به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط؛ اعتراض‌ها به بیانیه زنان سینماگر ایرانی را یک تهیه‌کننده آغاز کرد. تهیه‌کننده‌ای به نام حسین فرحبخش- که حدود چهار دهه در سینمای ایران فعالیت دارد و البته در این مدت همواره در تلاش بوده مسایل و مشکلات این‌چنینی را با نوعی کدخدامنشی حل کند.
تجمع نادانان، مغرضین و ناچارها!
حسین فرحبخش در تهاجمی تند و تیز به امضاکنندگان بیانیه زنان می‌گوید که برخی زنان سینماگر تحت فشار این بیانیه اعتراضی را امضا کرده‌اند. او هم‌چنین به برخی نیز اتهام می‌زند که با مقاصد سیاسی بیانیه خشونت جنسی را پیش می‌برند. از نگاه فرحبخش برخی نیز با نادانی به این جمع پیوسته‌اند. این تهیه‌کننده عقیده دارد که ممکن است یک فرد به دلیل شخصیِ انتقام، این ماجرا را به راه انداخته باشد، اما برخی از امضاکنندگان بیانیه اعتراضی زنان سینماگر تحت فشار بیانیه را امضا کرده‌اند و از ابعاد پیچیده‌تر این کار مطلع نبودند.
حسین فرحبخش می‌گوید: من خیلی با انتشار بیانیه زنان سینماگر علیه خشونت‌های جنسی موافق نیستم، چرا که برخی از موضوعات با هم‌خوردن بیشتر معضلات بیشتری به خود می‌گیرد. برخی از قربانیان با ادعای این که در صورت اعلام آزار، کار خودشان را از دست می‌دادند، سال‌ها سکوت کرده‌اند؛ در حالی که به نظر من فرد قربانی باید در همان لحظه اعتراض خود را ابراز می‌کرد، چون افشای موضوعات فساد در زمان وقوع برای جلوگیری از این دست اقدامات تاثیر بسیار بیشتری دارد.
فرحبخش با اشاره به این که سینمای ایران پاک و منزه است، افزود: محیط کاری سینما همانند هر کار دیگری می‌تواند افراد ناباب در خودش داشته باشد. من حدود ۲۰ سال است که بازیگر تحت اتهام این بیانیه را می‌شناسم و تا به حال موضوعی مشابه در ادعای بیانیه را در رفتارهای آن ندیدم. در مورد خودم نیز در 60 فیلمی که تولید کرده‌ام، حتی یک مورد مشابه به ادعای این بیانیه را ندیده‌ام. البته منکر وجود چنین رفتارهایی در سینما نیستم، اما می‌دانم که موضوعات موجود در این حد که بزرگ شده نیست.
تمام زور مخالفان زنان
با توجه به مطالب منتشرشده، روزنامه صداوسیما هم به نظر مخالف حرکت اعتراضی زنان است. احمد میراحسان در این روزنامه حرکت ضدخشونت زنان را ناسالم عنوان کرده و آن را دارای نشانه‌های تردیدانگیز و فضایی سوداگرانه می‌داند.
این نویسنده سینمایی در انتقادی عجیب بازیگران امضاکننده بیانیه اعتراضی را متهم می‌کند به وارد کردن ضربه به سینمای جمهوری اسلامی- و در ادامه هم آن‌ها را زیر سوال می‌برد که چرا با فرج‌ا...سلحشور همراه نشده و با ده‌نمکی همکاری نکرده‌اند!
میراحسان در پایان کل این بیانیه و جریان را پارادوکس رندانه‌ای دانست که فارغ از درنظرگرفتن جرایم سنگین از سوی قوه قضاییه برای برخورد با متخلفان و مجرمان در این زمینه، نیازمند کار پژوهشی/ اجتهادی بزرگی است.
تهاجم از چند جبهه
نکته جالب در این میان هم‌صدایی بازیگری مانند پولاد کیمیایی با این جریان است. البته از نظر فکری بعید است پولاد کیمیایی را بتوان با فرحبخش و میراحسان در یک جبهه قرار داد، اما به هر حال هم‌زمانی صحبت‌های او با این دو منتقد بحث‌انگیز شده است.
پولاد کیمیایی چنین اقدامی را کار گروهی عنوان کرده که با سینمای ایران مخالفند؛ چون هنر «واقعیت‌ها» را نشان می‌دهد. او هم‌چنین درباره جنبش می‌تو نیز گفته که با آن مخالفتی ندارد، اما آن را دارای ناخالصی عنوان کرده و گفته: بعضی‌ها خودشان خواسته‌اند و اتفاقی افتاده، و حالا ناگهان نقش آدم مظلوم را بازی می‌کنند.