.

این درحالی است که در اواخر مهرماه سال جاری، بدون نصف شدن هزینه اوراق، مجردها برای دریافت وام 280 میلیونی لازم بود حدود 27 میلیون تومان و متاهل های ساکن تهران نیز حدود ۶۴ میلیون تومان پرداخت کنند!.

 از این توضیحات که بگذریم به موضوعی مهم تر و اصلی باید پرداخت، سوال این است که آیا این کاهش هزینه خرید اوراق معروف شده به « تسه»، دردی از قیمت های بالای مسکن را برطرف می کند؟ با این وام 480 میلیون تومانی، حداقل مبلغی که یک زوج باید اندوخته داشته باشند تا بتوانند به زیر سقف آپارتمانی 40 متری در منطقه 9 الی 10 ( که مشابه قیمتی تاحدودی با برخی مناطق 13 و 14  در شرق تهران) بروند، همین اندازه و بلکه بیشتر از 500 میلیون تومان است، البته خانه ای بدون آسانسور و پارکینگ و در طبقات سوم و سن بنای بالای 10 سال.

پرداخت اقساط ماهانه 8 میلیون و 600 هزارتومانی برای وام 480 میلیونی هم رقم  بسیار قابل توجهی است و زن و شوهر باید حتما شاغل باشند و حداقل درآمدشان جمعا 10 تا 12 میلیون درماه؛ چراکه هزینه های دیگر زندگی و معیشتی هم بسیار بالا رفته و همچنان می رود.

پدارم، یکی از مشاوران املاک منطقه 9 تهران که حتی از تخفیف سخاوتمندانه ( به زعم وی) بانک مسکن اطلاع نداشت، شنیدن این خبر را اصلا خوشحال کننده برای متقاضیان مسکن ندانست و گفت: اگر قیمت مسکن هم کم شده بود، تخفیف 45 میلیونی در اوراق وام 400 میلیونی جذاب بود اما وقتی مردم قدرت خرید ندارند، چه این تخفیف باشد چه نباشد، تاثیری در خانه دار شدنشان نخواهد داشت.

او که معتقد بود اگر مسکن به اندازه و به موقع ساخته می شد، اکثر مردم خانه دار بودند، گفت: مسکن مهر متاسفانه مشکلی را حل نکرد و اگر هم کسی الان در آن خانه های بدون امکانات و دور از شهر زندگی می کند، فقط برای آن است که مستاجر نباشد و هرسال دنبال اسباب کشی و افزایش رهن و اجاره. بنابراین مسولان باید فکرهای زیربنایی برای حل این معضل داشته باشند.

مستاجران روز به روز و منطقه به منطقه پایین تر می روند!/سازنده ها و انبوه سازان کمتر به فکر منافع خود باشند

علی، دیگر مشاور املاک در منطقه 10 در گفت وگوی خود افزایش یکباره قیمت مسکن در چندسال اخیر را بر روند کند بازار موثر دانست و گفت: سالها پیش مردم عادی با وام مسکن خیلی راحت خانه دار می شدند، حتی برخی در کنار وام، خانه را رهن می دادند و بعد از یکی دوسال می توانستند رهن خانه را پس انداز کرده و خودشان در خانه ای که خریده بودند زندگی کنند، اما الان با وضعیت هزینه رهن و اجاره های بسیار بالا و همچنین هزینه قیمت بالای مسکن، روز به روز مردم عادی از هزینه های زندگی خود می زنند و منطقه به منطقه پایین تر می روند و همچنان مستاجر می مانند.

یوسفی، دیگر مشاور املاک در منطقه 14 تهران هم تخفیف کوتاه مدت بانک مسکن را تنها برای عده ای محدود که در این فصل از زندگی تصمیم به خرید خانه گرفته اند، کمی دلگرم کننده عنوان کرد و گفت: در کنار خرید ملک، هزینه های دیگری هم خریدار باید پرداخت کند که یکی از آنها هزینه اوراق تسه است ، بنابراین این عدد 45 میلیون تخفیف، انگیزه ای برای خرید در متقاضیان ایجاد نخواهد کرد و بازار همچون یکسال گذشته در رکود باقی می ماند.

طبق گفته های این مشاوران املاک، راهکار خانه دار کردن مردم، تصمیمات جدی تر و بنیانی تری است که دولت جدید و وزرای مربوطه باید چاره اندیشی کنند و البته کمی هم سازنده ها و انبوه سازان کمتر به فکر منافع مالی خود باشند.