به گزارش پایگاه خبری‌تحلیلی خطوط؛ سید محمدعلی میری مدیر مطالبه‌گری انجمن اوتیسم ایران، بحث اصلی این مشکل را مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و داشتن یک‌سری رفتار‌های تکراری دانست؛ به گفته‌ی او علت این اختلال هنوز مشخص نیست. به دلیل همین موضوع درمان قطعی برای آن وجود ندارد. اما این اختلال دارای پیشگیری سطح ۲ و سطح ۳ است. یعنی، میتوانیم از شدت این اختلال کم کنیم.
میری ادامه داد: «هرچه در سنین اولیه رشد یعنی زیر پنج‌سال، این اختلال تشخیص و تحت درمان قرار گیرد، به توانمند‌سازی و استقلال آن فرد کمک بهتری می‌شود.»
وی افزود: «نسبت این اختلال چهار به یک است یعنی پسران ۴برابر دختران درگیر این اختلال می‌شوند.»
مدیر انجمن در خصوص آمار اختلال اوتیسم در کشور‌های مختلف گفت: «در سرتاسر ایران و دنیا این اختلال وجود دارد. در کشور ایران تعداد مبتلایان، عدد یک به ۱۵۰ است یعنی از هر ۱۵۰ نفر یک نفر مبتلا به این اختلال می‌شود. همچنین این میزان در آمریکا یک به ۴۴ است.»
میری در مورد دقیق نبود آمار این اختلال ادامه داد: «به دلیل آن؛ که سازمان‌های مختلفی مثل سازمان بهزیستی، وزارت‌بهداشت و... با این اختلال در ارتباط هستند و کم‌آگاهی خانواده‌ها از این اختلال، آمار رسمی و دقیق‌تری نداریم.»
عملکرد ایران در مواجه با کودکان دارای اوتیسم
وی در خصوص عملکرد کشور‌ها در مواجه با این افراد افزود: «دولت کشور‌های دیگر حمایت‌های مختلفی از این افراد انجام می‌دهند همچنین برای خانواده و نیز فرد اوتیسم برنامه‌های ویژ‌های در نظر دارند. اما متاسفانه ایران از سرعت و شدت کمتری نسبت به کشور‌های دیگر در این مسئله برخوردار است.»
بیمه‌های پایه توانبخشی
مدیر انجمن گفت: «در سال‌های قبل، خدمات توانبخشی مربوط به اختلال اوتیسم تحت پوشش بیمه نبودند، به همین دلیل خانواده‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌های زیادی می‌شدند. اما در حال حاضر بیمه‌های پایه مانند تامین اجتماعی، سلامت و نیرو‌های مسلح قبول کردند که ۷۰ درصد تعرفه بخش خصوصی را پرداخت کنند.»
میری در خصوص سربازی پسرانی که دچار این اختلال هستند شرح داد: «یکی از مسائلی که در حوزه مطالبه‌گری انجام شده، معافیت سربازی همه‌ی طیف‌های این اختلال است.»
پیامد‌ها و عوارض
وی در مورد پیامد و عوارض این بیماری افزود: «این دسته از افراد دچار بیماری‌ها و اختلال‌های زیادی مانند صرع، تنشج، پیش‌فعالی و مشکلات گوارشی می‌شوند. همچنین به علت نداشتن درک از خطرات، رفتار و کار‌های خطرناک نیز انجام می‌دهند. همین موضوع سلامتی آن‌ها را تهدید میکند.»
مدیر انجمن گفت: «از نظر بعد اجتماعی خانواده‌ی این افراد تحت تاثیر قرار می‌گیرند، افسردگی، استرس و اضطراب‌هایی را تجربه میکنند. اگر کودک این افراد به موقع درمان و کار‌های توانبخشی صورت نگیرد، شدت علامت‌ها وخیم و در بزرگسالی نگهداری آن کودک به مراکز، موسسات و بیمارستان‌ها انتقال پیدا میکند.»