نویسنده در سرزمین ما همیشه مورد قهر و غضب بوده!

 
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط ؛ محمود دولت‌آبادی صحبت‌هایش را با ضرورت نوشتن درباره دیگری آغاز کرد و گفت که نویسنده برای این که به یک ادبیات جدی برسد، باید این ضرورت را متوجه شود که دیگری برایش مهم‌تر از خودش باشد.
 
جای خالی جایی برای دیگری!
 
او با اشاره به این که «این روزها نویسندگان جوان کتاب‌هایشان را برایم می‌فرستند و اگر فرصت کنم می‌خوانم و حتی با آنها درباره کارهایشان حرف می‌زنم» گفت: «اخیراً به یکی از همین دوستان نویسنده گفتم آنچه در مناسبات اجتماعی ادبیات غایب است حضور یکدیگر است؛ یعنی همین دیدن‌ها و گفت‌وشنودها. متأسفانه جایی را سراغ ندارم که نویسنده‌ها دور هم جمع شوند و از کتاب حرف بزنند و این کاستی احساس می‌شود و به همین دلیل معتقدم برگزاری چنین جایزه‌هایی مطلوب است و این پیشنهاد را دارم که نویسندگان به دیگران هم توجه داشته باشند و حس نیازمندی خود را پنهان نکنند».
دولت‌آبادی با اشاره به این‌که در اکثر کتاب‌هایی که این روزها منتشر می‌شود روایت‌ها اول شخص هستند؛ گفت: «این ‌مساله سبب آن می‌شود که نویسنده فقط احساسات خودش را بنویسد. باید گفت ادبیات جدی از من آغاز نمی‌شود. ادبیات جدی از دیگری آغاز می‌شود. ممکن است ادبیات سرانجام به منیت نویسنده منجر شود ولی اگر قرار است ادامه پیدا کند حتماً باید از دیگری نوشت».
این‌نویسنده در توضیح سخن خود گفت: «هر آدمی می‌تواند یکبار درباره خودش بنویسد اما برای دومین بار این موضوع امکان‌پذیر نیست. ادبیات یک امر اجتماعی است و به همین دلیل باید از دیگری آغاز شود. اگر نویسنده نتواند در محیط اجتماع رخنه کند؛ یار بگیرد و یا نتواند دیگری را دوست داشته باشد فقط یک کتاب می‌تواند بنویسد که چنین نوشتنی برای هر انسانی امکان‌پذیر است چون هر فرد زندگی و تجربیاتی دارد که می‌تواند گفته یا نوشته شود».
دولت آبادی با اشاره به گفته‌ای از سامرست موآم بیان داشت: «من همیشه از سامرست موآم حرفی را نقل می‌کنم و معتقدم یکی از سخنان آزموده ادبیات معاصر دنیاست‌. او می‌گوید هر آدمی یک کتاب می‌تواند بنویسد اما نویسندگی از کتاب دوم آغاز می‌شود. نویسنده وقتی اولین کتابش را درباره دیگری بنویسد؛ کتاب بعدی او هم درباره دیگری خواهد بود اما اگر کتاب اول نویسنده‌ای از من شروع شده باشد کتاب بعدی اش را باید از کسی دیگر شروع کند وگرنه حرفی برای گفتن ندارد. خرسندم از اینکه شما علاقه‌مندان به ادبیات این‌جا هستید. ادبیات در این کشور همیشه مورد قهر است و در لحظاتی نیز شاعر، نویسنده و ادبیات مورد غضب قرار می‌گیرد».
محمود دولت‌آبادی در این زمینه گفت: «آن‌موقع‌ها وقتی مرا دستگیر کردند، می‌پرسیدم برای چه من را بازداشت کردید؟ آیا من عضو حزبی بودم، چریک بودم و یا اخلالگر که من را گرفتید و جوابم را چنین می‌دادند که چون ما برای بازداشت هرکسی می‌رویم دو کتاب از شما در خانه‌اش وجود دارد. هر کسی که می‌خواهد سمت نوشتن برود باید بداند که راه بسیار سخت است، هرچند در آغاز آسان به نظر بیاید؛ چراکه «افتاد مشکل‌ها» یش بعدها آغاز می‌شود».