غلامرضا احمدی، سخنگوی حزب همدلی مردم تحول خواه «همت» با عنوان "درس‌های مهم انتخابات ریاست‌جمهوری!" نوشت: با وجود حدود پنجاه درصد مشارکت، اگر رای آقای پزشکیان را حدود سی درصد از شرکت کنندگان بدانیم، پس باید رای خالص افراطیون، با آنهمه بسیج امکانات تبلیغی مجاز و غیرمجاز دولتی، روستایی و حوزوی را حدود بیست درصد بدانیم.
با آنکه منتقدان مشارکت کمتری داشتند و مشارکت نیز با تمام تلاشها، توصیه ها و حتی بسیج آدمها و امکانات، از متوسط بالاتر نرفت و حتی اصولگرایان در شب اعلام نتایج، از پیروزی خود مطمئن بودند اما این موضوع محقق نگردید. این یعنی آنکه، بخشی از اصولگرایان، دلواپسی ها را کنار گذاشته اند و با آنکه اصلاح طلبان و افراد شاخصی مانند آقایان خاتمی، کروبی، ظریف، دکتر سروش و ... ، از پزشکیان حمایت نمودند، اما به کاندیدای مشترک رای دادند، که نشانه ناامیدی از مکتب و عملکرد تندروها در کلیت نظام است.
اگر در گذشته، نظرات حاکمان و اهل نظام موجب انسداد و ناکارآمدی شده بود و مردم علیرغم ناامیدی های مکرر به دولتی رای دادند که این انسدادها و ناکارآمدیها را برطرف نماید، مسئولان و مدافعان نمیتوانند بر تبعیت خواهی جهت تداوم همان ها اصراری داشته باشند، زیرا اوضاعی رقم میخورد که سی چهل سال است دچارش هستیم و تلخی اش را مردم و حکومت چشیده اند.
اگر در موارد اختلافی و معضلات، مدافعان بنا را بر تبعیت صرف بگذارند و فکر بکنند که راهکار را کشف نموده اند!!، انسدادها با قوت بیشتری تکرار خواهند شد.
معضل ساختاری نظام، در تمامی این دهه ها همین انغعال درونی بوده است و باید اینبار از آن عبور نمایند.
بعضی سخنان نیز که در زمینه دفاع از عملکردهای گذشته بیان میشوند، برای حفظ بدنه مدافع است و به نظر میرسد که به مرور گذر از آنها صورت خواهد پذیرفت، زیرا در جهت تضعیف نظام فهم میکنند.