بهروز ملکی، کارشناس حوزه مسکن در گفتگو با خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری خطوط در پاسخ به این سوال که آیا طرح مسکن ملی در حاشیه شهرها میزان مهاجرتها از شهرهای کوچک به کلانشهرها و از روستاها به شهرهای بزرگتر افزایش می دهد؟ گفت: مهمترین موضوع در ساخت مسکن توجه به آمایش سرزمینی است که متاسفانه در این طرح گویا توجهی به این موضوع نشده است.
نابودی ۱۰۰ هزار روستا در نتیجه بیتوجهی به آمایش سرزمینی
وی ادامه داد: بیشترین فشارهای تقاضای مسکن برای کلانشهرهاست، زیرا سیاستهای کلان ما نادرست است و همه منابع و قدرت و اختیارات از تهران تقسیم می شود، به پیرامون به ویژه مناطق کمتر توسعه یافته بی توجهی کردیم که در حال حاضر شاهد نابودی ۱۰۰ هزار روستا در سطح کشور هستیم که همگی حدود ۲۰ درصد جمعیت کشور در شهرها به ویژه در تهران و اطراف آن جمع شدند.
وی با بیان اینکه سیاستهای اشتباه مردم را حاشیه نشین کرده افزود: مشکل مسکن تا زمانیکه بازنگری کلی صورت نگیرد رفع نمیشود. منابع قدرت و ثروت باید بین استانها بازتوزیع شود و با روش شبه فدرالی اداره شوند و اختیارات بیشتری به مناطق پیرامون واگذار شود.
ملکی با تاکید بر اینکه مسکن نیاز اصلی یک خانوار است، خاطرنشان کرد: مناطق بسیار بکر و قابل سکونت در کشور وجود دارد که می توان با ایجاد شهرکهای صنعتی در آنجا و شهرکهای مسکونی در جوار این شهرکها رویه مهاجرتها را تغییر دهیم و شرایط را به گونهای تنظیم کنیم که مهاجرت معکوس صورت گیرد.
این کارشناس مسکن تصریح کرد: ابتدا باید اساس تصمیم را بررسی کنیم که اگر طبق آمایش سرزمین انجام شود ساخت ۱ میلیون واحد مسکونی در سال حرکت درستی است و در جهت منافع بلندمدت جامعه است، ولی اگر برنامههای قبل را ادامه دهیم، تخریب بیشتر در سکونتگاههای جمعیتی داشته باشیم و منابع را به تهران اختصاص دهیم قطعا این روش، روش نادرستی خواهد بود.
انتهای پیام/