به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، پرسپولیس در دیدار با هوادار به تساوی ۲ بر ۲ رضایت داد. پس از پایان این مسابقه صحبتهایی در مورد گل دوم هوادار مطرح شد. اینکه گل دوم شاگردان رضا عنایتی با خطای هند به ثمر رسیده است و البته زننده گل هم این موضوع را در مصابه پس از بازی تأیید کرد؛ اگرچه عنایتی این موضوع را قبول ندارد و این تأیید را حاصل ذوقزدگی بازیکن تیمش از فتح دروازه پرسپولیس میداند.
در اینکه گل دوم هوادار با دست به ثمر رسید و اشتباه فاحش داوری رقم خورد، شکی نیست؛ اما چه تضمینی وجود دارد اگر داور متوجه خطای هند مهاجم هوادار میشد پرسپولیس برنده بازی میشد؟ در نیمه نخست هم هوادار موفق شد دروازه حامد لک را باز کند و از آنجایی که این برای رسیدن به گل برنامه داشت، ثبت گل دوم به روش دیگری رقم میخورد. قصد این نیست اشتباه داور نادیده گرفته شود و او مقصر بود؛ ولی نباید خطا کنیم و ضعفهای پرسپولیس را زیر سایه اشتباه داوری دفن کنیم.
ایرادهای فنی پرسپولیس در تمام خطوط مشخص است و یکی از آنها تمرکز نداشتن مهاجمان این تیم بوده که در این فصل از شرایط آرمانی به دور هستند. مهدی عبدی و عیسی آل کثیر در زدن ضربات آخر تمرکز ندارد و فرشاد فرجی و سیامک نعمتی باید ناجی پرسپولیس مقابل هوادار باشند. این تیم اگر بخواهد دفاع کند برای کسب نتیجه صفر بر صفر مستعد است اما وقتی برای گلزنی ناچار به هجوم است ضعفهای سازمان دفاعی این تیم عیان میشود. ضمن اینکه این موضوع برای همه جا افتاده که تمام تیمها مقابل پرسپولیس و همچنین استقلال توان مضاعفی برای کسب امتیاز دارند. وقتی مقابل هوادار پایین جدولی چند فرصت خوب گلزنی به حریف داده میشود در جدال با تیمهای بزرگتر کار برای دروازهبانی که در بازی با پا ضعف مفرطی دارد، سختتر میشود.
پرسپولیس از زمان جدا شدن برانکو ایوانکوویچ دو مرتبه قهرمان لیگ برتر شده و یک بار هم نایب قهرمانی آسیا را تکرار کرده اما هرچه بازیکنان دوران برانکو، سرخپوشان را ترک میکنند و نفرات مدنظر یحیی گلمحمدی جذب میشوند، ساختار تیم شکنندهتر و ابهت زمان سرمربی کروات کمتر میشود. کادر فنی باید هنر استفاده از بازیکنان جایگزین را «بلد» باشد. اینکه مهرههای جدید با ملیپوشان لژیونر شده فاصله دارند، توجیه است چون برانکو از بازیکنانی مانند محسن ربیعخواه و حمیدرضا طاهرخانی بازی میگرفت. نفراتی که دیگر نامی از آنها به گوش نمیرسد. با این حال سرمربی فعلی تیم ملی عمان در غیاب بازیکنان زیادی که جدا شدند برنامههای متنوعی داشت و با اتکا به آنها تیمش چند هفته مانده به پایان لیگ قهرمان شده بود.
این روزها پرسپولیس اسیر لفاظی و جملهبندیهای حمید مطهری است. مؤلفهای به نام پاس را میتوان رو به عقب داد و در زمین خودی پاسکاری کرد. مهم خلق موقعیت و فرصتطلبی بازیکنان است تا ۳ امتیاز بازیها به حساب پرسپولیس واریز شود. ۵۰۰ پاس پرسپولیسیها در دربی که ناخرسندی هواداران را به همراه داشت. سرخپوشان سرد، کسل کننده و بی روح بازی میکنند و سطح کیفی آنها افت کرده است. با جملهسازیهای زیبا، نتیجه دلچسب به دست نمیآید. باید هیچ بازیکنی احساس امنیت در ترکیب نکند که البته میکند. به همین دلیل هم از دروازهبان گرفته تا مهاجمان، جملگی دچار افت شدهاند.
کادر فنی پرسپولیس میگوید «در فوتبال مدرن، بازیسازی مرکزی وجود ندارد و بازیسازی در کنارهها انجام میشود» مربیان پرسپولیس فقدان هافبک بازیساز را به این جمله توجیه میکند اما نمایشی که از تیم آنها دیده میشود لباس خوش قامتی بر تن پرسپولیس نیست. اگر تدبیری هم برای ارائه فوتبال تماشایی اندیشیده شد اجرای آن در تیم گلمحمدی ناقص بوده که تیم روند رو به قهقرایی را طی میکند. ایدههای اروپایی در سنگلاخ لیگ ایران جواب نمیدهد چون الفبای چنینی ایدههایی را به بازیکنان داخلی آموزش ندادهایم و اصلاً مدرسی در این زمینه نداشتهایم.