پایگاه خبری تحلیلی خطوط: جنگ اقتصادی جنگی با کاربرد‌های مشخص است که در دوران جدید به کار گرفته می‌شود. مشخص است که تک‌تک اعضای یک واحد اقتصادی ممکن است در این جنگ آسیب ببینند. در جنگ گرم بسته به نوع و ابعاد آن، گزند جنگ به شیوه‌ای تصادفی و گزینشی گریبانگیر افراد می‌شود. خانواده‌ای که در دورترین نقطه ایران زندگی می‌کرد، ممکن بود از قضا زمان جنگ پسرش به سن خدمت سربازی رسد و طبعا به جبهه اعزام شود و به این ترتیب خانواده‌ای روستایی باید اخبار جنگ را با تب و تاب از رادیو دنبال می‌کرد. در یک کلام، هر نوع جنگ به شیوه و در ابعاد خود به مردم یک کشور یا هر واحد اجتماعی سیاسی آسیب می‌رساند. مشخصا هر جنگی دستگاهی تبلیغاتی را دارد و حتی بسیاری از اطلاعات تابع اصل محرمانگی قرار می‌گیرد. در جنگ حرف اول را اصول جنگی می‌زند و تبلیغات از ارکان جنگ است. هر چیزی به تبلیغات جنگی که هدفش بالا بردن روحیه خودی و تضعیف دشمن است، لطمه بزند، ممنوع می‌شود. امروز ایران نیز به‌شدت با این جنگ اقتصادی هدف قرار گرفته و برایش مشکلاتی ایجاد شده است. باید توجه داشت که نوع و ابعاد آسیب دیدگان این جنگ اقتصادی که ما با آن دست به گریبانیم، با جنگ گرم بسیار متفاوت است. کل کشور به خاکریز جنگ اقتصادی بدل می‌شود و ترکش‌های مالی بخشی از مردم را هدف می‌گیرد. درست است در انفجار بمب‌های اقتصادی کسی بی‌درنگ شاهرگ بریده نمی‌شود و جان نمی‌دهد، اما آینده یا دسترنج سال‌ها تلاشش به سادگی می‌سوزد. کافی است یک فرد حقوق بگیر بنشیند و حساب کند با این حقوق و این قیمت‌ها، باید چند سال پس انداز کند تا بتواند خانه بخرد. اینکه جنگ ایران و عراق به طولانی‌ترین جنگ قرن بدل شد حکایت از این دارد که ما برای اتمام یک جنگ هیچ عجله‌ای نداریم. اگر در کوران جنگ کسی از ایده صلح دفاع می‌کرد، بعید نبود از سوی علاقه‌مندان به ادامه جنگ به خیانت متهم شود. این حس آن‌ها را می‌توان درک کرد زیرا آن‌ها دیده بودند چطور همرزمانشان در خون غلتیدند و فقط پیروزی می‌توانست این داغ‌ها را در دلشان تسکین دهد، اما از دیگر سو می‌شد این طور هم به قضیه نگاه کرد که اگر کسی می‌گفت اولویت با صلح و پایان جنگ است، احتمالا هم دلش برای خون‌های ریخته می‌سوخت و هم نگران خون همان رزمندگانی بود که خونخواه یارانشان بودند. مولفه‌ای که در جنگ اقتصادی نیز می‌توان آن را به وضوح دید.
مهدی تدینی تحلیگر مسائل بین الملل
