به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، وضعیت بارسلونا از چیزی که ژاوی هرناندز در قطر تصورش را می‌کرد هم بدتر است. بازیکنان از نظر روانی بهم ریخته هستند، اما بالاتر از همه عواقب برنامه‌ریزی ورزشی فاجعه‌بار به چشم می‌آید.
من این روند را صرفا میراث مدیران قبلی نمی‌دانم، چون این مدیران ۶ ماه و نیم از زمان برنده شدن در انتخابات ریاست باشگاه تا بسته شدن پنجره نقل و انتقالات فرصت داشتند.
این چیزی نیست که این تیم به آن عادت داشته باشد، آن‌ها با مشکلات اقتصادی روبه‌رو بودند و اتفاقی که افتاد این بود که بهترین بازیکن جهان که هر فصل حداقل ۴۰ گل به ثمر می‌رساند از دست داده و بازیکن دیگری که تا حدی این کمبود را جبران می‌کرد (آنتوان گریزمان) را نیز به تیم رقیب سپردند.
آن‌ها که حالا ۶۰ گل از حالت عادی عقب هستند در نهایت برای تجدید قوا اقدام به خرید لو دی یونگ کردند و طوری روی او حساب کردند انگار ارلینگ هالند را به خدمت گرفتند. سپس این بازیکن را در کنار خرید‌هایی قرار دادند که از سال‌ها قبل برای آن‌ها برنامه داشتند (ممفیس، آگوئرو و گارسیا)؛ بنابراین بارسلونا لیگ را عملاً با ترکیبی نصفه و نیمه آغاز کرد که با توجه به مصدومیت‌هایی که برای ستاره‌های این تیم رخ داد، عملاً تیم را کاملاً بی‌دفاع کرد.
نتیجه این شد که سال ۲۰۲۱ هنوز به پایان نرسیده، اما بارسا می‌تواند بدون هیچ تردیدی اعلام کند که قادر به قهرمانی در لیگ امسال نیست و رقابتش به کسب سهمیه لیگ قهرمانان برای فصل آینده تنزل پیدا کرده است.
اگر این باشگاه با چنین واقعیتی روبرو شود، چه راه حلی در پیش دارد؟ آن‌ها در طول این ۹ ماه هیچ حامی مالی و هیچ اقدام قابل توجهی برای درآمدزایی بیشتر نداشته‌اند و تنها یک راه برای پوشش هزینه‌ها در نظر گرفته‌اند.
جدایی مسی و گریزمان باعث شده که بارسا در سطح بازاریابی نیز تا حد زیادی افت کند، چرا که احتمال فروش حق پخش تصاویر با شرکت‌های بزرگ را عملا از خود گرفته است. ستاره امروز بارسا کدام بازیکن است؟ ممفیس دیپای!
بارسا باید با این سناریو روبه‌رو شده و برای خروجش از این بحران بار دیگر خودش را مجهز کند.
آن‌ها اول از همه باید تمام تلاش‌شان را برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده به کار بگیرند و در زمستان یا تابستان برای جذب بازیکنی تلاش کنند که بتواند پرچمدار این باشگاه باشد، برای حامیان مالی جذاب باشد و بتواند سایر بازیکنان رختکن و هواداران و مدیران را طوری در کنار هم قرار دهد که جای خالی جدای مسی و گریزمان را پر کند.
بارسا به بازیکنی نیاز دارد که بتواند تأثیرگذاری مشابه به رونالدینیو در زمان حضورش در نوکمپ در سال ۲۰۰۳ در این تیم ایجاد کند.
آمار فعلی بارسا حتی از آمار این تیم در آن بازه زمانی نیز بدتر است و تلاش ژاوی برای دلگرم کردن بازیکنان و جسارت دادن به آن‌ها هیچ گوش شنوایی را نمی‌بیند.
رونالدینیو موفق شد بارسا را از این دوران گذار عبور داده و ساختار آن‌ها را تغییر دهد و این تیم را به سطحی برساند که سال‌ها بعد بتواند به بهترین باشگاه دنیا تبدیل شود. بارسای امروز به چنین چیزی نیاز دارد.
نویسنده: آلبرت ماسنو
منبع: اسپورت