به گزارش پایگاه خبری تحلیل خطوط ، «به زبان فارسی»، عنوان تازه‌ترین اثر اسماعیل امینی، شاعر و استاد دانشگاه، است که با نگاهی به جنبه‌های مختلف زبان فارسی توسط انتشارات جام جم در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
جبران‌کننده ملال کتاب‌های درسی/خوش‌خیالی نگارش«به زبان فارسی»
این کتاب قصد ندارد به صورت تخصصی به موضوع زبان فارسی بپردازد. بنا به گفته مؤلف، کتاب «به زبان فارسی» مخاطبش عام است و تلاش دارد به جنبه‌هایی از زبان فارسی بپردازد که احتمالاً از دید مخاطبان عام مغفول واقع شده است. او در معرفی این اثر نوشته است: «به زبان فارسی»، با این خیال خوش و خوش‌خیالی نوشته شد که بتواند جبران‌کننده ملال و دل‌زدگی حاصل از کتاب‌های درسی و نوشته‌هایی با لباس فرم اداری باشد. هم به خاطر شغلم که تدریس و تحقیق و نوشتن در حوزه زباو ادب فارسی است و هم به خاطر مطالعات و علاقه شخصی‌ام به شعر و داستان و نقد ادبی و بلاغت.
خواننده می‌تواند از هرجای کتاب که دلش خواست شروع کند و یکی دوتا از یادداشت‌ها را بخواند و نیازی نیست که از اول تا آخر کتاب را پی‌درپی بخواند. برای کسانی که می‌خواهند بدانند «به زبان فارسی» از چه چیزهایی حرف می‌زند:
اشاره‌هایی دارم به سرگذشت شیرین دیروز و امروز زبان و خط فارسی، که البته با آنچه در فضای عام رواج دارد، غالباً همسو نیست؛ برای آنکه حاصل آشنایی با نوشته‌ها و آرای بزرگان است.
پرت و پلای زبان و فرهنگ‌مان را نپذیریم!
تأملاتی در برخی حرفهای مشهور درباره زبان فارسی و اینکه هر کدام از آنها چقدر واقعی و چقدر ساختگی است؟ یا دست‌کم برای اینکه بدانیم اصل ماجرا چیست، چطوری جست‌وجو کنیم تا هر پرت و پلایی را به خاطر علاقه‌ای که به زبان و فرهنگ‌مان داریم، نپذیریم و برای دیگران نقل نکنیم.
روایت تجربه‌هایم از خواندنی‌ها و آموختنی‌های زبان فارسی برای اینکه به جای حفظ کردن اسم کتاب‌ها و نویسندگان و شاعران بزرگ، برخی از آنها را بخوانیم و لذت ببریم؛ چون مفاخره و مجادله، هیچ لذتی ندارد غیر از دامن زدن به غرور و نادانی و بی‌خبری که راه به جایی نمی‌برد.
روایت‌هایی از مطالعه و تجربه‌هایی از مطالعه لذت‌بخش؛ هم لذت بردن از شعر و داستان و هم حتی لذت بردن از مطالعه درس‌های بی‌نمکی مانند دستور زبان و عروض و قافیه با این امید که خدا از سر تقصیرات بانیان این درس‌ها بگذرد، با آن اسم‌گذاری‌های عجیب و غریب‌شان که انگار با استفاده از کلمات زبان یأجوج و مأجوج نوشته‌اند.
این کتاب برای تحقیق و تدریس نوشته نشده و حرفهای کسی است که زبان فارسی و آموختن و مطالعه را دوست دارد و دلش می‌خواهد به دیگران بگوید که از این پنجره به زبان فارسی و مطالعه متون ادبی نگاه کنند، به جبران دلزدگی‌های احتمالی حاصل از زنگ ادبیات و مدرسه و دانشگاه.
دلم به این خوش است که خواننده این روایت‌ها، پس از اینکه کتاب را بست با خودش بگوید: همین زبانی که صبح تا غروب کلمات و جملاتش را می‌گوییم و می‌شنویم چقدر زیبا و شیرین و دوست‌داشتنی است.
دلم می‌خواست «به زبان فارسی» کتابی خواندنی باشد؛ نه از آن کتاب‌هایی که به خاطر امتحان مدرسه و آزمون دانشگاه می‌خوانند و نه از آن کتاب‌هایی که برای طولانی کردن فهرست تألیفات و امتیازات اداری نوشته می‌شود./تسنیم.