به گزارش پایگاه خبریتحلیلی خطوط؛ «کوروش محمدی»، رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران، با اشاره به نقش پررنگ معلولین در میان گیرندگان خدمات اجتماعی کشورهای توسعهیافته بیان کرد: «باید قبول کنیم نسبت به معلولین مسئول هستیم. در حال حاضر نظام خدمات اجتماعی در کشور ما، خود یک معلول به حساب میآید و بسیار ناقص و ضعیف عمل میکند. هماکنون در آستانه هفته بهزیستی هستیم، ایکاش به جای رفتارهای شعارگونه و ارائه آمارها از عملکردمان، میزان ناکارآمدی سازمان بهزیستی را در ارتباط با خدمات معلولین آسیبشناسی کنیم. متاسفانه به رسالت و نیازهای سازمان بهزیستی ما خیلی کم توجه میشود.»
محمدی ادامه داد: «این سازمان از کمترین اعتبارات لازم در بخش سیاستگذاری بودجه کشور، برخوردار است درحالیکه به عنوان متولی خدمات اجتماعی میبایست در حوزه پیشگیری از آسیبها و ارائه خدمات به اقشار محروم جامعه فعالیت و منابع مالی، انسانی و امکانات لازم را دریافت کند تا بتواند نسبت به وظایف خود پاسخگو باشد.»
این آسیبشناس اجتماعی ایران با اشاره به اهمیت زحمات کارکنان بهزیستی در جامعه، اظهار کرد: «کارکنان بهزیستی بیش از توان خود فعالیت میکنند اما با توجه به قوانین ناظر بر اختیارات محدود و منابعی که در اختیار این سازمان است و سیستم مدیریتی حیاتی و هیجانی که در حوزه اجتماعی کشور حاکم است، این سازمان به درستی نمیتواند، به افرادی که تحت پوشش آنها هستند رسیدگی کند.»
محمدی با بیان اینکه سازمان بهزیستی میتواند عملکرد کامل، موثر و بهتری داشته باشد، افزود: «جامعه به خدمات این سازمان براساس ماموریتی که برای آن تعریف شده نیاز دارد و برای اثربخشی و پاسخگویی بهزیستی نسبت به وظایفش ضروریست تا علاوه بر منابع مالی، انسانی و امکانات لازمی که در اختیارش میگذاریم، از این سازمان پاسخگویی بخواهیم و مداخلات دستگاهها و سازمانهای موازی با وظایف سازمان بهزیستی را کنترل و حذف کنیم.»
وی در ادامه با اشاره به اینکه عملکرد خانواده معلولین در این شرایط به چه صورت است، تصریح کرد: «امروزه به دلیل اینکه معلولین ما کمترین حمایت را از سیستم خدمات اجتماعی دریافت میکنند، خانوادههایشان در رنج و عذاب هستند. یک خانوادهای که یک یا دو فرد معلول دارد با یک فاجعه اقتصادی و اجتماعی نیز روبهرو است و کلیه نظامات عملکردی آن خانواده آسیب میبیند.»
رییس انجمن آسیبشناس اجتماعی ایران با بیان اینکه کشور ما در مقایسه با کشورهای توسعهیافته عملکرد ضعیفتری در رسیدگی به معلولین دارد. توضیح داد: «در همهی نظامهای خدمات اجتماعی کشورهای توسعهیافته، بخش مهمی از تکالیف سازمانی و اجتماعی حاکمیت، متمرکز بر جامعه معلولین جامعه است. این کشورها با پوشش بالای خدمات و کیفیت بسیار بالا به معلولین خدمترسانی میکنند. از جمله برای آنها در طول روز از ۸ تا ۱۲ ساعت در طول شبانه روز، پرستار تعیین میشود و در کنار آن خدمات کلینیکی رایگان و سامانه حملونقل ویژه در نظر گرفتهمیشود. به گونهای که فرد معلول و خانواده وی احساس رنج و ناامنی نمیکنند.»
وی با اشاره به اینکه معلولین کشور ما از اغلب خدمات اجتماعی، فرهنگی و رفاهی کشور محروم هستند، گفت: «وضعیت حمل و نقل معلولین و مناسبسازیها در کشور ما فاجعه است و بیشتر در حد شعار باقی مانده است و دراغلب شهرها امکان تردد و دسترسی معلولین برای بسیاری از اماکن و یا استفاده از وسایط نقلیه عمومی بسیار سخت یا غیرممکن است. علاوه بر آن متاسفانه ما برای پذیرش عمومی معلولین در سطح جامعه مناسبسازی فرهنگی نیز نداشتهایم تا بتوانیم یک معلول را به عنوان یک شهروند با حقوق برابر بدون در نظر گرفتن مشکلات جسمی و عضوی و بدون نگرش ترحمآمیز براساس منزلت انسانی یک شهروند بپذیریم.»
محمدی در پایان به ایجاد تحولات اساسی در نظام اجتماعی کشور تاکید کرد و ادامه داد: «نظام اجتماعی کشور باید به استقلال مدیریتی، اشراف کامل بر حوزه وظایف و پاسخگویی کامل برسد و لازم است تا قانونگذار دراین زمینه ورود کند و مداخلات و ماموریتهای غیرتخصصی سایر سازمانها و دستگاهها را که موازی با بهزیستی و براساس سلیقهها عمل میکنند، حذف کند و قوانین، منابع و امکانات لازم این سازمان را تقویت کند تا بتواند از معلولین و گروههای هدف خود به طور کامل و موثر حمایت کند.»