درست یا غلط، کارآفرینی را معادل واژه ی فرانسوی ENTRPRENERURSHIP تعریف کرده اند. چرا که معتقدند در معنای این واژه ریسک، ایجاد ارزش و تعهد نیز جای گرفته است. از اینرو فردی را که قائل به پذیرش ریسک حساب شده، نوآوری و بهره برداری از فرصت باشد، ENTRPRENEUR یا کارآفرین می خوانیم.
اما امروز در دنیا با توجه به توسعه فناوری، رقابتی بودن، بهره برداری از دانش و سرعت بالای تولید، چگونگی تبدیل دانش به جریان بازده اقتصادی برای محققان و صاحبان سرمایه به یک چالش اصلی مدیریتی بدل گردیده است. چرا که تصمیم برای انتخاب شیوه مناسب بهره برداری از یک فرصت، نقش بسزایی را در موفقیت هر کسب و کار ایفا می کند.
بنابراین خیلی دور از انتظار نیست که با پیشرفت شتابان فناوری، شاهد ظهور و ورود مفاهیم جدیدی در دنیای کارآفرینی و کسب و کار باشیم. یکی از این مفاهیم و اصطلاحات "کارآفرینی فضای مجازی" یا همان CYBERPRENEURSHIP است. درواقع اصطلاحی است که دنیای دیجیتال یا سایبر را با کلمه کارآفرین ترکیب می کند.
از اینرو Cyberpreneur به معنای کارآفرینی است که از دنیای دیجیتال برای شروع، ارتقا، رشد یا توسعه و نوآوری بیشتر در کسب و کار، خدمات بیشتر، برندینگ و ایجاد ثروت استفاده کرده است. نکته منحصر به فرد در مورد Cyberpreneur ها این است که آنها در انجام امور تجاری خود به هیچ مکان و موقعیت فیزیکی وابسته نیستند و در هر موقعیتی از دنیا که اتصال اینترنت وجود داشته باشد، می توانند فعالیت کنند.
اما با این وجود، مدیران فناوری اطلاعات می بایست زنجیره ارزش فناوری اطلاعات سازمان را به گونه ای ایجاد نمایند که راهبردها به خروجی مناسبی برای سازمان تبدیل شوند. یعنی باید برای تمامی فرآیندهایی که در جریان است، حضور و وجود ارزش را حس نمود. بنابراین فناوری اطلاعات، مستلزم فعالیت های مدیریتی اثر بخش تر و در برخی موارد متفاوت تر نسبت به سایر مفاهیم است. برای مثال، مقاومت سازمان در بسیاری از جنبه ها می تواند مطمئن ترین سیستم را با شکست مواجه سازد.
به همین جهت آگاهی و قائل بودن مدیران فناوری اطلاعات نسبت به مسائل؛ رشد و تغییر مداوم، تغییروضعیت از منافع ملموس به سوی منافع ناملموس، قطعی ندانستن امور و فرآیندها، بازیافت هزینه، پذیرش ریسک و ابهام، برون سپاری و الگوی بازده صعودی در محصولات فناورانه تولیدی، می تواند استمرار در پیشرفت و موفقیت سازمان را به همراه داشته باشد.
طبق نظر راس و فینی ، و لافمن و اِرل نقش اطلاعات در عصر اینترنت، از سه عامل متأثر شده است:
فناوری و مدیریت آن در حال تغییر است؛ شرکت ها، از مدل های جدید کسب و کار مبتنی بر وب استفاده می کنند. برنامه های متداول، جای خود را به برنامه های مبتنی بر وب می دهند. استفاده از تجارت الکترونیکی سازمان با سازمان، مدیریت زنجیـره تأمین، مدیریت ارتباط با مشتری، برنامه ریزی منابع سازمان و کاربردهای مدیریت دانش، در حال افزایش است.
نگرش مدیران ارشد، در حال تغییر است؛ توجه بیشتری به فرصت ها و ریسک ها می شود. حداقل، معاون فناوری اطلاعات فردی است که مدیران مطلع تر از علوم کامپیوتر، به ویژه در ارتباط با کسب و کار الکترونیکی، از وی کمک می گیرند. همچنین، مدیران ارشد، تمایل بیشتری به سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات دارند، زیرا نسبت هزینه فایده فناوری اطلاعات به مرور زمان بهبود می یابد.
تعامل با فروشندگان، در حال افزایش است؛ تأمین کنندگان فناوری اطلاعات، به ویژه اصلی ترین آنها نظیر شرکت های اِچ پی، سیسکو، آی بی اِم، مایکروسافت، سان، اینتل و اوراکل، تفکر راهبردی مشتریان خود را تحت تأثیر قرار می دهند.
به طور خلاصه اگر بخواهیم به نقش ها و مسئولیت های مدیر فناوری اطلاعات اشاره کنیم باید این هشت مورد را نام برد:
مدیر فناوری اطلاعات، روز به روز مسئولیت بیشتری را برای تعریف آیندە راهبردی شرکت برعهده می گیرد.
مدیر فناوری اطلاعات به همراه دیگر افراد حاضر در سازمان باید درک کند که عصر اینترنت، بیشتر درباره تغییرات اساسی در کسب و کار است تا درباره فنـاوری.
مدیر فناوری اطلاعات مسئول محافظت از سرمایه های روزافزون فناوری اطلاعات، شامل زیرساخت وب، در برابر خطرات روزافزون از جمله حملات تروریستی است.
مدیر فناوری اطلاعات به یک ترسیم کننده چشم انداز کسب و کار تبدیل می شود که راهبرد کاری را جهت داده،مدل های نوین کسب و کار را در وب توسعه می دهد و فرآیندهای مدیریتی که از اینترنت، شبکه های داخلی و شبکه های خارجی، استفاده می نمایند را معرفی می کند.
لازم است مدیر فناوری اطلاعات برای افزایش کنترل مرکزی، بحث و جدل کند. برای مثال، قرار دادن محتوای نامناسب در اینترنت یا شبکه های داخلی، می تواند خطرناک باشد و باید مورد نظارت قرار گرفته و هماهنگ شود.
فرآیند به دست آوردن سرمایه های فناوری اطلاعات، باید بهبود یابد. در چنین شرایطی، مدیر فناوری اطلاعات وکاربران نهایی باید بیش از همیشه با یکدیگر همکاری نزدیک داشته باشـند.
گسترش محیط های شبکه بندی شده، می تواند منجر به سرخوردگی از فناوری اطلاعات شود؛ وضعیت ناخوشایندی که معاون فناوری اطلاعات باید به جلوگیری از آن کمک کند.
مدیر فناوری اطلاعات باید فرایند کشف محیط های جدید پردازشی، مانند سازمان های سیار و پردازش اشتراک عمومی را رهبری کند.
بنابراین، چالش های فوق به ویژه در مواقع رکود اقتصادی، فشار زیادی را بر مدیران فناوری اطلاعات وارد می نماید.