به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، من دو گروه شاکی دارم. وزیر وقت صنعت و معدن تجارت که شکایت کرده و مدعی شده به من نسبت ناروا داده‌اند. دیگری نمایندگان مجلس هستند که گفته‌اند من با حرفهایم زمینه وهن و اهانت به آنها را فراهم کرده‌ام.
انجام هرکاری نیازمند مقدماتی است. من سوال کردم چه ارتباطی وجود دارد بین واگذاری خودروی شاسی بلند با به سرانجام نرسیدن استیضاح وزیر؟ به هرحال ما می‌دیدیم کِشنده ها جلوی مجلس توقف می‌کردند و شاسی بلندها را پایین می‌آوردند.
از اول هم این کار با علم به اینکه این موضوع دارای تبعات نامناسبی است اتفاق افتاده. یک شرکت صوری و جعلی از نمایندگان خواسته با نام دیگری مثل راننده شان یا داماد عروس و دفتردارشان نام نویسی کنند. یعنی آگاه به تبعات موضوع بودند. این را کی سازمان داده؟ یک صاحب منصب مجلس که امضای خودش را در کنار شرکت صوری و جعلی گذاشته!
کار من را در چارچوب نمایندگی تعریف نکردند! رسما این را اعلام کردند. عملا مصونیت نمایندگی را از روی من برداشتند و من را به دادگاه ارجاع دادند که دادگاه به جرم من رسیدگی کند! حالا که اصل قضیه تایید شد، اگر بگویند ما اشتباه کردیم نباید ارجاع می دادیم پرونده تو را به دستگاه قضایی، ممکن است سبب شود موضوع برگشت داده بشود. اما رای هیئت نظارت بر مبنای حقیقت و عدالت نبوده و بلکه برای رویارویی با حقیقت و عدالت بوده است.
حتی سخنگوی هیئت رئیسه مجلس و رییس کمیسیون اصل 90 رسما اعلام کرده که کذب محض است! آقای خضریان سخنگوی کمیسیون اصل 90 مجلس گفته علیرضابیگی دروغ می‌گوید و این موضوع کذب محض است و نه این پرونده و حتی مشابه این پرونده هم در کمیسیون اصل 90 وجود ندارد!
حالا هیات نظارت جای خود را دارد. این مسئولان و نمایندگان که در جایگاه رفیع نظارت و حراست مجلس قرار دارند آیا حاضرند عذرخواهی کنند که کارشان در خوشبینانه‌ترین شرایط ناشی از غفلت بوده؟ گرچه در بدبینانه ترین حالت، اقدامشان تعریف دیگری دارد./ خبرآنلاین