زهر زنبور عسل به عنوان دارویی شفا بخش از دوران باستان مورد توجه بوده است. در واقع زنبور درمانی ( درمان با فراورده های حاصل از زنبور عسل) اصطلاحی رایج در تمدن های گذشته بوده است. پارکینسون در دسته بیماریهای پیش رونده ی عصبی به شمار میرود. از دلایل آسیب شناسی این بیماری عصبی تخریب سلولهای عصبی حاوی نوعی ماده شیمیایی به نام دوپامین می باشد که از هسته های خاصی در مغز به نام جسم سیاه تولید می شوند.
پیام های حاصل از این ماده شیمیایی از مغز به ماهیچه های حرکتی ارسال می گردد. بنابراین با ابتلای فرد به بیماری پارکینسون به صورت مرحله ، به مرحله از میزان آزاد سازی دوپامین کاسته می شود و ما شاهد مشکلات حرکتی بی شماری در فرد مورد نظرخواهیم بود. از آنجایی که روند وخیم شدن این بیماری به کندی صورت می گیرد، بنابراین استفاده از یک روند درمانی مناسب کمک زیادی به فرد بیمار برای داشتن یک زندگی حداقل طبیعی خواهد کرد. در مطالعات متعدد، اثرات درمانی بی شماری برای زهر زنبور عسل در ارتباط با آرتروز، بیماریهای عصبی، قلبی، پوستی و سرطان ها بیان شده است. بنابراین با توجه به اثرات کاهنده ی که زهر زنبور عسل در علائم مربوط به بیماریهای عصبی از جمله پارکینسون داشته است، ما بر آن شدیم که مطالعات صورت گرفته درباره اثرات بالقوه ی زهر زنبور عسل بر روی بیماری پارکینسون را مورد بررسی قرار دهیم.
از مهمترین دلایل بیمار ی های تحلیل برنده ی عصبی ، مرگ و میر سلول های عصبی می باشد و پارکینسون از رایج ترین آن ها می باشد.
1 » گسترش آن در حدود یک تا دو درصد در افراد بالای 50 سال تخمین زده شده است.
2 » از علائم و نشانه های آن می توان به لرزش در حالت استراحت، کم تحرکی یا بی حرکتی، سخت شدن عضلات اسکلتی و ناتوانی در هنگام حرکت اشاره کرد .
در حدود پنج درصد از افراد مبتلا به این بیماری، به صورت ارثی از آن رنج می برند اما بخش عمده از افراد در طول مراحل مختلف زندگی به خصوص با افزایش سن و کیفیت زندگی که تجربه کرده اند، به آن مبتلا شده و درگیر این بیماری می گردند.
3 » مهم ترین دلیل ایجاد این بیماری تخریب سلولهای عصبی حاوی انتقال دهنده عصبی دوپامین از بخش متراکم جسم سیاه است، به طوریکه در افراد مبتلا به این بیماری تعداد سلول های عصبی موجود در جسم سیاه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد .
4 » روش های درمانی برای کاهش پیشرفت این بیماری مبتنی بر تولید دوپامین از طریق افزایش پیش سازهای این ماده می باشد.
در سال های اخیر استفاده از مواد طبیعی که عوارض جانبی و سمیت کمتری برای بدن فرد بیمار ایجاد کند، به صورت روز افزونی مورد توجه بوده است. زهر زنبور عسل حاوی ترکیبات متنوع و مختلفی از جمله پروتئین، پپتید و ترکیبات فعال زیستی با وزن مولکولی پایین می باشد.