به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط ؛ بعد از اظهارنظر تند احمد طالبینژاد درباره برخی از آثار داریوش مهرجویی از جمله «لامینور»- که همکاری مهرجویی با همسرش در نگارش این آثار را علت احتمالی ضعف آنها عنوان کرده بود-؛ اعتراض همسر داریوش مهرجویی به این اتهام و بعد از آنهم پاسخ طالبینژاد باعث ادامهدار شدن این حاشیه سینمایی شده است...
ضعف همسر!
اما احمد طالبینژاد مگر چه گفته بود؟
این منتقد قدیمی گفته بود: «من با حفظ حرمت فراوان برای خانم محمدیفر (همسر مهرجویی و فیلمنامهنویس برخی آثار او) معتقدم که متاسفانه از زمانی که اختیار فیلمنامهها در دست ایشان قرار گرفت فیلمهای مهرجویی از آن جایگاه رفیعی که داشت پایین آمد. در واقع تنها اثری که بعد از فیلم بلاتکلیف و ضعیف "میکس" و نیز "بمانی" ارزشمند شد، "مهمان مامان" است که آن هم محصول نگارش مثلث مهرجویی، مرادیکرمانی و خانم محمدیفر است، بعد از آن تقریبا شاهد سقوط هستیم و به نظرم نتیجه این همکاری مثبت نشده است؛ بنابراین به این سینماگر بزرگ و فرهیخته توصیه میکنم که خودش بر فیلمنامه متمرکز شود، چون تا حد زیادی میتوان گفت که هیچ کدام از کارهای مشترک او چندان اقناعکننده نیستند».
طالبینژاد درباره فیلمهای اندکی بهتر مهرجویی در این دوران جدید هم گفته بود: «البته من از "سنتوری" و "نارنجی پوش" بدم نیامد، ولی اینها در حد "هامون"، "پری"، "سارا" و "درخت گلابی" نیستند؛ فیلمهایی که اندیشههای فلسفی و اجتماعی مهرجویی را نشان میدادند».
تخریب یک زن!
صحبتهای طالبینژاد خیلی زود صدای همسر داریوش مهرجویی و همکار او در نگارش فیلمنامه برخی آثارش از جمله «لامینور» را درآورد- که با اشاره به این که «تخریب کردن یک زن در این جامعه مردسالار راحتترین مسیر برای گریز از واقعیتها است» به انتقادات این منتقد پاسخ داد.
وحیده محمدیفر در واکنش به آنچه احمد طالبینژاد گفته بود، در صفحه اینستاگرامش نوشت: «مهرجویی اختیار فیلمنامههایش را هرگز به من نداده بلکه من خودم را در اختیار ایشان گذاشته و در کنارش ایستادهام نه در مقابلش. اینکه فیلمهای ایشان از جمله "سنتوری" که قطعا پربینندهترین فیلم تاریخ سینماست، ضعیف و بیارزش است، نگاه و نظر و سلیقه شماست».
وحیده محمدیفر در جایی دیگر از نوشتهاش هم گفته بود: «سینمای مهرجویی اگر تغییر کرده به قول شما به خاطر من نیست، چون سینمای جهان تغییر کرده و دیگر سینمای بیست یا سی سال پیش نیست. و ایشان به عنوان یک هنرمند مستقل حق دارند آنچه میخواهند را بیان کنند، تجربه کنند، نه آنچه دیگران به ایشان تحمیل کنند یا انتظار داشته باشند».
این فیلمنامهنویس در ادامه ضمن دفاع از برخی آثار مهرجویی از جمله «بمانی»- که در بهترین و معتبرترین فستیوالها حضور داشته و جوایزی از جمله بهترین فیلمنامه فستیوال رتردام هلند را گرفته- و «آسمان محبوب»- که جایزه بینالمللی بهترین فیلم سینمای معناگرا و ادیان را گرفت- نوشته: «در مورد "لامینور" هم اشتباه میکنید. برای استقبال از یک فیلم باید موقعیت مناسب وجود داشته باشد. سانسها را بررسی کنید میبینید که انگار این فیلم در بدترین گروه قرار گرفته و یک جورهایی نخودی است. کمترین، محدودترین و نامناسبترین اکران را دارد. ما حتی تیزر تلویزیونی نداریم».
و در پایان: «نقد خطکشی نیست که بد است، ضعیف است، بلکه تحلیل و درک است از نگاهی دیگر. این ساختارهای نمرهگذاری و مقایسه در مدارس هم کنار گذاشته شده، شاید دوران نقد نوشتن شما هم تمام شده؟ شما با این یادداشت مثلا مرا تخریب کردید. و البته که تخریب کردن یک زن در این جامعه مردسالار راحتترین مسیر است برای گریز از واقعیتها»!
پاسخ آقای منتقد
و بعد از این پست کوبنده، احمد طالبینژاد هم ماجرا را یک بار دیگر کش داد و خطاب به همسر داریوش مهرجویی نوشت: «شاید بهتر بود به جای اینکه به اسم شما اشاره کنم از عنوان "همکار فیلمنامهنویس" استفاده میکردم ولی گاهی انسان اختیار ذهن و زبانش را ندارد. من بابت این خبط پوزش میخواهم اما حرفم را پس نمیگیرم. به هر حال از فیلم "بمانی" به بعد، آقای مهرجویی از آن جایگاه رفیعی که داشت پلهپله پایین آمد. بخشی از این اتفاق به سن و سال مربوط میشود و بخشی هم لابد به مسائل دیگر از جمله همین همکاریهای مشترک در فیلمنامهنویسی. آیا نمیشود پرسید فیلمنامه "لامینور" کجا و فیلمنامه "هامون" کجا؟ فیلمنامه "لامینور" کجا و فیلمنامه "پری" کجا؟ این حرف و پرسش مهمی است که آن را نه از سر دلسوزی بلکه به خاطر احترام و تعهد نسبت به آقای مهرجویی بیان کردم»...