به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی درست یک روز بعد از سالروز ارتحال امام خمینی (ره) در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت. به گزارش خبرگزاری‌های رسمی کشور این مقام روحانی که بیشتر به عنوان مدیرموسسه اطلاعات ایران شناخته می‌شد، ظهر روز یکشنبه ۱۵ خرداد ماه بر اثر ایست قلبی در بیمارستان آتیه تهران درگذشت.
درباره سیدمحمود دعایی
حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی متولد ۳۰ فروردین ماه ۱۳۲۰ در شهر یزد بود که از سال ۱۳۵۹ تاکنون سرپرستی موسسه اطلاعات را بر عهده داشت. او عضو مجمع روحانیون مبارز از سال ۱۳۶۶ تاکنون و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس شورای اسلامی از ابتدا تا سال ۱۳۸۳ بوده است. مرحوم دعایی همچنین یکی از همراهان امام (ره) در دوران اقامت در شهر نجف و البته سفیر ایران در عراق بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ بود.
این روحانی فعال در عرصه رسانه که در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرده بود؛ از سوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات موفق به دریافت قلم طلایی به عنوان چهره شاخص فرهنگی نیز شده بود که او این جایزه را به موزه حضرت علی بن ابیطالب در قم اهدا کرد.
دعایی قبل از پیروزی انقلاب در داخل و خارج از کشور فعالیت سیاسی داشت و در خلال این فعالیت به اروپا و کشورهای آسیای غربی (چون سوریه، لبنان، اردن، عربستان، پاکستان، و افغانستان) سفر کرده بود. او در جریان مبارزات سیاسی خارج از کشور مدت ۷ سال سخنگوی نهضت روحانیت مبارز در ایران بود و نمایندگی آیت‌الله خمینی را به عنوان رابط بین مسئولین عالی‌رتبه عراقی با او به عهده داشت و همچنین رابط بین سازمان‌ها و انجمنهای اسلامی و مبارز دانشجوئی و برخی شخصیتهای مبارز خارج از کشور با وی بود. همچنین وی در زمان اقامت در عراق تهیه‌کننده و مجری برنامهٔ رادیویی نهضت روحانیت در ایران بود که در مبارزه با رژیم پهلوی پخش می‌شد.
او بعد از انقلاب در اوائل سال ۱۳۵۸ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق عازم بغداد شد و به‌دنبال اعتراض به دخالت‌های آشکار مأمورین عراقی در امور داخلی ایران به دستور وزارت خارجه در اسفند ۱۳۵۸ به ایران بازگشت. پس از آن مدتی در دفتر امام خمینی اشتغال داشت و از طرف ایشان اجازه دریافت وجوهات شرعیه را نیز داشت. و سپس به دستور وی در اردیبهشت ۱۳۵۹ به سرپرستی موسسهٔ اطلاعات منصوب شد.
دعایی که از اعضای جامعهٔ روحانیت مبارز تهران به‌شمار می‌رفت، در آستانهٔ انتخابات مجلس سوم به همراه جمعی دیگر از اعضا، انشعاب کرده و مجمع روحانیون مبارز را تشکیل دادند. دعایی در شش دورهٔ مجلس پس از انقلاب یکی از کرسی‌های تهران را در مجلس شورای اسلامی در اختیار داشت.