مقام معظم رهبری در مراسم تنفیذ رئیس جمهور محترم منتخب مردم زمان شناس ایران، جناب آقای دکتر پزشکیان به نکات مهمی از مسائل داخلی گرفته تا سیاست خارجی اشارات شایسته و بایستهای داشتند که هر کدام، در جای خود و در مجال مناسب حائز اهمیت و واجد شرح و بسط است، اما در این میان، همانطور که معظم له تاکید فرمودند: «امروز، اولویت مسائل اقتصادی است»، آنچه در اولویت و مورد تاکید مقال پیش روست، سرلوحه قرار دادن سلوک گفتاری و رفتاری بخصوص از منظر اقتصادی دکتر پزشکیان به عنوان الگوی گفتار و رفتار دولتمردان، حامیان، اطرافیان و بلکه آحاد مردم جامعه چه در امور دولتی و کشوری و چه در امور مربوط به زندگی فردی و ارتباطات اجتماعی است.
شاید تا اینجای این نوشتار، برخی از مخاطبان گرامی به نگارنده خرده بگیرند که این مطالب، توصیههای اخلاقی است، اما چه ارتباطی با فرمایش رهبری بخصوص در جمله «امروز، اولویت مسائل اقتصادی است» دارد که ایشان در مراسم تنفیذ توجه به مسائل اقتصادی و معیشتی را حتی فراتر از مسایل فرهنگی که دغدغه همیشگی شان است، اولویت امروز جامعه مورد تاکید قرار دادند؟
البته باید به این عزیزان حق داد که با توجه به وضعیت نامناسب معیشتی اکثریت مردم جامعه ایران بخصوص اقشار آسیبپذیر، آنها از فرمایشات رهبری اینگونه برداشت کرده و از نگارنده توقع داشته باشند به بیراهه نرود، اما برای روشنتر و ملموستر شدن "چگونه" سرمشق زندگی فردی و اجتماعی قرار دادن گفتار و رفتار رئیس جمهور منتخب توسط حامیان، اطرافیان و آحاد مردم آنهم با "اولویت اقتصادی"، نیاز نیست راه دوری برویم، فقط کافی است یک کم دقیقتر و ظریفتر به سلوک گفتاری و رفتای دکتر پزشکیان بنگریم.
به عنوان مثال؛ یک نمونه بارز و شاهد مثال سلوک گفتاری و رفتاری دکتر پزشکیان را میتوان در مشاهده، مواجهه، برخورد و عملکرد ایشان هنگام ورود به نهاد ریاست جمهوری یافت.
چگونه؟
اینگونه که وقتی دکتر پزشکیان در روز اول تحویل نهاد ریاست جمهوری با روشناییهای زیاد و غیرضروری لوسترها و لامپهای مازاد مواجه میشوند، عنوان مینمایند: وقتی که با ناترازی انرژی مواجه هستیم چه ضرورتی به روشن نگه داشتن این روشناییها وجود دارد و همانجا از همراهان خود تقاضا میکنند جهت جلوگیری از اسراف برق، لامپهای اضافی را خاموش کنند .
بنابر این، با تامل، تعمق و تدبر، سپس عمل به سلوک رئیس جمهور منتخب ( دکتر مسعود پزشکیان) میتوان نتیجه هر کدام از اقدامات خود را به لحاظ اقتصادی برآورد نموده و تاثیرگذاری کلان آنها بر زندگی فردی و جمعی را مورد سنجش کیفی و کمی قرار داد.
حالا، اگر محاسن و مزایای یک نمونه از اقدام عملی صرفهجویی انرژی و جلوگیری از اسراف دکتر پزشکیان در روز اول تحویل بیتالمال را به عنوان دولتمردی که با وجود دسترسی به منابع ملی نامحدود، ولی با اراده مبتنی و به تاسی از رفتار مولای خود امام اول شعیان حضرت علی (ع) جامه عمل بر تن کرده است، برآورد کرده و رقم کمی آن را به هزاران دولتمرد و دستاندرکار نظام لمیده زیر نور و سایه و خنکای انواع و اقسام لوازم برقی به طور خاص و به حدود ۹۰ میلیون جمعیت ایران به طور عام تعمیم دهید، حداقل ۹۰ میلیون واحد صرفهجویی در یک آن و لحظه انجام شده است.
آیا یک صرفهجویی ۹۰ میلیون واحدی _ اینچنین بدیهی _ از هر نوع و رقم را میتوان یکی از مسائل اقتصادی مطمح نظر مقام معظم رهبری به حساب آورد که در صورت مراعات به روش دکتر پزشکیان میتواند منابع مالی لازم برای اشتغال و ازدواج هزاران نفر از جوانان بیکار و ناگزیر تجرد اختیار کرده را فراهم نماید؟
آیا صرفهجویی از محل و منابعی که اسراف میشود و غیر ضروری است، نقش و تاثیری بر اقتصاد خرد خانوارها و کلان کشور بسان به کار گیری آن منابع در ایجاد اشتغال و رونق تولید در کارخانههای در انتظار نقدینگی را دارد یا ندارد؟
هزاران سئوال و مثال از این قبیل را میتوان مطرح کرد و برشمرد.
بر این اساس، میتوان گفت: آیا عمل به روش و سلوک گفتاری و رفتاری دکتر پزشکیان تاثیری بر اقتصاد خانوادهها و اقتصاد کشور دارد یا نه؟