پایگاه خبری تحلیلی خطوط : رحمان گلزار شبستری، سازنده بزرگ‌ترین شهرک مسکونی ایران و خاورمیانه در سال ۱۳۰۸ متولد شد. در پردیس هنر‌های زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری درس خواند. ساخت شهرک اکباتان را از سال ۱۳۴۵ شروع کرد. در رزومه شهرک اکباتان آمده است در مقابل زمین لرزه تا ۹ درجه ریشتر مقاوم است. ساختمان‌هایی با نور کافی برای اولین بار تعبیه شد. راهرو‌های اختصاصی، پله‌های ویژه فرار و فضای سبز کافی، عمر مفید بنا‌های این شهرک ۳۰۰ سال است. البته طرح نهایی شهرک اکباتان بسیار وسیع و پردامنه بوده که در آینده درصدد بود دریاچه‌ای مسکونی و مجموعه‌ای فرهنگی بسازد که علاوه بر ساکنان شهرک، مردم تهران نیز بتوانند از آن فضا استفاده کنند. هرچند با پیروزی انقلاب سال ۵۷، کار شهرک ناتمام ماند. البته نخستین واحد‌های شهرک در سال ۱۳۵۶ به کارمندان دولت و پس از انقلاب توسط شرکت عمران و نوسازی به خریداران اولیه و خریداران بعدی واگذار شد. تخمین زده می‌شود جمعیت ساکنان شهرک اکباتان نزدیک به یکصدهزار نفر باشد هرچند در سرشماری سال ۹۷ حدود ۴۵ هزار نفر نوشته‌اند. معماری برجسته شهرک اکباتان این شهرک را در میان شهرک‌های خاورمیانه بعد از ۵۵ سال از ساخت اولیه آن می‌گذرد تا هنوز قابل توجه می‌دانند. حال ببینیم مرحوم گلزار چگونه شهرک غرب را ساخت. به خاطرات آن مرحوم رجوع می‌کنیم. در مورد مالکیت زمین‌ها می‌گویند آن زمین‌ها متعلق به نظام‌السلطنه مافی بود که در پاریس زندگی می‌کرد. نظام سلطنه پیشکاری در ایران داشت که به کارهایش رسیدگی می‌کرد و قرار شد این پیشکار اجازه فروش زمین را به ما از نظام‌السلطنه بگیرد و در ادامه می‌نویسد: دوستی داشتم به نام مسفروش، یک چک پنج میلیونی به من داد و گفت با تو شریکم و من همین پول را فقط داشتم. وقتی پیش نظام‌السلطنه در پاریس رفتم فقط همین پنج میلیون را داشتم. زمانی که طرح خود را برای نظام‌السلطنه بازگو کردم و توضیح دادم. نظام‌السلطنه از جا بلند شد، من را بوسید و گفت این زمین برای تو. به پیشکارم می‌گویم که این کار را انجام بدهد. چقدر می‌خواهی پول بدهی؟ گفتم پنج میلیون و او هم قبول کرد و زمین را می‌خرد. حال می‌پردازم به حسین عبدالباقی، مالک متروپل آبادان و ده‌ها پروژه دیگر. حسین عبدالباقی تا ریزش برج‌های دوقلوی متروپل در کشور کمتر شناخته شده بود. او که متولد دهه ۶۰ است، اما در خوزستان خصوصا آبادان بیلبورد‌های تبلیغاتی گروه ساختمانی عبدالباقی، هلدینگ عبدالباقی بر پیشانی ده‌ها برج و شهرک ساخته شده و نشده چشم آبادانی‌ها را آزار می‌داد. او نشست و برخاست با سیاستمداران و شهرداران شهر و استان داشت. کسانی که با او نشست و برخاست داشتند و او از توان و امکانات آنان سود می‌برد. آنچه این روز‌ها از نقش او در استان خوزستان می‌شنویم، نفوذ او و خانواده‌اش در انتخابات اعضای شورای شهر، شهرداران و دیگر دست‌اندرکاران اداره استان خوزستان بود که جملگی در عکس گرفتن با او گوی سبقت را از یکدیگر می‌ربودند. مردی که دوست داشت همیشه در صحنه باشد اگر فرصت عکس انداختن با مسئولی را به دست نمی‌آورد، ویدئویی از خودش و پروژه‌هایش ضبط و در فضای مجازی پخش می‌کرد. ویدئوی نوروز ۱۴۰۱ و گفته‌های او دیدنی و شنیدنی و حسرت خوردنی است. می‌گوید در سالی که گذشت توانستیم فاز اول مگاپروژه متروپل که مغازه‌های بر خیابان و کوچه متروپل بوده را به بهره‌برداری برسانیم و در ادامه از دورنمای کوچه و خیابان‌های اطراف متروپل که قرار بود پیاده راه شود با گلکاری‌ها، فضای سبز زیبا، نیمکت و صندلی‌ها و نورپردازی‌های خاص که نویدگر شب‌های خاطره‌انگیزی برای مردم آبادان باشد. پایان بخش ویدئوی او تصویری رویایی از نمای بالایی بزرگ‌ترین برج خیابان امیریه آبادان بود. بلندترین برج آبادان با رویاپردازی سازنده‌اش در دوم خرداد ۱۴۰۱ فرو ریخت و ده‌ها خانواده را عزادار کرد. فاصله سال ۱۳۴۵ سال آغازین ساخت شهرک اکباتان ساخته شده به همت مهندس رحمان گلزار که تا به امروز باقی مانده و تا سال‌ها باقی خواهد ماند، تا آوار بلندترین برج رویایی آبادان چه اتفاقی افتاد؟ چه بر نسل سازنده ما مردانی مانند رحمان گلزار و حسین عبدالباقی رفت؟ هرچند در سایت هلدینگ عبدالباقی در معرفی شرکتش آمده است که این هلدینگ از سال ۱۳۳۶ در شهرستان آبادان و در قالب گروه ساختمانی مسکن شروع به فعالیت کرده که در پروژه‌های مختلفی در حوزه طراحی و احداث ساختمان‌های مسکونی، مراکز اداری، تجاری، رفاهی، انبوه‌سازی، مراکز درمانی و شهرک سازی فعالیت دارد، اما مردم آبادان از اواخر دهه ۷۰ نام این شرکت را شنیده‌اند و از ۴۵ سال گذشته این شرکت بی‌خبر بودند. نگاهی به آنچه این شرکت ساخته به نقل از سایتش بیندازیم. اگر مرحوم گلزار در کلنگ‌زنی شهرک اکباتان به اراده خودش و زمینی که از مرحوم نظام‌السلطنه خریده بود، متکی بود، اما حسین عبدالباقی بنا به آنچه در فضای مجازی از روابط او باقی مانده...
این فرد ارتباطات نزدیکی با برخی مسئولان استانی داشت. در همه کلنگ‌زنی‌های افتتاح پروژه مسئولان رده بالای استان حضور دارند. کلنگ متروپل هم در کنار استاندار وقت خوزستان به زمین زده شد. ظرف این سال‌ها چه بر سر کارآفرین‌های ما و سازندگانی که روزی روزگاری رحمان گلزار شبستری نماینده آنان بود تا این روز‌ها که آیینه شهرک‌سازان ما حسین عبدالباقی‌هاست، رفته است. واکاوی روند حمایت مسئولان از افرادی مانند عبدالباقی‌ها حکایت پرغصه دو نسل است. نسلی که به خود متکی و دورنمای ۳۰۰ ساله در ساخت و ساز با مقاومت ۹ ریشتری را می‌دید تا نسلی که هنوز پروژه‌اش به گفته فرماندار آبادان خاتمه نیافته بود مشغول بهره‌برداری بود. حال که کاسه رسوایی این دست از سازندگان از بام افتاده و داغ مردمی که عزیزانشان را از دست داده‌اند، تازه است و مسئولان عالیرتبه نظام برخورد با این نوع ساخت و ساز‌ها را از مقامات قضائی خواسته‌اند، بسم‌ا. پرونده پروژه‌های هلدینگ عبدالباقی را پیش روی ملت بگشایند تا ببینیم چه کسانی فاصله این دو نسل را اینگونه رقم زدند.
نعمت احمدی حقوقدان