به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، روز اول مهرماه و آغاز سال تحصیلی جدید بهانهای شد تا گریزی به آموزش درسی معلولین بزنیم و به اهمیت درسی این قشر بپردازیم. به همین دلیل با فتانه امیری، دکترای مهندسی خلاقیت در حوزه معلولیت به گفتگو پرداختیم.
امیری در ابتدا گفت: توسعه آموزش فراگیر به معنای فراهم آوردن شرایط آموزش در نزدیکترین محل به زندگی برای کودکان دارای معلولیت و تسهیل امکانات آموزشی بر اساس ویژگیها و نیازهای آنان است. کنوانسیون بین المللی حقوق افراد دارای معلولیت، دسترسی به آموزش فراگیر را حق آنان میداند و تاکید میکند این افراد باید از آموزش همگانی با کیفیت و رایگان همچون سایر افراد جامعه برخوردار باشند. بر این اساس از آنجایی که ایران از سال 1387 به کنوانسیون افراد دارای معلولیت پیوسته است، ملزم به دسترسپذیر ساختن آموزش و امکانات آموزشی برای دانشآموزان دارای معلولیت است. هر چند اقداماتی نیز در این راستا صورت پذیرفته اما کافی نبوده و گاهی نیزاین اقدامات غیر کارشناسانه برنامهریزی و اعمال شده است.
سردرگمی والدین در ثبت نام فرزندان معلول خود!
وی ادامه داد: هر چند تعدادی از مسئولین و معلمین با نگاهی روشنفکرانه و مسئولانه در جهت فراگیرسازی آموزش تلاش کردهاند ولی سالیان سال سردرگمی والدین در ثبت نام فرزندان معلول خود و سرگشتگی آنان در مسیر هزارتوی دسترسی به مناسب ترین آموزش، منجر به صرف هزینه، زمان و توان بیش از حد آنان در دست یافتن به اساسیترین حقوق فرزندشان می گردد.
همه جامعه آگاهانه یا نا آگاهانه در مسیر رشد و بالندگی افراد دارای معلولیت از بدو تولد تا پایان زندگی، سدی از ناامیدی و ناتوانی ایجاد میکنند.
دکترای مهندسی خلاقیت در حوزه معلولیت مطرح کرد: بسیاری از مدارس به دلیل وحشت از داشتن دانشآموزان دارای معلولیت با دلایل موجه و غیر موجه از ثبت نام این افراد پرهیز میکنند. بسیاری از معلمین با آگاهی از وجود اختلال یا معلولیت در این کودکان از صرف وقت و انرژی برای آموزش آنان خودداری می کنند. بسیاری از والدین سرخورده از تلاشهای بی وقفه در توجیه و ترغیب جامعه به پذیرش فرزندانشان، ناامیدانه برای حقوق کودکشان ادامه میدهند. شرایطی تکراری و خسته کننده که همه جامعه آگاهانه یا ناآگاهانه در مسیر رشد و بالندگی افراد دارای معلولیت از بدو تولد تا پایان زندگی، سدی از ناامیدی و ناتوانی ایجاد میکنند.
امیری خاطرنشان کرد: توجه به تفاوتهای فردی و رعایت عدالت در دسترسی به آموزش مناسب و به موقع، به معنای توانمندسازی افراد دارای معلولیت و همچنین برخورداری از ظرفیتها و توانمندیهای آنان در توسعه پایدار جامعه است. غافل شدن از قابلیتهای این جمعیت 15 درصدی یعنی نادیده گرفتن توانمندیهای اقلیتی بزرگ و در نتیجه هدر رفتن بسیاری از استعدادها و به انزوا
دانشآموزان دچار اختلالات یادگیری، اوتیسم و بیشفعالی و کودکان دارای معلولیتهای گوناگون جهت رشد اجتماعی نیازمند تعامل با دیگران هستند همانگونه که شناخت این کودکان به رشد بهتر جامعه کمک میکند.
کشیده شدن بسیاری از افرادی که میتوانند در عرصههای گوناگون اجتماعی ایدههای نابی ارایه دهند و فعالیتهای منحصر به فردی را رقم بزنند. فراگیرسازی آموزش، فراهم ساختن امکاناتی است که خانوادهها را قادر به دسترسی به شرایط مناسب جهت حضور در جامعه و برخورداری از تعاملات لازم در مسیر رشد و اعتلای خود و فرزندانشان میسازد. دسترسپذیری در توانمندسازی افراد دارای معلولیت، سرمایهگذاری در مسیر رشد کودکانی است که نیازمند توجه ویژه هستند و توانایی توانمند شدن را دارند.
تحصیل در مدارس همگانی حق تمام کودکان دارای معلولیت می باشد
دکترای مهندسی خلاقیت در پایان متذکر شد: توجه به اهمیت توسعه آموزش فراگیر از ضروریات وظایف سیستم آموزشی هر کشوری است و تحصیل در مدارس همگانی حق تمام کودکان دارای معلولیت میباشد. دانشآموزان دچار اختلالات یادگیری، اوتیسم و بیشفعالی و کودکان دارای معلولیتهای گوناگون جهت رشد اجتماعی نیازمند تعامل با دیگران هستند همانگونه که شناخت این کودکان به رشد بهتر جامعه کمک میکند.